چرا «فردو» از دید آمریکاییها مهم است؟

این سایت هسته ای آنقدر برای آمریکاییها مهم بوده است که گفته مي‌شود بمب ۴۰۰ ميليون دلاري سنگرشکن آمريکا تنها ويژه "نيروگاه‌هاي هسته‌اي ايران" بويژه "تاسيسات فردو" ساخته شده است.

بعد از قرائت بیانیه پایانی مذاکرات هسته ای ایران و ۵+۱ در لوزان سویس، رسانه های غربی روی چند موضوع به عنوان برد قطعی مانور تبلیغاتی سنگینی را آغاز نمودند که یکی از تکیه گاه اصلی آنها برای این مانورتبلیغاتی این بند ازبیانیه لوزان بود:

«فردو از یک سایت غنی سازی به یک مرکز هسته ای، فیزیک و فن آوری تبدیل خواهد گردید. در این مرکز همکاری بین المللی در حوزه های تحقیق و توسعه ی مورد توافق مورد تشویق قرار خواهد گرفت. مواد شکافت پذیر در فوردو نخواهد بود.» (+)

حتی متن فارسی که توسط وزارت امورخارجه کشور در اختیار رسانه های داخلی گرفت به غیر شاخ و برگهای آن به صورت ماهوی با متن انگلیسی تفاوتی نداشت:

«تاسیسات فردو با همکاری برخی از کشورهای(۱+۵) به انجام تحقیقات پیشرفته هسته ای و تولید ایزوتوپ های پایدار که مصارف مهمی در صنعت، کشاورزی و پزشکی دارد، اختصاص پیدا می کند»

به گزارش مسیرآنلاین همین چند خط  و صحبتهایی دکتر ظریف در مورد فردو و نوع فعالیت های آتی این تاسیسات (+)کافی بود که طرف مقابل احساس به دست آوردن یک پیروزی بزرگ داشته باشد هر چند در خبرهای بعدی نظیر بیانیه توجیهی وزارت خارجه امریکا توضیحات بیشتری پیرامون  ابعاد توافقات مورد ادعای طرف غربی قرار گرفته است (+)

آنچه که از موارد فوق بدست می آید آنست که تاسیسات هسته ای فردو به یک مرکز تحقیقات تبدیل می شود و تنها ۱۰۴۴ دستگاه سانترفیوژ در آن به کار خود ادامه می دهند بدون آنکه به کار غنی سازی مشغول باشند.

اما چرا فردو؟

در حالیکه فردو ظرفیت ۲۸۰۰ سانتریفیوژ داشته اما نطنز در صورت تکمیل، ظرفیت ۴۸۰۰۰ سانتریفیوژ را دارد و بر اساس منطق، تیم مذاکره کننده آمریکایی باید تمرکز بیشتر خود را برای نظنز به کار ببرد و نه فردو، به راستی این همه فشار برای تعطیلی یا تغییر ماهیت فردو چه ضرورتی دارد و اصولا برای چه طرف غربی حاضر شده است ۵۰۶۰ سانترفیوژ در نطنز بچرخد و مشغول به کار غنی سازی باشد اما حتی یک عدد سانترفیوژ در فردو مشغول غنی سازی نباشد؟ قطعا بهانه بازرسی ها نمی تواند قانع کننده باشد چرا که هم اکنون هم فردو و هم نطنز مورد بازرسی های دایمی آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار می گیرند، همچنین ایران دچار کمبود فضای تحقیقاتی نیست که بخواهد در فردو امور تحقیقاتی خود را پیگیری کند.

برای حل این پرسش و دلایل حساسیت غرب به روی تاسیسات فردو باید به دنبال مزایایی باشیم که فردو را منحصر به فرد میکند:

- تنها سایت هسته ای جمهوری اسلامی است که اصول روز پدافند غیر عامل در آن به خوبی رعایت شده و از لحاظ نظامی بسیار استراتژیک است.

- نزدیکی مرکز غنی سازی فردو به تهران و یا به تعبیری قلب کشور، از مزیت های این مرکز فوق پیشرفته غنی سازی است که آن را از سایر مراکز تاسیسات هسته ای ایران جدا می کند.

- فردو ۴۰ متر زیر زمین و ۹۰ متر پوشش کوه دارد، یعنی ۱۳۰ متر ضریب عدم دسترسی برای انهدام که عملاً مورد حمله قرار گرفتن این سایت را برخلاف نطنز، غیر ممکن ساخته است؛ این سایت هسته ای آنقدر برای آمریکاییها مهم بوده است که گفته مي‌شود بمب ۴۰۰ ميليون دلاري سنگرشکن آمريکا تنها ويژه "نيروگاه‌هاي هسته‌اي ايران" بويژه "تاسيسات فردو" ساخته شده است (+)

- تمامی تاسیسات مورد نیاز غنی سازی در فردو برخلاف نطنز در زیرزمین بوده و قابل انهدام نیست.

- نحوه طراحی و چینش سانتریفیوژها (و با بکارگیری نسلهای جدید سانتریفیوژ) در فردو بدون هیچ تغییری دارای قابلیت غنی سازی برابر میزان مورد نیاز کشور است

- دقت در چینش نیروها و تمهیدات لازم، درز اطلاعات را از این مرکز محدود کرده است.

در واقع می­توان رعایت اصول پدافند عامل و غیر عامل را مهمترین رکن ضربه ناپذیری فردو نامید تا جاییکه در اسفند ماه سال ۱۳۹۲ حجت الاسلام علوی در جمع کمیته های پدافند غیرعامل اظهار داشت: «حساسیت دشمن در ارتباط با تاسیسات فردو به دلیل وجود پدافند غیرعامل است» (+)

در حالیکه هنوز دشمن از روی میز بودن گزینه نظامی سخن به میان می آورد و هر از گاهی امریکا و رژیم اشغالگر قدس حرف از بمباران تاسیسات اتمی ایران را به زبان می آورند این سوال در اذهان به وجود می آید که آیا ما تاسیسات هسته ای خود را بر روی زمین و معرض خطر گذاشته­ ایم؟ آیا ایجاد یک مرکز تحقیقات بین المللی دام غرب به نوعی دام غرب در اینخصوص نبوده است؟