به گزارش پایداری ملی به نقل از ایسنا، گروهی از محققان به سرپرستی دانشگاه "دالهاوزی"(Dalhousie) در کانادا، خطرات آب و هوایی نزدیک به ۲۵ هزار گونه را که در عمق تا ۱۰۰ متری اقیانوس زندگی می‌کنند، ارزیابی کردند و دریافتند که اگر انتشار گازهای گلخانه‌ای همچنان در سطوح بالا باقی بماند و کاهش نیابد، تا سال ۲۱۰۰ جمعیت زیادی از آبزیان از این سیاره ناپدید خواهند شد.
این امر منجر به مرگ و انقراض دسته جمعی هزاران حیوان، گیاه، کرومیست، تک‌یاخته و باکتری خواهد شد که در اقیانوس‌های جهان خانه دارند.
این تجزیه و تحلیل نشان می‌دهد که تعداد زیادی از کوسه‌ها، پرتوماهی‌ها و پستانداران در معرض خطر آب و هوایی بالا یا بحرانی قرار دارند و پیش‌بینی می‌شود ۷۵ درصد از آنها تا سال ۲۱۰۰ منقرض شوند.
همه گونه‌های در معرض تهدید همچنین در برخی از متنوع‌ترین اکوسیستم‌ها در خلیج تایلند، مثلث مرجانی، شمال استرالیا، دریای سرخ، خلیج فارس، نزدیک ساحل هند، دریای کارائیب و برخی جزایر اقیانوس آرام زندگی می‌کنند.
بر اساس این مطالعه که در مجله نیچر(Nature) منتشر شده است، شکارچیان برتر بیشتر از آنهایی که در زنجیره غذایی در جایگاه پایین‌تر هستند در معرض خطر انقراض هستند.
این تیم بر روی گونه‌هایی که در عمق بالاتری در اقیانوس زندگی می‌کنند، تمرکز کردند، زیرا این نقطه جایی است که تغییرات دمایی ناشی از تغییرات اقلیمی، شدیدترین آثار را بر آن گذاشته است.
بیشترین آسیب پذیری در میان گونه‌های بزرگ و با عمر طولانی مشاهده شده است.
این مطالعه به عنوان مثال اشاره می‌کند که ماهی پفکی چینی در یک منطقه ساحلی در نزدیکی چین بر اثر انتشار بالای گازهای گلخانه‌ای بسیار تحت تاثیر قرار گرفته است. دوشیزه‌ماهی گالاپاگوس که در اطراف جزایر گالاپاگوس و سواحل کاستاریکا زندگی می‌کند نیز در بالاترین گروه آسیب‌پذیر قرار دارد.
کمترین آسیب‌پذیری مربوط به گونه‌های دارای عمر کوتاه‌تر، مهاجر عمودی، میان‌زی(که معمولا در عمق ۲۰۰ تا ۱۰۰۰ متری اقیانوس زندگی می‌کنند) و آن گونه‌هایی است که در سراسر زمین حضور دارند.
"دنیل بویس" بوم‌شناس موسسه اقیانوس شناسی "بدفورد" و نویسنده این مطالعه می‌گوید، یافته‌های این مطالعه بسیار شگفت انگیز و بسیار هشدار دهنده و هوشیار کننده هستند. وی گفت: من تمایل دارم که این سناریو را یک سناریوی غیر قابل وقوع تصور کنم. اما با این وجود، این بدترین سناریو است. هنگامی که ما این سناریو را ارزیابی کردیم، متوجه شدیم که تصویر بسیار بدی از خطرات آب و هوایی برای گونه‌های دریایی وجود دارد.
وی افزود: در صورت تحقق این سناریو، نه تنها این موجودات دیگر در دریاها وجود نخواهند داشت، بلکه ناپدید شدن آنها عواقب زیادی برای اکوسیستم دارد، زیرا زنجیره غذایی را مختل می‌کند.
گفتنی است آخرین باری که ۹۰ درصد از حیات از روی زمین پاک شد، ۲۵۲ میلیون سال پیش در جریان واقعه‌ای بود که "مرگ بزرگ" نامیده می‌شود. دانشمندان آنچه را که به "مرگ بزرگ" معروف شده است، با یک مجموعه فوران‌های آتشفشانی عظیم در سیبری مرتبط می‌دانند که جو زمین را با گازهای گلخانه‌ای پر کرده است.
این فوران‌های آتشفشانی با پرتاب کربن و متان به جو زمین به مدت حدود دو میلیون سال، به خاموش شدن حدود ۹۶ درصد از حیات اقیانوسی و ۷۰ درصد از مهره‌داران مستقر در خشکی منجر شده‌اند که بزرگترین رویداد انقراض در تاریخ سیاره زمین را رقم زده است.