۱۲ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۱:۰۰
کد خبر: ۱۱۹۵۷
روایتی از بزرگترین استقبال تاریخ ایران
۱۲ بهمن سال ۵۷ بود که با بازگشت امام از تبعید به ایران، بزرگ‌ترین استقبال تاریخ کشور رقم خورد و مردم ایران حماسه‌ای به یاد ماندنی آفریدند. پس از فرار شاه، ملت منتظر بازگشت امام خمینی «قدس سره» بودند. برای مردم آمدن امام قدس سره پیروزی بزرگی بود و برای تشکیل حکومت اسلامی حضور ایشان را الزامی می‌دانستند.
۱۲ بهمن سال ۵۷ بود که با بازگشت امام از تبعید به ایران، بزرگ‌ترین استقبال تاریخ کشور رقم خورد و مردم ایران حماسه‌ای به یاد ماندنی آفریدند.

پس از فرار شاه، ملت منتظر بازگشت امام خمینی «قدس سره» بودند. برای مردم آمدن امام قدس سره پیروزی بزرگی بود و برای تشکیل حکومت اسلامی حضور ایشان را الزامی می‌دانستند. قبلاً دولت بختیار سعی داشت این بازگشت را با تأخیر مواجه کند تا دولت سوسیال دمکرات بختیار فرصت پیدا کند و بر اوضاع مسلط گردد و به همین علت امام «قدس سره» می‌خواست هر چه زود‌تر در تهران باشد. کارکنان اعتصابی رادیو تلویزیون اعلام کردند برای ضبط و پخش مستقیم مراسم آماده‌اند. فرودگاه مهرآباد آمادهٔ استقبال از پرواز انقلاب بود. سرانجام روزنامه‌های عصر ۱۱ بهمن خبر دادند» امام فردا در تهران است». اما قطعی نبود. از دیگر شهر‌ها هم هزاران نفر به تهران آمده بودند.

حضرت امام به هنگام خروج از فرانسه با ارسال پیامی خطاب به مردم فرانسه، ضمن اظهار تشکر از آن‌ها خداحافظی کردند. ایشان پس از پرواز هواپیما و پس از اقامه نماز در کف هواپیما، روی دو پتو با آرامش خوابیدند. این در حالی بود که همه علاقمندان، دوستداران و نزدیکان ایشان، نگران انجام این پرواز بودند. خطر انهدام هواپیما و یا ربودن آن در آسمان چیزی بود که همه را تا لحظه فرود آن در فوردگاه تهران، نگران ساخته بود.

روز بعد به ناگاه بلندگو‌ها خبر دادند هواپیمای ایرفرانس حامل امام «قدس سره» به تهران نزدیک می‌شود. فرستنده تلویزیون آماده پخش مستقیم مراسم استقبال بود و لحظه ورود ایشان را به معرض نمایش گذاشت که ناگهان با اشغال تلویزیون توسط گارد برنامه سیما قطع و سرود شاهنشاهی پخش شد که این امر خشم عمومی را برانگیخت.



با ورود حضرت امام به سالن فرودگاه، فریاد «الله اکبر» سالن فرودگاه را به لرزه در آورد.مستقبلین با خواندن سرود «خمینی‌ای امام»، اشک‌های مشتاقان را بر گونه‌هایشان جاری کردند. امام قدس سره اولین سخنرانی خود را در فرودگاه مهرآباد با تشکر از ملت ایران ایراد کرد و در فرازهایی از آن فرمود: «ما باید از همه طبقات ملت تشکر کنیم که این پیروزی تا اینجا به واسطه وحدت کلمه بوده است. وحدت کلمه مسلمین، همه، وحدت کلمه اقلیت‌های مذهبی با مسلمین، وحدت دانشگاه و مدرسهٔ علمی، وحدت طبقه روحانی و جناح سیاسی. باید ما همه این رمز را بفهمیم که وحدت کلمه رمزی پیروزی است و این رمز پیروزی را از دست ندهیم و خدای نخواسته شیاطین بین صفوف شما تفرقه نیندازند. من از همه شما تشکر می‌کنم و از خدای تبارک و تعالی سلامت و عزت همه شما را طالب و از خدای تبارک و تعالی قطع دست اجانب و ایادی وابسته به آن‌ها را خواهان هستم.»



