شهیدی که نماد غیرت بود

به گزارش پایداری ملی سردار جلالی در یادداشتی کوتاه که در صفحه شخصی خود در شبکه سروش منتشر کرده است، آورده:

"مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا"

این روزها برای من، روزهای عجیبی است. حس عجیبی که هر سال وقتی به سالگرد شهادتت نزدیک می‌شوم، دست مرا می گیرد و می بردم به جایی دور. خیلی دورتر از این شهر و آدم‌هایش. عجیب است که روزها ساعت شماری می‌کنم تا شب هنگام، یادت مرا با خود ببرد به چشمه‌سارهای چهل چشمه و کوه‌های سر به فلک کشیده کردستان.

تو را و خودم را می‌بینم که بی پروا و سبک بال می‌دویدیم و من به تو دلم قرص بود که تا تو در کنارم هستی، پریدن از هیچ صخره‌ای بیم ندارد و نفیر هیچ گلوله‌‌ای که از کنار گوشم رد می‌شود، قابل اعتنا نیست. چه عجیب که صبح که بیدار می شوم، فریادهای مردانه ات بر سر دشمنان این مرز و بوم در گوشم پژواک می‌کند.

"جگر گوشه‌ها" در زندگی آدم، جای خالیشان پر نمی‌شود. بدون شک برای من داستان برادر شهیدم حمیدرضا از این جنس است. برادری که به حق نام زیبای "مرد" برازنده‌اش بود و جهادگری، شهامت، غیرت و دلاوری با او برایم معنا پیدا می‌کرد.

حیات "حمیدرضا"، شرحی است برای به تصویر کشیدن این جمله که "شهادت هدیه‌ای از جانب خداوند، برای آنانی که لایقش هستند".

یقین دارم که حمیدرضایمان اگر امروز در کنارمان بود نخستین و مهمترین توصیه‌اش به برادر، خواهر و همه برادرزاده و خواهرزاده‌ها تلاش برای کسب رضایت خداوند، رعایت شرایع دینی و از همه بالاتر ولایت‌مداری در تمامی لحظه‌های زندگی بود.

برادر عزیزم. دلتنگیم اما دلخوشیم که رفتی اما نامی از خود به یادگار گذاشتی که همچون تاجی پر افتخار بر سر خانواده ما خواهد ماند و فرزندانمان و نسل های بعد نیز به خاطری آن بر خود خواهند بالید.

دلخوشیم که مادرمان که به تو ملحق شده است، به سبب رشادت تو به عنوان مادر یک شهید از جايگاه و منزلتی والا در پیشگاه خداوند بهره مند است.

دلخویشم که در دنیای دیگر، کسی هست که در کنار مولای شهیدمان اباعبدالله الحسین (ع)، از او طلب شفاعت کنیم.

غلامرضا جلالی

http://splus.ir/drjalalifarahani