به گزارش پایداری ملی به نقل از خبرگزاری ایمنا، بهلحاظ تئوری اروپا میتواند تمام برق مورد نیاز خود را از نیروی باد فراساحلی تأمین کند. به این ترتیب کشورهای ساحلی این قاره به نصب توربینهای عظیم بادی در بخشهای زیادی از آبهای خود کردهاند، با این وجود تراکم بیش از حد نیروگاههای بادی فراساحلی بهویژه با افزایش هزینههای ساختوساز و کاهش حاشیه سود میتواند به یک مشکل اقتصادی بزرگ برای بعضی از مزارع بادی تبدیل شود.
محققان دریافتهاند که حرکت منفرد پرههای هر توربین نیروی باد را از بین میبرند. در واقع تیغهها با چرخش خود نیروی باد را به الکتریسیته تبدیل میکنند، اما تیغههای رو به باد بهسرعت نمیچرخند که این امر انرژی موجود از باد را تا فاصله ۵۰ کیلومتری به اندازه ۲۰ درصد کاهش میدهد. بر همین مبنا اجرای بعضی از پروژههای مزارع بادی فراساحلی تاکنون به تعویق افتادهاند، با این حال دهها کشور سراسر اروپا به امید استفاده حداکثری از بادهای موجود در حال پیادهسازی پروژههای تأسیس مزارع بادی در نزدیکی مرزهای مناطق انحصاری اقتصادی خود هستند.
بحران اقتصادی ناشی از نیروگاههای بادی فراساحلی در اروپا
در حال حاضر هیچ توافق بینالمللی در مورد نحوه برخورد با تضاد منافع این مزارع بادی برنامهریزیشده برای راهاندازی در نزدیکی مزارع بادی مناطق وجود ندارد که همین امر میتواند با ایجاد بحران اقتصادی برای هر یک از سرمایهگذاران نیروگاههای بادی فراساحلی در اروپا همراه باشد.
به همین دلیل محققان پیشنهاد میکنند که بهمنظور جلوگیری از ایجاد درگیریهای بینالمللی بر سر این منابع که میتواند گذار اروپا به انرژی سبز را مختل کند، کشورهای سراسر قاره به یک همکاری سیاسی اقدام کنند که با رفع احتمال بروز هرگونه مشکل در آینده به پیشگیری از این بحران کمک کند و از ایجاد هرگونه مانع در مسیر دستیابی اروپا به اهداف سبز خود به کمک بهرهگیری از انرژی تجدیدپذیر باد جلوگیری بهعمل آورد.