پروفسور علی کرمی:
متخصص بیوتکنولوژی پزشکی گفت: تهدیدهای بیولوژیک، مشکل اصلی است؛ زیرا تشخیص این نوع تهدید بسیار دشوار می‌باشد و در این نوع تهدید، با موجودات زنده و میکروسکوپی مواجه هستیم.
به گزارش پایداری ملی به نقل از خبرگزاری رسا، متخصصان و دانشمندان زیادی در سراسر جهان بر روی انواع میکروب و ژن تحقیق می‌کنند.
شیوع بیماری‌های مختلف و عجیب و غریب، اسناد و مدارک موجود، بر دستکاری و پرورش انواع ویروس‌ها و باکتری‌ها در آزمایشگاه‌ها دلالت می‌کند. افرادی که نتیجه آزمایش‌هایشان، کشتار میلیون‌ها انسان بی‌گناه، وسعت بخشیدن به قبرستان‌ها و پر کردن جیب نامتناهی سرمایه‌داران است.
از این رو، خبرنگار سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا با پروفسور علی کرمی، متخصص بیوتکنولوژی پزشکی و فوق‌تخصص مهندسی ژنتیک دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله به چیستی و تاریخچه جنگ‌های بیولوژیک بپردازد. این مصاحبه دو بخش دارد و بخش اول آن تقدیم مخاطبین محترم می‌گردد.
دکتر علی کرمی، استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، فوق تخصص مهندسی ژنتیک یا دستکاری ژن‌ها و متخصص بیوتکنولوژی است. نزدیک به ۳۸ سال هیئت علمی دانشگاه و حدود ۳۵ سال است که در حوزه تهدیدهای بیولوژیک، جنگ‌های بیولوژیک، بیوتروریسم و پدافند غیرعامل زیستی برای ارتقای امنیت کشور و پیشگیری از تهدیدهای زیستی فعالیت دارد.
تعریفی از جنگ بیولوژیک و چیستی آن را ارائه می‌کنید؟
هر کشور تهدید خاص خودش را دارد. تهدید نظامی مهمترین تهدید است که خوشبختانه ما درگیر این تهدید نیستیم. یک سری از تهدیدها، تهدیدهای نامتعارف یا نامتقارن است که همه کشورها با این تهدید روبرو هستند. انواع تهدیدهای نامتعارف مانند سلاح‌های اتمی، سلاح‌های شیمایی، سلاح‌های رادیولوژی و به‌طور کلی سلاح‌های کشتار جمعی می‌توان نام برد که ابزارهای تشخیص این‌ها خیلی ساده و موجود است.
تهدیدهای بیولوژیک، مشکل اصلی است؛ زیرا تشخیص این نوع تهدید بسیار دشوار می‌باشد و در این نوع تهدید، با موجودات زنده و میکروسکوپی مواجه هستیم. ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها و … در این نوع جنگ استفاده می‌شوند و هنگامی که عوارض این نوع تهدید نمایان شد، متوجه بروز این تهدیدها می‌شویم.
تفاوت جنگ میکروبی و حمله میکروبی این است که در جنگ میکروبی دو کشور در حال جنگ با استفاده از سلاح‌های میکروبی هم‌دیگر را تخریب می‌کنند اما حمله میکروبی یا بیولوژیکی در زمان صلح نیز اتفاق می‌افتد. بنابراین در تهدید بیولوژیکی چون ویروس و باکتری با چشم دیده نمی‌شود و رنگ و بویی ندارد نمی‌دانیم از کجا وارد شده و تشخیص این مورد بسیار دشوار می‌شود.
راه‌های تشخیص جنگ و عامل بیولوژیکی چیست؟
من می‌گویم تهدیدهای بیولوژیکی، خطرناک‌تر از بمب اتم است؛ چون دنیا به سمت بیولوژیک و رشته‌های زیستی می‌رود و باید این موضوع را جدی گرفت. خدا را شکر رهبر انقلاب به طور رسمی اعلام کردند که این یک جنگ بیولوژیک است. ما بعد از دفاع مقدس به توانمندی‌هایی در این زمینه دست پیدا کردیم. رصد و پایش اتفاق‌ها در تشخیص حمله‌های بیولوژیک مؤثر است. وقتی کشور را مرتب و روزانه رصد کنیم که چه بیماری‌های عفونی وجود دارد، با تغییر و افزایش ناگهانی متوجه شیوع بیماری‌هایی می‌شویم که قبلاً وجود نداشتند. رصد و پایش اصلی‌ترین روش تشخیص است.
سلاح بیولوژیک خطرناک‌تر از بمب اتم است
درباره شیوع ویروس کرونا، به طور ناگهانی در چین افرادی دیده شدند که با علایم مشترک به پزشکان مراجعه می‌کنند. در استان قم نیز همین موضوع پیش آمد. برخلاف برخی که می‌گویند قم خاستگاه ویروس کرونا است، اخبار کلانی که به ما می‌رسد، در زمان شیوع ویروس کرونا در قم ۱۰ تا ۱۵ استان دیگر، درگیر این ویروس بودند؛ اما قم اولین استانی بود که درخواست آزمایش داد و نتیجه آن را اعلام کرد؛ زیرا استان‌های دیگر جدی نگرفتند ولی استان قم این موضوع را جدی دنبال کرد و اگر تمام استان‌ها مانند قم عمل می‌کردند، کرونا به اینجا نمی‌رسید.
استفاده از عامل‌های بیولوژیک از چه زمانی آغاز شده است؟
آغاز جنگ‌های بیولوژیک از جنگ جهانی دوم است. ژاپن سیاه‌ترین سابقه در استفاده از سلاح‌های بیولوژیک را دارد. من در کتاب پدافند غیرعامل و تهدیدهای بیولوژیک به این موضوع پرداخته‌ام. واحد ۷۳۱ در ژاپن به فرماندهی ژنرال شیروایشی مسئولیت توسعه سلاح‌های بیولوژیک را دنبال می‌کرد. بیماری‌هایی مثل طاعون، وبا و حصبه را تولید می‌کردند و در تاریخچه این واحد آمده که ۱۰۰ها کیلوگرم کک و عامل طاعون را تولید کردند و بسیاری از بیماری‌ها را برروی چینی‌ها آزمایش کردند.
آمریکا بعد از جنگ جهانی دوم تمام اطلاعات این واحد را گرفت و به بزرگترین سازنده سلاح‌های بیولوژیکی تبدیل شد. شوروی سابق، انگلیس و رژیم صهیونیستی در منطقه یکی از وحشتناک ترین مراکز تحقیقاتی توسعه سلاح های بیولوژیک را دا ند. قطعاً کشور‌های دیگر نیز وقتی دیدند این تهدید جدی است، در این حوزه کار کردند. کشور چین نیز به دلیل محیط خاص پرورش دام منشأ انواع بیماری‌های عجیب و غریب است؛ زیرا انواع حیوانات را در یک مکان نگهداری می‌کنند و در معرض اتهام تولید سلاح‌های بیولوژیکی قرار دارند.