شهیدان ملی و فراجناحی

همه آمده بودند؛ پیر و جوان و کودک، زن و مرد، چپ و راست. از زمان انتشار خبر تفحص پیکرهای این شهیدان(چهارشنبه سی ام اردیبهشت 1394) مردم بی صبرانه منتظر دیدار با آن ها بودند. خبر دست های بسته و پیکرهای رنج کشیده ی مردانی که زیر گل و لای زنده به گور شدند قلب ایران را لرزاند. این موضوع طی هفته های گذشته پوشش بسیار گسترده یی نیز در رسانه ها و شبکه های اجتماعی داشت. ولی حضور دیروز مردم در خیابان های داغ از گرمای تهران، عشق و ارادتی را که در این مدت با ابزار قلم نثار این شهیدان شد را جلوه یی دیگر بخشید و نشان داد که شهیدان فراموش شدنی نیستند.

در این ارتباط بیان چند نکته ضروری است:

1-شهادت حقیقتی همیشه زنده است که پیام روشن و رسای آن به گوش همه ی نسل ها خواهد رسید. بسیاری از افرادی که در این سه روز در وصف مظلومیت این شهیدان و داغ خانواده های چشم انتظار آن ها نوشته اند و گفته اند، به نسلی تعلق دارند که انقلاب و جنگ را از نزدیک شاهد نبوده و مفهوم هایی را که به واسطه ی این وقایع معنی پیدا می کند مستقیم درک نکرده؛ با این وجود احترام و علاقه ی آن ها به آزادمردانی که برای دفاع از کشور در مقابل تهاجم دشمن قد علم کردند کمتر از افرادی که جنگ و پیامدهای آن را به چشم دیده اند نیست. خیلی از این افراد حتی با ماهیت و چراییِ جنگ، مدیریت آن، سیاست هایی که به طولانی شدن آن منجر شد و البته سوء استفاده و به تاراج بردن میراث آن توسط عده یی خاص مشکل دارند، ولی فارغ از هر گونه گرایش سیاسی و مذهبی، برای مقام شهیدان شجاع و مظلومی که سال ها پیش جان خود را در راه صیانت از آسایش و آرامش مردم این سرزمین فدا کردند، ارزش قایل هستند. گویی این شهیدان، در این روزهای سرشار از نفاق و تفرقه، به حلقه ی وصل قلب های میلیون ها ایرانی تبدیل شده اند.

2-بدون شک شهیدان را می توان در زمره ی بزرگ ترین آموزگاران تاریخ دانست. مردانی که با لحظه لحظه ی زندگی خود درسی بزرگ از خود برجای گذاشتند و حتی اکنون بعد از سال ها با بازگشت پیکرهای بی جان خود نیز این درس را تکرار می کنند و ملتی را تکان می دهند. باشد که این درس و این پیام را عده یی درک کنند که گاه و بیگاه از یاد می برند آرامش و آسایش این سرزمین را مدیون چه کسانی هستند و بجای تلاش برای ارتقای هرچه بیشتر این میراث و خدمت به مردمی که شهیدان برای دفاع از آن ها به کارزار نبرد رفتند، این آرامش را فدای سود و منفعت های سیاسی و اقتصادی خود می کنند. جالب این که بسیاری از این افراد ادعای پرچم داری انقلاب و دفاع مقدسی را بر دوش می کشند که سال ها است به آرمان های آن پشت کرده اند.

3-حضور جوانان و نوجوانانی (بویژه دهه ی هفتادی ها) که طی روزهای گذشته با شور و عشق از این شهیدان کشور نوشتند و اقدام آن ها مبنی بر پشت کردن به آسایش زندگی و به جان خریدن دشواری های فراوان در راستای حفاظت از ناموس و وطن را ستوده اند، دیروز بسیار پررنگ و پرشور بود. این در حالی است که این نسل همواره از سوی عده یی که بدون توجه به تفاوت نسل ها و تغییر معیارها، جوانان را به بی انگیزگی و بی توجهی نسبت به آرمان ها و ارزش های انقلاب و دفاع مقدس متهم می کنند مورد هجمه بوده است. ولی این واکنش ها نشان داد که صرف نظر از اعتقادهای سیاسی افراد، شهدا و مقام آن ها نزد جوانان از ارزش بالایی برخوردار هستند.

4- از زمان انتشار خبر تفحص این شهیدان عده یی تلاش کرده اند موج اعتراض و اظهارنظرهای مطرح شده مبنی بر انتقاد از عراق برای آغاز جنگی نابرابر و زیر پا گذاشتن اصل های انسانی و حقوق بشری در جریان آن را، هوچی گری «فتنه گران» و تلاشی از آن ها برای زیر سوال بردن حمایت های نظامی و اقتصادی ایران از این کشور همسایه جلوه دهند.

یکی از اصلی ترین دلیل های اقدام کشورمان در حمایت از کشورهایی نظیر سوریه و عراق ، علاوه بر کمک به مردم بی پناه این منطقه ها ، دفاع از مرزهایی است که عفریت جنگ در فاصله یی بسیار نزدیک به آن پرسه می زند. ولی تاریخ تلخ جنگ و دردهایی را که در خلال آن بر جان مردم نشست نیز نمی توان از یاد برد. تخریب و کشته شدن، بخشی از ذات جنگ است؛ ولی نمی توان به سادگی از مردم انتظار داشت سال ها خرابی و ویرانی، بیش از 200 هزار شهید، صدها هزار مفقودالاثر و جانباز، آوارگی و بمباران، اقدام های غیر انسانی ارتش بعثی عراق نظیر پشته ساختن از پیکرهای شهدا در عملیات کربلای4 و هزاران خاطره ی تلخ دیگر را از یاد ببرند.

5. این تشییع بقدری عاشقانه و خالصانه بود که تلاش های عده یی برای بهره برداری سیاسی از آن به جایی نرسید و پلاکاردها و فریادهای این دلواپسان در میان شور و شعارهای الله اکبر و یاحسین مردم گم شد. مردم با حضور دیروز خود نشان دادند که شهید جناحی نیست و دلواپسان نمی تواند با استفاده از مقام و آرمان شهادت، اقدام های خود را موجه جلوه دهند.