مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشگاه مک گیل کانادا انجام شد، متاآنالیز سه کارآزمایی قبلی در مورد اثربخشی دارو برای درمان کووید ۱۹ بود که نشان داد فلووکسامین با کاهش بستری شدن در بیماران سرپایی مبتلا به کووید ۱۹ در بیمارستان ارتباط دارد.
محققان گزارش می‌دهند که اگر در اوایل دوره عفونت به افرادی که در معرض خطر ابتلاء به کووید ۱۹ هستند فلووکسامین داده شود به نظر می‌رسد خطر ابتلاء به کووید ۱۹ شدید را تا حدود ۲۵ درصد کاهش می‌دهد.
به گفته محققان، «برای افرادی که به درمان آنتی بادی مونوکلونال کروناویروس یا داروهای ضدویروسی مستقیم دسترسی ندارند، فلووکسامین ممکن است یک جایگزین به راحتی در دسترس باشد.»
این واقعیت که این دارو به طور گسترده در دسترس است و دارای اطلاعات ایمنی زیادی است، یکی دیگر از مزایای بالقوه آن است زیرا توسط سازمان غذا و داروی آمریکا در سال ۱۹۹۴ تأیید شده است.
محققان در بررسی‌های خود مشاهده کردند در لوله آزمایش، فلووکسامین گیرنده سیگما -۱ را در داخل سلول‌ها فعال می‌کند. این عمل از تکثیر کروناویروس جلوگیری می‌کند. علاوه بر این، فعال سازی سیگما -۱ می‌تواند پاسخ التهابی به عفونت جدی در حیوانات را تعدیل کند.
با این حال، حتی با در دست داشتن این متاآنالیز، کارشناسان می‌گویند فلووکسامین احتمالاً ابزاری جزئی برای مبارزه با پاندمی کووید ۱۹ است.
محققان می‌گویند: «بسیاری از داروهای موجود برای درمان کووید مورد استفاده قرار گرفته‌اند و اغلب گزارش‌های اولیه موفقیت آمیز هستند. این ممکن است در مورد فلووکسامین نیز صدق کند، اما برای بسیاری از داروهای دیگر مانند هیدروکسی کلروکین، آزیترومایسین، ایورمکتین، ویتامین D و سایر داروهایی که با هیاهوی بسیار مفید اعلام شدند و بعداً بی فایده بودند، اثبات نشده است.»