این رسانه آمریکایی معتقد است شرکت‌های روسی قراردادهایی را با ایران امضا کرده اند که تاثیر چندانی روی بازار ایران در حوزه‌های حساس انرژی و برق هسته‌ای نداشته است. از آن سو راکتور هسته‌ای بوشهر که توسط روسیه ساخته شده گرفتار تاخیرها و افزایش هزینه شده است. به همین دلیل طی یک سال گذشته شرکت‌های روسی به سرعت انواع قراردادهای بلندمدت را در بخشهای هواپیمایی، کشتیرانی و کشاورزی با ایران امضا کرده اند چرا که در آستانه توافق قریب الوقوع هسته ای نگرانند توسط شرکت‌های قدرتمندتر غربی به حاشیه رانده شوند.
رویترز در ادامه این گونه تحلیل کرده که روسیه و ایران در بخش انرژی نسبت به هر حوزه استراتژیک دیگری منافع در حال رقابت دارند، بنابراین اگر ایران بتواند بدون فشار تحریمها نفت خود را به فروش برساند، باعث فشار کاهشی روی قیمت جهانی نفت و لطمه خوردن به جایگاه مسکو خواهد شد که در بحث انرژی حرف آخر را می‌زند. به علاوه ایران دومین ذخایر بزرگ گاز طبیعی جهان را در اختیار دارد که در نهایت می‌تواند با گاز روسیه برای تامین تقاضای اروپا رقابت کند. طی سالیان گذشته روسیه حدود 40 درصد گاز اروپا را تامین کرده اما استفاده مسکو از انرژی به عنوان یک عامل فشار باعث تقویت عزم اتحادیه اروپا برای پیدا کردن منابع انرژی جایگزین شده است. استراتژی گازی اتحادیه اروپا اخیرا شامل یک سری راهکارها از جمله دریافت گاز به وسیله خط لوله از جمهوری آذربایجان و همچنین ترکمنستان است. مجاورت ایران با این کشورها و ذخایر عظیم گاز این کشور می‌تواند ایران را به یک تامین کننده محتمل بازار اروپا تبدیل کند اما به دلیل نبود زیرساخت خط لوله و سال‌ها تحریم، ایران هرگز توان استفاده از چنین فرصتی را نداشته است. این کشور در عوض به دنبال صادرات گاز به همسایگان خود از جمله ترکیه، ارمنستان و جمهوری آذربایجان بوده است.
این خبرگزاری آمریکایی عرضه گاز ایران به به اروپا از طریق ترکیه را نیز قابل تحقق نمی‌داند: "مذاکراتی اخیرا مجددا درباره برنامه‌ها برای ساخت خط لوله گاز ایران به منظور عرضه گاز به اروپا از طریق ترکیه انجام شده اما نباید زیاد به حل و فصل فوری این مسئله خوش‌بین بود. خطوط لوله پروژه‌های پرهزینه‌ای هستند که احداث آنها می‌تواند چند دهه طول بکشد و نیازمند تلفیق خاصی از منافع تجاری، اراده سیاسی و سرمایه‌گذاری هنگفت است. ایران همچنین باید شرایط قانع کننده ای را به کنسرسیوم بین‌المللی سرمایه‌گذاران ارائه کند. برنامه‌های ایران برای احداث یک پایانه صادرات گاز طبیعی مایع که تاکنون به دلیل تحریمها به تاخیر افتاده نیز احتمالا از سر گرفته خواهد شد. اگرچه این پروژه نسبت به خط لوله ایران به پیمان‌های سیاسی کمتری احتیاج دارد، احتمالا نیاز به فناوری و سرمایه‌گذاری حیاتی خواهد بود."
رویترز در پایان اینگونه نتیجه‌گیری کرده که توافق هسته‌ای قریب‌الوقوع بین ایران و شش قدرت جهانی این پتانسیل را دارد که ایران را به دوری از مدار اقتصادی روسیه ترغیب کند و غرب باید قدر این فرصت را بداند.