به گزارش پایداری ملی به نقل از مهر، ظهور پانسمان‌های چند منظوره زخم برای آسیب‌های بافت پوستی نشان دهنده تغییر الگوهای مراقبت از زخم است که راه حل های پیشرفتهای را ارائه می‌دهد که فراتر از محافظت از زخم به شیوه سنتی است.
درهمین راستا گروهی از محققان ایرانی با همکاری مهدی مهرعلی از دانشگاه فنی دانمارک، با اتکا بر پیشرفتهای اخیر در علوم نانو و شیمی و با الهام از صدف، یک هیدروژل خود ترمیم شونده چسبنده ابتکاری با استفاده از آلژینات / ژلاتین سدیم اکسید شده با پیوند دوپامین را از طریق اتصال متقابل دوگانه ساختند.
هیدروژل بهینه‌شده حاصل، خواص فیزیکوشیمیایی و هموستاتیک خوب، خود ترمیم شوندگی سریع و چسبندگی محکم به بافت‌ها را نشان داد. تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی نیز سازگاری سلولی و چسبندگی عالی در فیبروبلاست های کشت شده را تأیید کرد.
همچنین در آزمایش روی موش‌ها استفاده از هیدروژل مهندسی شده در محل آسیب به طور قابل توجهی روند بهبود زخم پوستی تسریع کرد. علاوه بر آن هیدروژل مذکور در افزایش ضخامت بافت پوست و بهبود وضعیت کلاژن نیز تأثیر مشهودی داشت.
به طور کلی، نتایج تحقیق کارایی بالقوه هیدروژل مهندسی شده را به عنوان یک ماده پیشرفته در پوشش دهنده زخم نشان می‌دهد. همچنین این هیدروژل می‌تواند در درمان زخم‌های حاد و مزمن نیز مؤثر باشد.