بلای زباله‌های هسته‌ای رژیم صهیونیستی بر سر منطقه

به گزارش پایداری ملی به نقل از جوان آنلاین، شمشیر به دست یک دیوانه افتاده، این جمله را ناصر کنعانی سخنگوی وزارت خارجه در پاسخ به یکی از جنایات رژیم صهیونیستی به کار برد.

اما این اقدامی که باعث شده تا بار دیگر دیوانگی رژیم صهیونیستی بر سر زبان‌ها بیفتد چیست؟

دفن زباله‌های هسته‌ای این رژیم در منطقه موضوعی بود که سخنگوی وزارت خارجه را به واکنش واداشت.

به گفته کنعانی، ایران همواره نسبت به تهدید فعالیت‌های غیرقانونی هسته‌ای رژیم صهیونیستی برای صلح، ثبات و امنیت منطقه هشدار داده است.

به گفته سخنگوی دستگاه دیپلماسی زنجیرِ در دست یک دیوانه زنجیری است که حامیان این رژیم دست این رژیم غاصب را در منطقه باز گذاشته‌اند و این یک خطر است. بر ضرورت مسؤولیت جامعه بین‌المللی و آژانس تأکید می‌کنیم.

کنعانی البته این را هم اضافه کرده است که گزارش‌های عدیده‌ای در این زمینه وجود دارد که علاوه بر تهدید زرادخانه این رژیم، موضوعات پادمانی و تاثیراتی که تشعشات هسته‌ای می‌گذارد و دفن غیراصولی زباله‌های این رژیم در اراضی فلسطینی و کرانه باختری و برخی کشور‌های منطقه تهدید دیگری است که وجود دارد.

این‌ها تهدید مشترک منطقه‌ای است و جامعه جهانی به عنوان موضوع ویژه به آن نگاه کند.

حدود ۱۵ سال پیش بود روزنامه الشرق‌الاوسط عربی به نقل از "عبدالرحمان الشنار"، رئیس جمعیت مبارزه با بیماری سرطان در نوار غزه نوشت که دفن زباله‌های هسته‌ای در مناطق مختلف کرانه باختری رود اردن سبب افزایش بیماری سرطان در میان ساکنان این منطقه شده است.

وی افزوده که برخی مخازن زباله‌های هسته‌ای درنزدیکی چاه‌های آب شرب و زمین‌های کشاورزی دفن شده‌اند که سلامتی ساکنان این مناطق را با خطر جدی روبرو ساخته‌اند.

همچنین ۲۵۰ مخزن انباشته از مواد هسته‌ای سرطانزا را در کنار جاده نابلس به قلقلیا واقع در شمال کرانه باختری دفن کرده اند.

تشکیلات خودگردان فلسطین نیز خواستار تحقیق و بررسی جامعه جهانی درباره دفن زباله‌های هسته‌ای رژیم صهیونیستی شده و گفته بود که فلسطین به پایان اشغالگری رژیمی نیاز دارد که با اقداماتش محیط زیست را به خطر می‌اندازد.

«محمد اشتیه» نخست‌وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین هم هفته گذشته خواستار تحقیق درباره اقدامات رژیم اشغالگر برای تخریب محیط زیست و ممانعت از تلاش‌های دولت برای حفظ محیط زیست شد.

اما شاید بد نباشد که درباره تاثیر این زباله‌ها و اصلا چیستی آن‌ها نیز بیشتر بگوییم تا ابعاد این جنایت روشن‌تر شود.

پس از کشف رادیو اکتیو مساله زباله‌های هسته‌ای هم بر سر زبان‌ها افتاد، زیرا دریافتند که تمام راکتور‌های شکافت هسته‌ای ایزوتوپ‌های رادیواکتیو تولید می‌کنند که وجودشان برای حیات جانداران خطرناک است.

اگر این زباله‌ها در زمین‌ها و گودال‌های بدون آستر دفن شوند بدون آنکه محفظه خاصی داشته باشند می‌توانند در آب‌های زمینی پراکنده شوند.

پس از فاجعه در هیروشیما و همچنین انفجار نیروگاه اتمی چرنوبیل به خوبی ثابت شده که این مواد می‌توانند چه اتفاقات جبران ناپذیری را به بار بیاورند. طبق مطالعات حتی اگر یک گرم اورانیوم غنی شده به طبیعت و محیط زیست زندگی انسان وارد شود، چهار میلیون سال طول خواهد کشید تا وزن یک گرم اورانیوم و تشعشعات و آلودگی‌های سرطان زای ناشی از آن به حد نصف و یا به حد صفر برسد، شاهد مثال این امر هم این است که ساکنان دریای خزر بعد از حدود ۲۰ سال از حادثه چرنوبیل هنوز با مشکل و انقراض بسیاری از ماهیان و آلودگی محصولات سیفی در این مناطق روبه رو هستند.

تا به حال روش‌های متعددی برای دفن این زباله‌ها در جهان پیشنهاد شده است، از دفن در چاه‌هایی عمیق گرفته تا دفن در ورقه‌های یخی در قطب که البته هیچ یک از این‌ها جوابگوی میزان خسارات این مواد نبوده است.

یک روش مورد بحث هم پیشنهاد شده که البته هنوز به مرحله آزمایش نیز نرسیده است، یعنی روش دفن زباله‌های هسته‌ای در فضا به وسیله شلیک راکت‌های فضا پیما.

