پنج مرداد اراک را «یک به علاوه پنج» بر سر ما آورد

به گزارش پایداری ملی، امروز شنبه «پنج مرداد» است، «پنج مرداد» در اراک بسیار مشهور است.

نام یک مجموعه نسبتا بزرگ ورزشی در اراک است، چیزی شبیه «شهید شیرودی» تهران، اما در اراک، نشنیده‌ام بگویند «شهدای پنج مرداد»، فقط روی تابلواش نوشته است شهدای پنج مرداد اراک...

«پنج مرداد ۱۳۶۵ اراک» برای من چیزی شبیه «هیروشیما» و «ناکازاکی» است، هواپیماهای عراقی...

آذر آب اراک به صنعت نظامی و پشتیبانی از دفاع مقدس وارد شده، ماشین سازی اراک و پل‌های معروف‌اش در دفاع که سر آمد است، قطارهایی که از مشهد الرضا علیه السلام تا خوزستان داغ دفاع صوت می‌کشید را بر و بچه‌های واگن پارس راه اندازی و نگهداری می‌کردند.

سنگرسازان بی‌سنگر را نسل اول و دوم انقلاب زیاد شنیده‌اند خوشبختانه و خدا را شکر...

ولی «کمتر نزدیک به هیچ» نگفتیم و ننوشتیم که اینان سوار بر غول‌هایی از جنس آهن و فولاد بودند که بدون بر و بچه‌های هپکو آهن پاره‌هایی بیش نبودند....

ماشین سازی، آذرآب، واگن پارس، هپکو، قطب صنعتی اراک پشت دفاع از این مردم و آب و خاکش در آمده بود و «پنج مرداد ۱۳۶۵» مزدش را از صدامی که «یک به علاوه پنج» پشت سرش و میزش بود گرفت.

شهدای ماشین سازی، شهدای آلومینیم سازی، شهدای آذرآب، شهدای آونگان، شهدای واگن پارس و همه شهدای صنعتی اراک، شرمنده‌ایم....

 گنجینه «نقش صنعت اراک در دفاع مقدس» این روزها خاک  می‌خورد، گنجینه‌ای که اگر مراقبش نباشیم، توسط «یک به علاوه پنج» از صفحات تاریخ بشریت پاک خواهد شد.

هر صنعتی که حتی یکبار به «انقلاب اسلامی» خدمتی کرده است، از نظر «یک به علاوه پنج» نباید نفس بکشد...

پنج مرداد اراک را «یک به علاوه پنج» بر سر ما آورد، هرگز فراموش نمی‌کنیم.

 در زمان جنگ ایران و عراق به دلیل وجود صنایع مهم شهر اراک، این شهر به عنوان مهم‌ترین تولیدکننده ماشین‌های جنگی، پل‌های شناور و تجهیرات به شمار می‌رفت، از این رو پی در پی مورد حمله رژیم بعث عراق قرار می‌گرفت.

در ۵ مرداد ۱۳۶۵ برخی کارخانجات شهر مورد حمله جنگنده‌های عراقی قرار گرفت و در آن بمباران ۷۲ نفر از کارکنان صنایع به شهادت رسیدند.