با «طوفان همدلی» به جنگ کرونا می‌رویم

به گزارش پایداری ملی به نقل از خبرگزاری فارس، از روز اول گفته‌اند به یاری خدا و با عزم و اراده جمعی، کرونا را شکست خواهند داد و همچنان پای حرفشان ایستاده‌اند. به همین دلیل است که هرکدام علاوه‌بر مراعات اصول بهداشتی، هر کاری از دستشان برمی‌آید برای به زانو درآوردن این ویروس ناخوانده، دریغ نمی‌کنند. 

بعضی‌ها ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده رایگان بین همشهریانشان توزیع می‌کنند، بعضی دیگر داوطلبانه کار ضدعفونی‌کردن کوچه و خیابان‌های محله و شهر را برعهده می‌گیرند و یک گروه هم مثل جهادگران استان اصفهان و تهران، یک حرکت جمعی به وسعت تمام ایران را برای تولید ماسک پایه‌گذاری می‌کنند. 

چند روزی می‌شود که یک حرکت خودجوش مردمی با عنوان پویش ملی «طوفان همدلی» در فضای مجازی اعلام وجود کرده؛ یک حرکت جهادی که قرار است گروه‌های کوچک داوطلب در گوشه‌وکنار کشور را در قالب یک پیکره واحد برای تولید ماسک موردنیاز وزارت بهداشت سازماندهی کند.

در گفت‌وگو با «امیرحسام ایزدی»، مسئول کارگروه بهداشت و درمان مجمع جهادگران بسیج سازندگی تهران بزرگ و قرارگاه جهادی عمار استان تهران و از بانیان اصلی شکل‌گیری پویش ملی طوفان همدلی، با جزییات این حرکت مردمی بیشتر آشنا شدیم.

«در اولین روزهای شیوع ویروس کرونا در کشور، با دوستان جهادی دور هم جمع شدیم و بعد از بررسی شرایط و جمع‌بندی نیازهایی که از سوی وزارت بهداشت اعلام شده‌بود، به این نتیجه رسیدیم که در حال حاضر یکی از نیازهای خط مقدم مبارزه با کرونا، تولید ماسک است؛ حوزه‌ای که هر کسی هم حاضر نیست زیر بارش برود چون هم تجهیزات می‌خواهد و هم نیرو. به این نتیجه رسیدیم که برداشتن این بار بر زمین‌مانده، کار گروه‌های جهادی است اما یک مشکل وجود داشت. کارنامه گروه‌های جهادی پر بود از فعالیت‌های عمرانی و فرهنگی و بهداشتی در مناطق محروم اما تنها شاخه‌ای که جایش خالی بود، کارگروه خیاطی و فعالیت‌هایی در این زمینه بود.»

برای «امیرحسام ایزدی»، مسئول کارگروه بهداشت و درمان مجمع جهادگران بسیج سازندگی تهران بزرگ و قرارگاه جهادی عمار استان تهران و دوستان جهادگرش این انگار تلنگری بود برای ترمیم و تکمیل سازه استوار گروه‌های جهادی برای آینده. همه این‌ها اما به معنی کنار کشیدن و دست روی دست گذاشتن نبود: «با توجه به اینکه ما در مجمع جهادگران بسیج سازندگی تهران بزرگ در کارگروه بهداشت و درمان فعال هستیم، این حوزه را با بحث تولید ماسک‌های بهداشتی تنفسی نزدیک دیدیم و تصمیم گرفتیم پای کار بیاییم. در جلسه طراحی و برنامه‌ریزی، درباره شیوه‌های قابل اجرا برای همگانی کردن گفتمان جهادی برای طرح تولید ماسک و جلب کمک گروه‌های مختلف بحث و همفکری کردیم و خروجی این جلسه، پویش ملی "طوفان همدلی" برای تولید 500 هزار ماسک شد.»

