۱۲ تير ۱۳۹۸ - ۱۱:۴۰
کد خبر: ۵۱۲۴۳
این آمریکا آمریکایی نیست که به عظمت رسیده باشد بلکه کشوری است که با برازندگی و نزاکت بنیادین انسانی پنجه در پنجه شده است، چه در اردوگاه های مهاجران و قفس ها یا مرز جنوبی ما و چه در راهروهای کنگره که تعداد زیادی از اعضای آن در برابر آژیر هشدار فرصت طلبی و عوام فریبی بدبینانه تسلیم شدند.
 پایداری ملی- بیایید درباره برازندگی و شایستگی صحبت کنیم.
ما به عنوان یک ملت مردی را انتخاب کرده ایم که ظرف کمتر از دو سال و نیم  از طرفی شهرت ما را در جهان ملوث کرده و از طرف دیگر اینجا در داخل کشور، کاری کرده که غرایز بدوی تر ما  جنبه های بهتر وجودمان را آماج حمله و تعرض خود قرار داده اند.
مفهوم برازندگی و شایستگی  مفهومی نیست که او از آن بویی برده باشد یا در درونش داشته باشد. این فقدان برازندگی در او، به انگیزش نوعی انزجار و نابردباری واگیردار در جامعه کمک کرده است که ترول های اینترنتی به تقویت آن کمک کرده اند، صفاتی که عمدتا به صورت نهفته در جامعه ما وجود داشته اما اکنون یک بار دیگر چون سمّی در پیکره سیاست به گردش افتاده است.
 به خاطر اوست که این آمریکا آمریکایی نیست که به عظمت رسیده باشد بلکه کشوری است که  با برازندگی و نزاکت بنیادین انسانی پنجه در پنجه شده است، چه در اردوگاه های مهاجران و قفس ها یا مرز جنوبی ما و چه در راهروهای کنگره که تعداد زیادی از اعضای آن که زمانی افراد منطقی و عاقلی بودند، در برابر آژیر هشدار فرصت طلبی و عوام فریبی بدبینانه تسلیم شدند.
پیتر وینر تحلیلگر محافظه کار و مشاور پیشین کاخ سفید در نیویورک تایمز می نویسد: «طرفداران ترامپ در دفاع  آتشین خود از رئیس جمهور، در حال ارسال این علامت هستند که نزاکت و برازندگی شکلی از ضعف است، که بی رحمی یک اسلحه سیاسی به شدت موثر است که باید از آن استقبال شود، که راه کوتاه راهی است که ترجیح دارد. در یک نقطه جمهوریخواهان تمایل داشتند تاکتیک های زمخت و ناپخته و شخصیت سزاوار ملامت آقای ترامپ را به عنوان بهای وفاداری نسبت به حزب برتابند. امروز به نظر می رسد که این وضعیت خوشایند بسیاری از آنهاست. آنها انسان به حساب نیاوردن دیگران را به چشم شکلی از سرگرمی می بینند.»
خوشبختانه  حفره تاریکی که در روح این رئیس جمهور وجود دارد در مکیدن همگان به درون خلاء پوچی و هیچی موفق نبوده است؛ اکثریتی از مردم هستند که از شریک شدن در خوار شمردن  انجام کار درست توسط او سرباز زده اند. همچنین ما به احساسات «وسیله هدف را توجیه می کند» کسانی چون آن طرفدار ترامپ تن نداده ایم که به ام اس ان بی سی گفت: «به نظر من او انسان منفوری است. ولی او کارهای خوب خیلی زیادی برای کشور انجام داده است.»
حتی میت رامنی، این سست عنصر حقیر اهل یوتا اخیرا شرایط را برای اعلام این نکته مناسب دید که «هر یک از ما باید تلاش کنیم صداهای نفرت و ترس را خفه کنیم، که توطئه های  تفرقه افکنانه و هشدار دهنده را نادیده بگیریم، که محترمانه تر با آمریکاییان هم میهن خود رفتار کنیم.» او افزود: «تحقیر کردن به جای همدردی کردن، به یکی از مشخصه های رو به رشد حوزه سیاست و رسانه های ما تبدیل شده است. و زمانی که پای دامن زدن به اتحاد شعاری و دلگرم کننده به میان می آید، دیگر وسیله ای قدرتمندتر از موعظه قلدرانه رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا وجود ندارد.»
نه اینکه ما تاکنون چنین تشویق و دلگرمی را از رئیس جمهور فعلی دیده باشیم، مردی که قلدری را در قالب موعظه قلدری در می آورد، بلکه ضرورت بازگشت به برازندگی، مدنیت و حقیقت به مسئله ای در میان نامزدهای متعددی تبدیل شده که امید به زیر کشیدن او از اریکه قدرت را دارند. اگر بخواهیم از زبان یک استراتژیست مبارزات انتخاباتی درباره او حرف بزنیم، باید سخن مشاور پیشین باراک اوباما دیوید اکسلورد را بشنویم که در واشنگتن پست گفته است: «در این کشور بازار بزرگی برای برازندگی وجود دارد. تحقیر هنجارها و افراد از سوی ترامپ بخشی از وجود اوست...چه کسی از این موضوع حرف خواهد زد؟»
متاسفم اکسلورد، ولی نمی توان برای برازندگی مثل تخم مرغ شانسی بازاریابی کرد، ولی وقتی که آن را می بینی می توان به آن اشاره کرد. به خصوص اکنون، زمانی که ما نیاز داریم آن قهرمانانی را شناسایی و برجسته کنیم که حقیقتا عمل را نیز به حرف هایشان می افزایند و ثابت می کنند که نزاکت و برازندگی، شفقت و تعهد نسبت به اصول نمرده، بلکه بسیار زنده و پویاست.
در داخل آمریکا گروه ها و جنبش های زیادی وجود دارند که در حال مبارزه با ظلم و ستمی هستند که بر اقشار مختلف از جمله مهاجران روا می شود، گروه هایی چون «دیگر مرگ بس است» و دیگر گروه های فعال در زمینه های مختلف سیاسی و اجتماعی.
کارل جونگ روانشناس رویه تاریک شخصیت انسانی را «سایه» خود او نامیده است، بخشی که دیگران را با شدت و حدّت قضاوت می کند، با تعصب و انزجار دیگران را به باد حمله می گیرد و مردم را به کناری می راند.
چنین روندی چیزی شوم و شرورانه در پی دارد. دونالد ترامپ سایه آمریکاست که در حال کشاندن ملت به سمت رویه تاریک خود و آشکار کردن رذالتی است که از ترس، یاس و خشم ناشی می شود.
اما خیلی ها هنوز این رذالت را ندارند. گروه هایی چون «نامرئی»، «جان سیاهان اهمیت دارد» و «اتحادیه آزادی های مدنی آمریکا»، «دلیل مشترک»،  و مدافعان حقوق مهاجران همچون «راهی به نیویورک بگشایید» و «رویای مشترک ما» درگیر مبارزه ای جانانه در این مسیر هستند. آنها قهرمانان ما هستند. به آنها بپیوندید تا شما هم یکی از آنها باشید. مقاومت کنید.
نویسنده: مایکل وینشیپ (Michael Winship) از نویسندگان ارشد سایت کامون دریمز

گزارش خطا
ارسال نظرات
نام
ایمیل
نظر