مثل خیلی های دیگر، تا همین چند روز پیش، نمی خواستم رأی دهم اما نتیجه ساعت های متمادی فکر کردن، این بود که نباید صحنه را واگذار کنم. این که چرا متقاعد شدم رأی دهم را خیلی کوتاه و در چند قسمت، با شما در میان می گذارم.
به گزارش پایداری ملی به نقل از عصر ایران، چند روز پیش فیلمی دیدم درباره نتایج تحریم انتخابات در کشورهای مختلف دنیا؛ درباره مردمانی که چون شرایط انتخابات را عادلانه نمی دانستند یا کاندیدایشان امکان حضور نداشته بود، با صندوق ها قهر کرده بودند.
حتی یک نمونه هم در تاریخ معاصر وجود نداشت که قهر مردم به تغییر در سیستم تصمیم گیری و به سود مردم تمام شود؛ تمام تحریم های انتخاباتی در کشورهای مختلف دنیا به یک نتیجه منجر شده بود: تقویت جریان هایی که مردم در مخالفت با آنها انتخابات را تحریم کرده بودند.
باور کنید ما تافته جدا بافته نیستیم؛ انتخابات را تحریم کنیم، آب به آسیاب همان هایی ریخته ایم که به خاطر مخالف با آنها رأی نمی دهیم. شاید بعدها درباره ایران هم فیلم بسازند و ما را هم به فهرست ملت هایی که با تحریم انتخابات کار را بر خود سخت کردند، اضافه کنند.