با این حال تاکنون بهترین روشی که برای دفن این مواد در نظر گرفته شده همان روش آمریکا، انگلیس و فرانسه است یعنی دفن زباله‌های هسته‌ای در یک مخزن سنگی. یا همان ایجاد یک تونل در کوه‌ها تا حدود ۱۰ هزار سال از محیط زیست دور باشد.

تمام این موارد را گفتیم تا از خطرات ناشی از زباله‌های هسته‌ای آگاه شویم. همان زباله‌هایی که رژیم صهیونیستی به سادگی در محل زندگی فلسطینیان بی گناه پخش می‌کنند.

رژیم صهیونیستی حدود ۴۰۰ کلاهک هسته‌ای دارد، ولی حاضر نیست هیچ تعهد بین المللی را بپذیرد

حسین کنعانی مقدم کارشناس مسائل منطقه می‌گوید مدتهاست که رژیم صهیونیستی زباله‌های هسته‌ای خود را که از خطرناک‌ترین مواد جهان است در مناطقی که مربوط به اسکان فلسطینیان است به صورت مخفیانه دفن و یا به دریا می‌ریزد تا از طریق آب جاری به این مناطق برسد؛ چرا که هیچگونه نظارتی بر فعالیت‌های هسته‌ای این رژیم وجود ندارد و این رژیم جزو NPT هم نیست.

همچنین هیچ شیوه نامه‌ای را در زمینه هسته‌ای رعایت نمی‌کند و حاضر نیست هیچگونه بازرسی از تاسیسات خود توسط مجامع هسته‌ای داشته باشد.

به گفته این کارشناس طبق تئوری صهیونیست‌ها سرزمینی که در اختیار ما نباشد باید تبدیل به یک سرزمین سوخته شود تا کسی نتواند در آنجا زندگی کند؛ البته اخباری هم وجود دارد نظیر اینکه بخشی از این زباله‌های هسته‌ای در صحرای سینا و بخشی هم در آفریقا دفن شده تا محصولات پرورش یافته در این مناطق به سایر نقاط جهان نیز برسد.

این کارشناس مسائل منطقه درباره راهکار این موضوع نیز گفته است که این رژیم باید شیوه نامه‌ها را بپذیرد و آژانس نیز از محل دفن زباله‌های این رژیم بازرسی کند و اجازه دفن این مواد را به سایر نقاط ندهد و بازدید‌های نوبه‌ای از تاسیسات این رژیم را نیز انجام دهد. رژیم صهیونیستی حدود ۴۰۰ کلاهک هسته‌ای دارد، ولی حاضر نیست هیچ تعهد بین المللی را بپذیرد که پاید توسط شورای امنیت، سازمان ملل و شورای حکام این پرونده بررسی شود.

جعفر قناد باشی نیز دیگر کارشناس منطقه‌ای است که در این باره به سبقه این رژیم اشاره کرده و گفته است که رژیم صهیونیستی در تمام موارد از مرز‌های تعریف شده عدول می‌کند؛ کمااینکه از ابتدای برپایی دولت جعلی، حضورشان در فلسطین و تشکیل دولت عدول از مرز‌های بین المللی بوده است.

همچنین در اخراج فلسطینی‌ها قوانین بین المللی را نادیده گرفتند، در تشکیل یک ارتش و راه انداختن چندین جنگ و ترور دانشمندان مختلف منطقه بازهم عدول از موازین بین المللی شکل گرفته است.

به گفته این کارشناس آن‌ها بدون اینکه عضو سازمان انرژی هسته‌ای شوند صنعت هسته‌ای خود را راه اندازی کرده اند که در این امر هم هم نوعی عدول از قوانین شکل گرفته است. زباله‌های هسته‌ای نیز طبق قوانین بین اللملی باید در مکان‌هایی دفن شود که از جمعیت مردم دور باشد، ولی آن‌ها در تلاشند که در شهر‌های فلسیطینیان این‌ها را دفن کنند که این برای بسیاری از مردم منطقه مضر است.

وی در تشریح این موضوع گفته است برای مثال کشور مصر حدود ۱۰۰ میلیون جمعیت دارد، عربستان، اردن نیز کشور‌های اطراف فلسطین هستند که متاثر از این زباله‌ها می‌شوند؛ تنها دلیلش هم این است که قوانین بین المللی را نادیده می‌گیرند و هیچ اعتنایی به اعتراضات نمی‌کنند.

قنادباشی درباره راه حل این موضوع نیز گفته است که این امر به یک اراده دست جمعی نیاز دارد و باید کشور‌های مختلف با مواضع یکسان با این‌ها برخورد کنند و از طریق سازمان ملل رژیم صهیونیستی را برای تاثیرات مخرب این زباله‌ها تحت فشار بگذارند.

این دو کارشناس در صحبت‌های خود به نقش سازمان ملل و آژانس برای محدود کردن رژیم صهیونیستی اشاره کردند، اما سوال اصلی اینجاست آژانسی که بار‌ها و بار‌ها از تاسیسات ایران بازدید کرده و کشورمان را که خود می‌داند به دنبال سلاح هسته‌ای نیست تحت فشار قرار داده چرا بر روی اقدامات رژیم صهیونیستی چشم‌های خود را بسته است؟