گفتیم: شما فرمانده خط مقدم هستید و ما سرباز شماییم

ایزدی و همراهان خوش‌ذوقش بعد از گذر از خوان اول، معنی «ولی افتاد مشکل‌ها» را با تمام وجود درک کردند. تازه فهمیدند خطر کردن آن‌ها و پای کار آمدنشان فقط 50 درصد قضیه بوده: «ما برای تولید ماسک اعلام آمادگی کردیم اما وزارت بهداشت حاضر نمی‌شد پارچه‌های لازم برای این کار را در اختیار ما بگذارد! ماجرا این بود که برای تولید ماسک در شرایط بهداشتی، به ما اعتماد نمی‌کردند. البته حق هم داشتند. ما دغدغه‌ها و نگرانی‌های آن‌ها را کاملاً درک کردیم و گفتیم: اینجا در مبارزه با کرونا، شما فرمانده خط مقدم هستید و ما، سرباز شماییم. هرطور شما بگویید، آماده خدمت هستیم. به این ترتیب، با توجه به استانداردهای موردنظر وزارت بهداشت، کارگاه‌هایمان را ضدعفونی کردیم و کارشناسان آن‌ها هم برای بازدید آمدند. همچنان هم کارشناسان دانشگاه‌های علوم پزشکی به صورت سرزده می‌آیند و از کارگاه‌ها بازدید می‌کنند. بعد از رفع نگرانی‌های وزارت بهداشت، همکاری ما برای تولید ماسک‌ها شروع شد.»

سئوال آخر را همین ابتدا می‌پرسم و می‌گویم: شما اولین گروه نیستید که داوطلبانه وارد حوزه تولید ماسک شده‌اید. مردم و حتی وزارت بهداشت سئوال دارند این حجم ماسک تولیدی کجا توزیع می‌شود که نه به دست مردم می‌رسد و نه کادر درمانی؟! مهندس جهادی 25 ساله داستان ما مکثی می‌کند و در پاسخ می‌گوید: «برای جلوگیری از این قبیل مشکلات، ما از همان ابتدا، بحث توزیع ماسک‌ها را به وزارت بهداشت واگذار کردیم. بنابراین ما ماسک‌های تولیدی را به وزارت بهداشت تحویل خواهیم داد و این دوستان با توجه به اشرافی که نسبت به گروه‌های متقاضی دارند، کار توزیع ماسک‌ها را انجام خواهند داد.»

«با هر فرد و نهادی که فکر می‌کردیم می‌تواند در این مسیر به ما کمک کند، تماس گرفتیم و طرح مسئله کردیم. بعضی مثل وزارت ورزش و جوانان، خیریه سفیران مهربانی، سازمان بسیج سازندگی سپاه محمد رسول‌الله (ص) تهران بزرگ، قرارگاه جهادی عمار استان تهران، شبکه ملی امداد و نجات سمن‌های جوانان کشور، بنیاد علوی، بیمه ایران، معاونت فرهنگی ورزش و جوانان اصفهان، بسیج سازمان فنی و حرفه‌ای، مجامع سازمان‌های مردم‌نهاد استان‌های تهران و اصفهان و... پای کار آمدند و در مقابل، بعضی مجموعه‌های دیگر که امکانات و تجهیزات بسیار خوبی هم دارند که همگی با بودجه مردم تهیه شده، تعلل کردند و دست یاری ما را رد کردند! به نظر می‌رسد مدیریت این مجموعه‌ها از روحیه جهادی و انقلابی فاصله گرفته‌اند که در این شرایط حساس هم همچنان منتظر ابلاغیه رسمی از دولت و سپاه و... هستند. اما در عوض، گروه‌های جهادی، خیریه‌ها و عموم مردم این بار هم مثل همیشه برای کار و خدمت پیشقدم شدند.»

امیرحسام ایزدی فرصت را مغتنم می‌شمارد و ضمن دعوت دوباره از تمام گروه‌های جهادی، خیریه‌ها، کارگاه‌های محلی و دیگر گروه‌های مردمی برای پیوستن به این پویش، درباره یک تقدیر معنوی از مشارکت‌کنندگان اینطور برایمان می‌گوید: «هیچ محدودیتی وجود ندارد. هر گروهی حتی با 2 نفر عضو می‌تواند برای مشارکت در این پویش داوطلب شود. تنها شرط برای این کار، داشتن یک فضای مناسب برای کار است؛ فضایی که قابلیت تمیز و ضدعفونی کردن داشته‌باشد. حتی کارگاه‌های محلی، مسجد محله یا پایگاه بسیج می‌توانند یک اتاق را به این کار اختصاص بدهند و بعد از انجام مراحل ضدعفونی آن اتاق، شروع به کار کنند.

هر گروه جهادی و خیریه که پای کار پویش طوفان همدلی بیاید و یک گوشه کار را بگیرد، ما لوگوی آن گروه را در پوستر پویش درج می‌کنیم. این یکجور تقدیر از مشارکت آنان است و علاوه‌بر برجسته شدن نام این گروه‌ها، باعث افزایش انگیزه اعضای آن‌ها هم می‌شود. این پوستر هر هفته به‌روز شده و نام گروه‌های جدید به آن اضافه می‌شود.»

