۰۹ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۸:۴۸
کد خبر: ۲۷۶۷۱
دولت ترکیه در حال احداث سد عظیم «ایلیسو» به‌روی سرشاخه‌های دجله است که این اقدام در نهایت باعث خشکی رود دجله در عراق و به‌تبع آن تالاب هورالعظیم در کشورمان و بحرانهای جدی زیست‌محیطی در ایران خواهد شد.
به گزارش پایداری ملی،  با توجه به در دست احداث بودن سد عظیم «ایلیسو» توسط دولت ترکیه به‌روی سرشاخه‌های دجله که در نهایت باعث خشکی رود دجله در عراق و به‌تبع آن تالاب هورالعظیم در کشورمان و بحرانهای جدی زیست‌محیطی در ایران خواهد شد، اخیراً تعدادی از هموطنان با تشکیل کمپینی مردمی و تنظیم نامه‌ای خطاب به دبیرکل سازمان ملل در پی جمع‌آوری امضا برای جلوگیری از اقدامات بحران‌آفرین ترکیه در حوزه محیط زیست منطقه شده‌اند.

متن نامه‌ای که توسط این کمپین تهیه شده و در حال حاضر، دوست‌داران محیط زیست در حال امضای این نامه و درخواست از دبیرکل سازمان ملل هستند، به این شرح است:

جناب آقای آنتونیو گوتیرس؛ دبیر‌کل محترم سازمان ملل متحد
"با سلام، احتراماً به استحضار می‌رساند جمهوری ترکیه در دو دهه گذشته سدهای زیادی در حوضه آناتولی جنوبی و سرچشمه های دجله و فرات ساخته است که گنجایش تنها یکی از این سازه‌های غول‌آسا یعنی «سد آتاترک» روی فرات که در 1992 آبگیری شد به 48 میلیارد مترمکعب می‌رسد همچنین ساخت«سد 10.4 میلیارد مترمکعبی ایلیسو» روی سرشاخه‌های دجله از دسامبر 2014 در دست انجام است.

ساخت این سدها، نظام آب‌شناختی دو رودخانه بزرگ دجله و فرات را به‌شدت متأثر و مختل کرده و می‌کند و به متروکه شدن چندین میلیون هکتار از اراضی کشاورزی در کشورهای سوریه و عراق انجامیده و بحرانی جدی در پایاب آنها یعنی هورالعظیم به‌وجود آورده است؛ بحرانی که سبب شده تا تالاب راهبردی هورالعظیم به بزرگترین کانون بحرانی ریزگرد در منطقه بدل شود.

جوامع بومی و مردم سوریه، عراق و ایران یعنی خاستگاه کهن‌ترین تمدنهای جهان چون ایرانی، سوری و بین‌النهرین به‌شدت از اثرات ویرانگر این سدها آسیب دیده و می‌بینند.

ادامه روند ویرانگر سدسازی دولت ترکیه و مهار آب این دو رودخانه، گذشته از نابودی کشاورزی و تشنگی روستاها و شهرها در میان رودان، طغیان پدیده گرد و غبار در باختر ایران را هم پدید آورده و پیوسته تشدید می‌کند؛ فرآیند ویرانگری که نه‌تنها سلامت که فعالیتهای تولیدی و روزمره مردم را تهدید کرده و آبادبوم‌های انسانی را به‌سمت متروکه شدن سوق می‌دهد.

پیامدهای ویرانگر سدسازی در ترکیه نه‌تنها به فجایع انسانی ناشی از جنگ تحمیلی در سوریه و عراق دامن زده و حقوق بشر را تهدید می‌کند که همچنین با مفاد کنوانسیون مقابله با بیابانزایی، و بیانیه حقوق جوامع بومی سازمان ملل آشکارا مغایرت تام دارد.

چنین است که ما امضاکنندگان زیر از سازمان ملل متحد و یونسکو درخواست رسیدگی به وضعیت نگران‌کننده حقابه جوامع بومی مولد در حوضه آبخیز دجله و فرات را داریم و خواهان احیای دوباره میان رودان از طریق گشودن دریچه‌های سدهای آناتولی جنوبی (به‌ویژه سد آتاترک) و جلوگیری از ساخت و آبگیری سدهای در دست ساخت (به‌ویژه سد ایلیسو) هستیم".

برای درج امضای الکترونیک خود در حمایت از این کمپین، می‌توانید ازاینجااقدام به ثبت امضای خود کنید.

گزارش خطا
ارسال نظرات
نام
ایمیل
نظر