امام «قدس سره» از فرودگاه مستقیماً به بهشت زهرا رفتند. دریایی از انسان‌ها همه جا موج می‌زد و اتومبیل با کندی می‌توانست حرکت کند. ساعت‌ها طول کشید تا این فاصله ۳۳ کیلومتر طی شد. اتومبیل حامی امام را ده‌ها موتور سوار حفاظت می‌کرد. بر سقف آن جوانان عضو کمیته استقبال قرار داشتند و از مردم درخواست می‌کردند که راه را باز نمایند. صد‌ها خبرنگار و عکاس در جلو، با اتومبیل‌های دیگر عکس می‌گرفتند تا هر چه زود‌تر این حادثه تاریخی را مخابره نمایند. جمیعت استقبال کننده در طول ۳۳ کیلومتر از فرودگاه مهرآباد تا بهشت زهرا را بین ۴ تا ۸ میلیون نفر یعنی، بیش از جمعیت آن زمان تهران تخمین زدند. ده‌ها هزار نفر از شهرهای مختلف کشور به تهران آمده بودند تا از تهرانی‌ها در این استقبال عقب نمانند. ورود اتومبیل حامل امام «قدس سره» به بهشت زهرا امکان پذیر نبود لذا از هلیکوپ‌تر استفاده شد. امام «قدس سره» در بهشت زهرا و در جایی که هزاران شهید خفته بودند به فریاد آمد و فرمود: «من به پشتیبانی این ملت دولت تعیین می‌کنم، من تو دهن این دولت می‌زنم.»



فریاد الله اکبر به آسمان بلند شد. این فریاد میلیون‌ها مردمی بود که حق خود می‌دانستند که حکومت را خود برگزینند و اینک در مقام آن بودند تا با انقلاب قدرت سیاسی را به دست گیرند. ایشان در این سخنرانی، که یکی از پرجمیعت‌ترین اجتماعات تاریخ بود، غیرقانونی بودن رژیم سلطنت پهلوی را با استدلال مطرح کردند و مصایبی که مستقیماً ناشی از رژیم طاغوتی است بر شمردند و خطوط آینده انقلاب را ترسیم نمودند.



امام خمینی در شب اول اقامت خود در مدرسه رفاه، طی سخنانی با اعضای کمیته استقبال، بر لزوم حفظ وحدت تأکید نمودند. روحانیون متحصن در دانشگاه، با انتشار آخرین اعلامیه خود، به تحصن پایان دادند و آیت‌الله شریعتمداری طی تلگرافی ورود حضرت امام خمینی را تبریک گفت.

در‌‌ همان روز ابتدایی بختیار تقاضای ملاقات با امام را می‌کند که امام می‌فرمایند: ملاقات با بختیار را در صورت استعفای وی می‌پذیرم.

آمریکا که مقداری از دستگاه‌های الکترونیکی محرمانه خود را از ایران خارج کرده بود، در واکنش به سخنان ضد آمریکایی حضرت امام (ره) اعلام کرد سخنان ضد آمریکایی آیت‌الله خمینی، تغییری در موضع ایالات متحده در قبال ایران به وجود نیاورده است.

در همین اثنا، نیروی هوایی سیستم‌های محرمانه جنگنده‌های اف چهارده را مخفی کرد. گفتنی است که یکی از وظایف هایزر در ایران، انجام همین مأموریت بوده است.



در همین روز، بانک‌های سوئیس گفتند که پول‌های ایران را پس نمی‌دهند. مطبوعات غربی نیز گزارش دادند که قراردادهای خرید اسلحه ایران از انگلیس لغو شد. مقامات لندن گفتند به علت لغو این خرید‌ها، انگلیس معادل چهار میلیارد دلار بابت عدم فروش و بیکار شدن بیست هزار نفر، زیان خواهد دید.

از روز ورود امام خمینی (ره) به ایران، تا به امروز بیش از سه دهه گذشته است و نهالی که آن روز به دست بنیانگذار انقلاب اسلامی کاشته و آبیاری شد، اکنون به یک درخت تنومند تبدیل شده است. خاک‌های این سرزمین از یاد نبرده‌اند روزهایی را که باید سنگینی قدمهای سربازان انگلیس و روسیه و آمریکا را تحمل می‌کردند اما امروز به حرمت این انقلاب مردمی، ایران اسلامی به نقطه‌ای رسیده است که هیچ سرباز بیگانه‌ای به خود جرات نمی‌دهد در سرزمین ایران پای بگذارد.

 جدای از این به برکت همین انقلاب، ملتی که نخست وزیرش مردم را ناتوان در ساخت یک آفتابه می‌دانست، علی رغم تحریم‌ها در قله تولید علم دنیا ایستاده و در بسیاری از علوم پیشرفته روز تنه به تنه کشورهای مدعی می‌زند. کشوری که با پشتیبانی مردم همیشه در صحنه‌اش نشان داده می‌تواند از هر لحاظ پیشرفت کند و به اوج برسد.
گزارش خطا
ارسال نظرات
نام
ایمیل
نظر