در پویش بزرگ و سراسری «طوفان همدلی» که یک هفته‌ای از تولدش می‌گذرد، حضور داوطلبانه گروه‌های مردمی باز هم با خود برکت آورده است: «پویش طوفان همدلی را یک هفته قبل با هدف تولید 500 هزار ماسک (در مرحله اول) در دو استان تهران و اصفهان کلید زدیم. کار را با مشارکت 10 گروه جهادی و خیریه و با 120 چرخ خیاطی شروع کردیم و در طی همین یک هفته، ظرفیت تولید ما 2 برابر شد و حالا بیش از 20 کارگاه در این پویش مشغول دوخت ماسک هستند. با تکیه بر همین شروع امیدوارکننده، اطمینان داریم در ادامه با پیوستن گروه‌های بیشتر، ظرفیت تولید ما و سرعت آماده‌کردن ماسک‌ها افزایش خواهد یافت.»

مسئول قرارگاه جهادی عمار از یک حرکت منطقی آهسته و پیوسته می‌گوید که همزمان با اضافه شدن نیروهای جدید، شتاب می‌گیرد: «طرح تولید 500 هزار ماسک را به چند بخش تقسیم کردیم و در بخش اول، تحویل 40 هزار ماسک را متعهد شدیم. خوشبختانه با تلاش شبانه‌روزی نیروهایی که در 3 شیفت در 20 کارگاه کوچک مشغول کار بودند، بخش اول کار در پایان روز میلاد امیرالمؤمنین (ع) آماده شد. بخش دوم کار، در قالب تولید 80 هزار ماسک تعریف شده است و به همین ترتیب ادامه می‌دهیم تا ان‌شاءالله در هفته اول فروردین 99 به سقف تولید 500 هزار ماسک برسیم.»

«خوب است بدانید ما پارچه‌ها را برش می‌زنیم و تحویل کارگاه‌های داوطلب می‌دهیم تا کار دوخت ماسک‌ها و اتوکردن آن‌ها را انجام دهند. این نکته از این جهت اهمیت دارد که باید اندازه و مدل ماسک‌ها یکسان باشد و هر کارگاهی به سلیقه خود پارچه‌ها را برش نزند. ضمن اینکه اغلب این کارگاه‌های مردمی، امکان برش زدن ندارند. این دوستان می‌توانند چرخ خیاطی‌های موردنیاز را به هر طریقی فراهم کنند اما تأمین دستگاه برش واقعاً از عهده آن‌ها خارج است.»

امیرحسام ایزدی در ادامه با خوشحالی از اتفاق خوبی خبر می‌دهد که می‌تواند هم سرعت تولید ماسک‌ها را افزایش دهد و هم در ادامه حجم تولید را بالا ببرد: «خوشبختانه 2 کارخانه عروسک‌سازی در یزد و حاشیه تهران هم برای پیوستن به پویش ما اعلام آمادگی کرده‌اند. ما پارچه و الگوی ماسک را تحویل این دوستان می‌دهیم و آن‌ها با دستگاه‌هایشان کار برش و دوخت را انجام می‌دهند. با توجه به اینکه کارخانه قابلیت تولید هزار ماسک در ساعت را دارد، اضافه شدن این کارخانه‌ها کمک بسیار خوبی برای ما خواهد بود. در قدم اول، قرار است تولید 200 هزار ماسک را به این 2 کارخانه بسپاریم.»

مسئول کارگروه بهداشت و درمان مجمع جهادگران بسیج سازندگی تهران بزرگ سری به حسرت تکان می‌دهد و می‌گوید: «تصور کنید اگر 10 کارخانه پای کار بیایند، چه تحولی در سرعت و حجم تولید ماسک‌ها اتفاق می‌افتد؛ می‌توانیم به تولید روزانه یک میلیون ماسک هم برسیم. اما جای دریغ و افسوس است که کارخانه‌هایی که با پول مردم ساخته شده، پای این کار نیامده‌اند اما این 2 کارخانه از بخش خصوصی برای این کار جهادی داوطلب شده‌اند.»

«ان‌شاءالله امام زمان (عج) و مقام معظم رهبری از ما و همه بسیجیان و نیروهای داوطلبی که واقعاً جانانه دارند در زمینه مبارزه با کرونا کار می‌کنند، راضی باشند. اما راستش را بخواهید با اینکه 10 سال است کار جهادی می‌کنم، اصلاً فکر نمی‌کردم این کار تا این حد سخت شود...»

