«سو» (SWU)، واحدی که آقای خامنه ای به آن اشاره کرده، به عنوان «واحد کار جداسازی» شناخته میشود که بازتابدهنده ظرفیت غنیسازی اورانیوم توسط واحدهای سانتریفیوژ است. توان دستگاههای نسل اول سانتریفیوژ ایران یا IR-1 در گزارشهای مختلف بین ۰٫۸ تا ۱٫۲ سو برآورد شده است. به این معنا که برای رسیدن به معادل ده هزار سو توان غنیسازی اورانیوم ، حدود ۱۰ هزار دستگاه نسل قدیم لازم است.
بر اساس گزارش آژانس بینالمللی انرژی اتمی ایران، تا حدود چهار ماه پیش، بیش از ۹۰۰۰ دستگاه سانتریفیوژ فعال از نسل اول، تنها در تاسیسات هستهای نطنز داشته است. بنا بر این به نظر میآید توان معادل ده هزار سو که به گفته آقای خامنهای سقف مورد نظر آمریکاییهاست، در حال حاضر برای ایران قابل دسترسی است.
این گذشته از دستگاههای نسل دوم ایران (IR-2) است که حدود هزار واحد از آن در تاسیسات نطنز نصب شده است. قدرت جداسازی واحدهای IR-2 در گزارشهای مختلف بین ۴ تا ۵ سو تخمین زده شده، یعنی برای رسیدن به حد توان مورد نظر آمریکا (ده هزار سو) به ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ واحد نسل دو نیاز است.
رهبر جمهوری اسلامی، اما در ادامه اظهاراتش درباره توان غنیسازی مورد خواست ایران در آینده گفت: «مسئولین ما میگویند ما به ۱۹۰ هزار سو احتیاج داریم. ممکن است این نیاز مال امسال و دو سال دیگر و پنج سال دیگر نباشد، امّا این نیاز قطعى کشور است.»
به این ترتیب توان غنیسازی مورد نیاز ایران حدود ۱۹ برابر میزانی است که آمریکاییها از ایران میخواهند.علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران روز سه شنبه ۱۷ تیر، یک روز پس از سخنرانی رهبر ایران در توضیح ارقام مطرح شده توسط ایشان گفت که ۱۹۰ هزار سو، توانی است که برای تامین یک سال سوخت نیروگاه اتمی بوشهر مورد نیاز است.
تامین چنین توان و ظرفیتی، بسته به نوع و نسل سانتریفیوژها ممکن است با تعداد متفاوتی از واحدهای کاری برآورده شود. اگر ایران قصد داشته باشد تنها از طریق سانتریفیوژهای نسل دو به هدف مورد نظر رهبر جمهوری اسلامی برسد به حدود ۴۰ هزار واحد نیاز دارد.
این در حالی است که آقای صالحی در این مصاحبه گفت که ایران سانتریفیوژهایی در اختیار دارد که توانشان ۲۴ سو است. اگر ایران چنین سانتریفیوژهایی را فعال کند با حدود ۸ هزار واحد آن به نیاز مورد نظرش خواهد رسید.