۲۲ شهريور ۱۳۹۹ - ۱۳:۱۵
کد خبر: ۶۰۷۱۱
مؤسس مرکز منطقه‌ای اطلاع‌رسانی علوم و فناوری با اشاره به رتبه بندی شاخص نوآوری جهانی سال 2019، تحلیل کرد که چگونه کره جنوبی از بعد از جنگ از کشوری وابسته به واردات فنی و شرکت های خارجی، با یک جهش علمی اکنون به ایجاد صنایعی با نیروی انسانی داخلی تغییر کرده است.
به گزارش پایداری ملی به نقل از فارس، جعفر مهراد مؤسس مرکز منطقه‌ای اطلاع‌رسانی علوم و فناوری گفت: کره جنوبی در رتبه بندی شاخص نوآوری جهانی که توسط دانشگاه کرنل و سازمان جهانی مالکیت معنوی منتشر  می شود در سال ۲۰۱۹ رتبه ۱۱ را کسب کرده است.  رتبه آلمان در این سال در بین ۱۲۹ کشور جهان رتبه ۹ بود.

وی ادامه داد: در رتبه بندی شاخص نوآوری جهانی بلومبرگ، سال ۲۰۲۰، آلمان حائز رتبه اول و کره جنوبی در جایگاه دوم قرار دارد. این رتبه ها نشان می دهد که دولت کره‌جنوبی مقادیر زیادی را به بخش تحقیق و توسعه اختصاص می‌دهد. در فاصله سال های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹، سهم کره‌جنوبی از پژوهشگرانی که از بخش صنعت به آموزش عالی منتقل شده اند، طبق داده های " اتحادیه پژوهشگران " یا League of Scholars که مقر آن در استرالیا  است، در بین ۷۱ کشور جهان بسیار بزرگ است. 

*کره چگونه کره شد؟

به گفته مهراد، این کشور از بعد از جنگ، که شدیدا وابسته به واردات فنی و توسعه امکانات صنعتی توسط شرکت های خارجی بود، اکنون در یک جهش علمی به ایجاد صنایعی که از نیروی انسانی داخلی سود می برد، تغییر شکل داده است. این حرکت علمی و فناورانه به رشد گروه های صنعتی مقتدر مانند ال جی و سامسونگ که در کره جنوبی از آن به عنوان " choebol " نام برده می شود کمک کرده است. عنوان choebol در این کشور به شرکت های بزرگی که تحت کنترل خانواده های صنعتی است و با موسسات دولتی روابط محکم و  ارتباطات قوی دارند اطلاق می شود.

*در کره‌جنوبی نظام نوآوری از شیوه مدیریت بالا به پایین تبعیت می کند

مؤسس مرکز منطقه‌ای اطلاع‌رسانی علوم و فناوری تصریح کرد: در کره‌جنوبی نظام نوآوری از شیوه مدیریت بالا به پایین تبعیت می کند.  رهبران نوآوری بالا به پایین کارآفرین هستند. در این نظام میان دولت، صنعت و دانشگاه همکاری های بسیار نزدیکی به وجود آمده است. ارتباطات قوی میان صنعت و دانشگاه کمک کرده است تا بار مالی از دوش دولت برداشته شده و به پایین ترین سطح برسد.
وی گفت: از یک طرف، وظایف تحقیق و توسعه را برای صنعت انجام می دهد و از سوی دیگر، صنعت به سهم خود بودجه پروژه های دانشگاهی را تامین می کند. در نتیجه، دولت در این میان برای تامین منابع مالی مورد نیاز تحقیقات علمی و خدمات صنعتی بودجه های کمتری را هزینه می کند.
شرکت سامسونگ ارتباطات بسیار نزدیک و قوی با ۱۰ دانشگاه کره‌جنوبی دارد، این شرکت در فاصله سال های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ تعداد ۱۵۹ مقاله پژوهشی اصیل در نشریه نیچر منتشر کرده است.


* بودجه شرکت های بزرگ برای تحقق و توسعه، معادل ۸۰ درصد از کل سرمایه‌گذاری کره‌ در تحقیقات است

مهراد افزود: این همکاری ها به ویژه در حوزه های الکترو شیمی و منابع انرژی های نو اهمیت بسیار دارد. بودجه ای که از سوی شرکت های بزرگ در سال ۲۰۱۹ برای تحقق و توسعه صرف شده است شامل ۸۰ درصد از کل سرمایه‌گذاری کره‌جنوبی در بخش تحقیق و توسعه است. این رقم بسیار بیشتر از سهم کشورهای نوآوری مانند آلمان، سوئد و سویس است.

وی ادامه داد: رویکرد نظام مند دولت کره‌جنوبی عامل بسیار مهمی در در ایجاد اقتصاد نواورانه است که در آن ایده هایی که در آزمایشگاه ها پرورانده می شود به تولیدات و صنایع تبدیل می شود. بسیاری از متخصصان، از این توسعه و مقایسه آن با دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، به عنوان یک شاهکار نام می برند.

وی گفت: کره‌جنوبی برای خیلی از کشورهای در حال توسعه مدل بسیار خوبی است. باید توجه داشت که فناوری به تنهائی کارآمد نیست. نیاز به همکاری و مشارکت جهت استفاده موثر از فناوری مستلزم هماهنگی های ملی و همکاری های بین المللی است.

گزارش خطا
ارسال نظرات
نام
ایمیل
نظر