پژوهشگران برزیلی سعی دارند در برنامه جدیدی، جنگل‌ها را با کمک پهپادهای ارزان قیمت نجات دهند.
به گزارش پایداری ملی، حدود ۱.۶ میلیارد نفر یعنی بیش از یک چهارم جمعیت جهان، برای زنده ماندن به جنگل‌ها نیاز دارند. از میان این جمعیت، حدود ۶۰ میلیون نفر از مردم بومی برای زنده ماندن، کاملاً به جنگل‌ها وابسته‌اند. جنگل‌ها نه تنها کمکی برای زندگی کردن هستند، بلکه خدمات حیاتی بسیاری را به آنها ارائه می‌دهند. این منابع طبیعی، از خاک محافظت می‌کنند و در تنظیم میزان آب و حفاظت از گونه‌های زیستی نیز مؤثر هستند. جنگل‌ها می‌توانند کربن را ذخیره کنند و نقش مهمی در مبارزه با تغییرات اقلیمی داشته باشند.
میزان دی‌اکسید کربن ناشی از جنگل‌زدایی و تخریب جنگل‌ها، از بخش حمل و نقل کل جهان هم بیشتر است. سالانه حدود هفت میلیون هکتار از جنگل‌ها در اثر جنگل‌زدایی از بین می‌روند؛ در نتیجه بسیاری از کشورها سعی دارند برنامه‌هایی ارائه دهند تا با حفظ دوام جنگل‌ها، میزان انتشار دی‌اکسید کربن را کاهش دهند.
این کشورها براساس میزان کربن ذخیره شده در جنگل‌هایشان، هزینه‌هایی را به چنین برنامه‌هایی اختصاص می‌دهند اما بررسی و سنجش دقیق کربن و افزایش آن، دشوار است و هزینه بالایی نیز دارد. به همین دلیل، متخصصان این حوزه در برزیل سعی دارند در یک اقدام چالش‌برانگیز، نقشه‌برداری از زیست توده‌ها را با کمک پهپادها انجام دهند.
برای این کار، گروهی از پژوهشگران برزیلی به همراه شش کشور اروپایی، پروژه‌ای را آغاز کردند. در این پروژه موسوم به "کورگال" (COREGAL) که با سرمایه‌گذاری اتحادیه اروپا صورت می‌گیرد، از "سامانه ماهواره‌ای ناوبری جهانی" (GNSS) استفاده می‌شود. پژوهشگران در این طرح، از پهپادهای ارزان‌قیمتی استفاده می‌کنند که می‌توانند هنگام پرواز بر فراز جنگل‌ها، از زیست‌توده‌ها نقشه‌برداری کنند.
"پدرو فریر دا سیلوا" (Pedro Freire da Silva)، متخصص سیستم‌های پروازی و ماهواره‌ای گفت: اندازه‌گیری میزان کربن می‌تواند به بررسی زیست‌توده‌ها کمک کند.
پهپادهای خودران، گیرنده خاصی دارند که برای تشخیص موقعیت زیست‌توده‌ها به کار می‌روند. سیگنال‌های منتشر شده از ماهواره‌های GNSS، به جنگل‌ها منعکس می‌شوند. ممکن است این سیگنال‌ها هنگام عبور از میان شاخ و برگ‌های درخت، منحرف و ضعیف شوند. هرچه سیگنال دریافت شده توسط پهپاد، ضعیف‌تر باشد، زیست‌توده موجود در آن قسمت جنگل بیشتر است.
دا سیلوا افزود: اگر داده‌های ماهواره و پهپاد با یکدیگر ترکیب شوند، می‌توان نقشه دقیق‌تری از زیست‌توده‌ها ارائه داد.