رسانههای رژیم صهیونیستی بامداد شنبه گزارش دادند، به دنبال تشکیل نشدن کابینه برای دومین بار و بحران سیاسی رژیم تلآویو در یک سال اخیر، سیستم بهداشت و درمان این رژیم را به ورطه نابودی کشانده است.
به گزارش پایداری ملی به نقل از خبرگزاری ایرنا دولت انتقالی رژیم صهیونیستی نمیتواند راهحل مناسبی را برای بخش بهداشت فراهم کند، بطوری که سیستم بهداشتی این رژیم بشدت از کمبود بودجه و نیروی کار رنج میبرد، افزون بر آن که بیماران در بیمارستانهای سرزمینهای اشغالی، بسیار بیشتر از ظرفیت پذیرش آنهاست.
"زئیف فیلدمن" رییس سازمان پزشکان و سندیکای پزشکی رژیم صهیونیستی گفت: بحران سیاسی موجب شده است که سیستم بهداشتی را به پرتگاهی خطرناک سوق دهد.
فیلدمن افزود: ما نیاز مبرم به عقد قرارداد میان صندوق حمایت از بیماران و بیمارستانها داریم که این روزها به پایان خود نزدیک میشود. همچنین نیاز فوری به استخدام جدید پزشک و پرستار وجود دارد تا پاسخگوی ازدحام بیش از اندازه بیماران در بیمارستانها باشیم.
رییس سندیکای پزشکان رژیم صهیونیستی افزود: ما همچنین نیاز فوری داریم به تدوین یک برنامه برای مقابله با پیری جمعیت و انجام معاینات خانگی توسط سیستم بهداشتی درمانی، سیستمی که سالانه از یک کسری بودجه ۸۶۰ تا یک میلیارد و۴۰۰ میلیون دلاری رنج میبرد.
این گزارش درحالی منتشر میشود که رووین ریولین" رییس رژیم صهیونیستی جمعه شب اعتراف کرد که این رژیم از یک بحران عمیق سیاسی رنج میبرد، بحرانی که حاصل شکست احزاب در تشکیل کابینه ائتلافی است.
در همین راستا، نمایندگان کنست رژیم صهیونیستی پنجشنبه (۲۱ آذرماه) رأی به انحلال پارلمان دادند.آنها همچنین با برگزاری سومین انتخابات زودهنگام در سوم مارس (۱۲ اسفند) موافقت کردند.
پس از ناکامی "بنی گانتز" رهبر حزب ائتلاف آبی و سفید و "بنیامین نتانیاهو" رهبر لیکود به عنوان دو حزبی که بیشترین شمار کرسیهای کنست را کسب کرده بودند، ریولین یکم آذرماه "یولی ادلشتاین" رییس کنست را مأمور تشکیل کابینه کرد.
اما با گذشت مهلت مقرر، کنست نتوانست رأی ۶۱ نماینده را برای حمایت از یکی از اعضای کنست و معرفی وی به رییس رژیم صهیونیستی برای تشکیل کابینه جلب کند، همین امر موجب انحلال کنست شد، بطوری که قرار است، سومین انتخابات زودهنگام سوم مارس ۲۰۲۰ (۱۲ اسفند ۹۸) برگزار شود.
ساکنان سرزمینهای اشغالی امسال دو بار در ۲۰ فروردین و ۲۶ شهریور ماه برای انتخابات کنست به پای صندوقهای رأی رفتند، اما هر دو بار هیچ یک از احزاب پیروز نتوانست، دولت ائتلافی خود را با موافقت دیگر احزاب تشکیل دهد.