به گزارش پایداری ملی به نقل از خبرگزاری تسنیم، از زمان پیدا شدن بالن تحقیقاتی چین بر فراز آسمان ایالات‌متحده، مسؤولان دولت بایدن نسبت به پرواز هر پرنده ناشناسی در آسمان این کشور دچار حساسیت شده‌اند. دولت بایدن که به دلیل اطلاع‌رسانی دیرهنگام درباره بالن تحقیقاتی چین، زیر شدید‌ترین انتقادات رسانه‌ها و جمهوری‌خواهان قرار داشت در روز‌های بعد به سمت هر شیء ناشناس پرنده‌ای در آسمان این کشور موشک پرتاب کرد و حتی یک پرنده ناشناس را بر فراز آسمان کانادا را نیز هدف قرار داد.
آخرین اقدام نظامی ایالات‌متحده در این باره به یکشنبه هفته گذشته برمی‌گردد که یک شیء ناشناس پرنده را بر فراز ایالت میشیگان در شمال غرب این کشور مورد هدف قرار داد. بایدن بعد از آن اتفاق گفت که اشیا پرنده‌ای که ساقط شده‌اند جاسوسی نبوده‌اند و احتمالاً متعلق به شرکت‌های خصوصی در داخل آمریکا بوده‌اند.
بعد از اظهارات بایدن مشخص شد که یکی از اشیا پرنده‌ای که ساقط شده بالن مربوط به یک شرکت تحقیقاتی مربوط به دانش‌آموزان بوده و تنها ۱۲ دلار هزینه داشته، اما با موشک ۴۰۰ هزار دلاری سرنگون شده است. این موضوع در روز‌های گذشته به دستمایه تمسخر نماینده‌های کنگره آمریکا تبدیل شده است.
سوالی که برای بسیاری از مردم و رسانه‌ها به وجود آمده، این است: چرا شناسایی اشیای پرنده ناشناس، هم‌اینک در آمریکا آغاز شده است و آیا پیش از این سیستمی برای ردیابی و شناسایی آن‌ها وجود نداشته است؟
مسؤولان دفاعی ایالات‌متحده در گفتگو‌های خود با مطبوعات اعلام کرده‌اند تنها یک سال است که سیستم‌های شناسایی و دفاعی هوافضایی ایالات‌متحده قادر به شناسایی بالن‌ها و سایر اشیای پرنده ناشناس شده‌اند و پیش از این، فناوری‌ای در اختیار نیرو‌های دفاعی آمریکا نبود که آن‌ها را قادر به رهگیری این نوع پرنده‌ها کند. دلیل دیگر در این باره، عدم ردیابی اشیایی بوده است که با سرعت پایین در حال حرکت بر فراز آسمان ایالات‌متحده بوده‌اند. بعد از شناسایی نخستین بالن، دولت بایدن پروتکل‌های دفاعی را تغییر داد تا بتواند اشیای پرنده با سرعت پایین را نیز شناسایی کند و حالا هر روز تعداد اشیائی که شناسایی می‌شود، بالاتر می‌رود.
روزنامه فایننشال‌تایمز نوشته در آمریکا مشاهده ابزار‌های گردآوری اطلاعات باعث ایجاد نگرانی‌هایی شده مبنی بر اینکه چین فعالیت‌های تجسسی خودش در آمریکا را تشدید کرده و رقابت با این کشور را از حوزه اقتصادی به حوزه اطلاعاتی و جاسوسی گسترش داده است.
«چارلی تونا مور»، خلبان بازنشسته اف۱۶ که قبلاً معاون رئیس واحد سایبری ارتش آمریکا بود گفت که بالن جاسوسی چین به قابلیت‌های متنوعی اعم از برداشتن تصاویر با کیفیت بالا، داشتن حس‌گر‌هایی برای شنود مکالمات و تجسس از نحوه ارتباط‌گیری سامانه‌های تسلیحاتی آمریکا با یکدیگر مجهز بوده است.
این حادثه در واقع، نشان‌دهنده تلاش‌های چین برای جمع‌آوری اطلاعات از رقیب ژئوپولیتیک اصلی خود به شمار می‌زرود. «وزارت امنیت کشور» که اصلی‌ترین سازمان اطلاعاتی چین است در ۱۰ تا ۱۵ سال اخیر به شدت فعال شده و در همین حال، ارتش آزادی خلق چین هم توانمندی‌های تجسسی خودش را قوت بخشیده است.
در ماه نوامبر پنتاگون اعلام کرد چین بیش از ۲۶۰ ماهواره برای جمع‌آوری اطلاعات داشت. این رقم حدود ۲ برابر تعداد ماهواره‌های تجسسی چین در سال ۲۰۱۸ به شمار می‌رود.
مایکل شرتاف، وزیر اسبق امنیت داخلی آمریکا در گفتگو با رسانه‌های آمریکا گفت: «چین از همه روش‌ها برای گردآوری اطلاعات اهم از اعزام افراد به داخل آمریکا، سرمایه‌گذاری در شرکت‌ها و ماهواره استفاده می‌کند. اینکه یکی از ابزارهایش کار تجسس هوایی انجام دهد نباید ما را شوکه کند.»
کریستوفر رای، رئیس اف‌بی‌آی هم سال گذشته در مصاحبه‌ی گفته بود دولت چین «بنا به ضرورت درباره روش‌های مخفی و پنهان کردن بعضی از فعالیت‌هایش چابک‌تر شده است.»
در گزارشی که ماه پیش توسط سازمان‌های اطلاعاتی ایالات‌متحده منتشر شد، تعداد حوادثی که در آن اشیای پرنده ناشناس دخیل بوده‌اند، ۳۶۶ مورد برشمرده شده که در نهایت مشخص شده است ۱۶۳ حادثه از طریق بالن‌ها به وقوع پیوسته است. روزنامه نیویورک‌تایمز ۲ ماه پیش نیز بخش‌هایی از یک گزارش طبقه‌بندی شده را منتشر کرد که در آن نوشته شده بود ۲ حادثه در پایگاه‌های نظامی آمریکا در داخل خاک این کشور رخ داده است که احتمالا توسط تکنولوژی‌های نوین به کار رفته در جنگ‌افزار‌های چینی رخ داده باشد.
چین نیز البته روز یکشنبه اعلام کرد بالنی ناشناس وارد مرز‌های هوایی این کشور شده است و تهدید کرده بود هر نوع پرنده ناشناس را بر فراز مرز‌های هوایی‌اش هدف قرار خواهد داد.
به نظر می‌رسد جنگ دیپلماتیک ایالات‌متحده با چین بر سر تایوان و جنگ تجاری‌ای که از زمان ترامپ به راه افتاده بود، هم‌اینک وارد فاز رونمایی از تکنولوژی‌های نوین نظامی شده است و هر ۲ کشور سعی دارند آخرین دستاوردهای دفاعی خود را بر فراز آسمان کشور دیگر به رخ رقیب بکشند. بر همین اساس پیش‌بینی می‌شود در آینده نیز شاهد حوادث اینچنینی و برخوردهای نظامی محدود ۲ کشور با یکدیگر باشیم.