حتماً برای شما هم عجیب است بسیجی‌های داوطلبی که همیشه خستگی را خسته کرده‌اند، حالا از سختی کار و خستگی حرف بزنند. امیرحسام ایزدی با توضیحات تکمیلی‌اش این علامت تعجب را پاک می‌کند: «ما نیروهای استخدامی هیچ نهادی ازجمله سپاه نیستیم. همه ما بسیجی، جهادی و نیروهای داوطلب مردمی هستیم. خود من، دانشجوی مقطع دکتری رشته مهندسی هسته‌ای از دانشگاه علم و صنعت هستم که کارهای پژوهشی‌ام را رها کرده‌ام و سراغ تولید ماسک آمده‌ام. ما واقعاً با "هیچی" شروع کردیم. پویش ملی طوفان همدلی، مصداق واقعی کار جهادی است و فقط هم با روحیه جهادی پیش می‌رود. یعنی هرکس بخواهد، حتماً می‌تواند به ما کمک کند؛ اما مهم این است که بخواهد. ما با تمام وجود داریم تلاش می‌کنیم و یک هفته است خواب به چشم‌هایمان نیامده اما با این حال، کمرمان دارد زیر این بار سنگین خم می‌شود. می‌دانید چرا؟ چون بعضی مسئولان واقعاً ما را خسته می‌کنند. برای انجام هر کار کوچک، می‌گویند: بلند شو بیا اینجا در جلسه موضوع را بررسی کنیم. از بعضی‌ها شنیدیم: اگر می‌خواهی به پویش شما ملحق شویم، بیا یک جلسه با مدیر کل برگزار کن. اما واقعاً در این شرایط بحرانی، وقت عکس و فیلم گرفتن برای گزارش کار نیست. ما برای این پویش به کمترین میزان جلسه اکتفا کرده‌ایم و باقی کارها را تلفنی هماهنگ می‌کنیم.»

آقای دکتر آینده بی‌مناسبت نمی‌بیند در پایان صحبت‌هایش به نیازهای کارگاه‌های تولید ماسک هم اشاره کند: «ما مشغول تولید ماسک هستیم اما مثل همه مردم هیچ‌کجا ماسک پیدا نمی‌کنیم که برای نیروهایمان تهیه کنیم. دستکش‌های موردنیاز را هم با قیمت‌های بالا می‌توانیم تهیه کنیم. از آن طرف برای تأمین مواد ضدعفونی‌کننده هم مشکل داریم. از آنجا که در پایان هر شیفت باید کل کارگاه ضدعفونی شود، مصرف مواد ضدعفونی‌کننده در کارگاه‌های ما بالاست. با توجه به کمبودی که وجود دارد، گروهی از بچه‌ها که دانشجوی شیمی هستند، خودشان شروع به تولید مواد ضدعفونی‌کننده کرده‌اند.»

دختران و بانوان فعال گروه‌های جهادی «سفیران کوثر نور» و «فتح»، از اولین داوطلبانی بودند که به فراخوان اهالی «طوفان همدلی» لبیک گفتند. «فائزه مسعودی»، نماینده این دو گروه جهادی از دغدغه‌مندی این جمع برای فعالیت در روزهایی کرونایی اسفند امسال اینطور می‌گوید: «از شروع شیوع ویروس کرونا، آرام و قرار نداشتیم و مدام از خودمان می‌پرسیدیم: الان نقش ما به‌عنوان یک خانم چیست؟ چه باید بکنیم؟ وقتی متوجه شدیم آقایان بسیجی در محدوده سکونتمان دارند معابر را ضدعفونی می‌کنند، سئوال کردیم: کمک لازم ندارید؟ گفتند: نه. گفتیم: پس ما برایتان غذا تدارک می‌بینیم. گفتند: غذایمان تأمین است. گفتیم: حداقل می‌توانیم برایتان میوه و تنقلات بیاوریم. از آن طرف، مادرم که در زمینه کارآفرینی فعال است، مدام می‌گفت: "برو پرس‌وجو کن ببین چه کاری از دست ما برمی‌آید. حتی اگر بتوانیم برای اطرافیان هم ماسک بدوزیم، خوب است."

خلاصه از روز دوم اسفند که موضوع شیوع کرونا به‌طور جدی مطرح شد، مدام پیگیر بودیم تا کاری انجام دهیم و در این شرایط، منفعل نباشیم. وقتی دوستان خبر دادند پوستر پویش "طوفان همدلی" برای تولید ماسک را در فضای مجازی دیده‌اند، خیلی خوشحال شدیم. با رابط پویش تماس گرفتم و با بیان تجربیاتمان در فعالیت‌های جهادی در حوزه‌های کارآفرینی، فرهنگی و آموزشی در شهرهای مختلف، اعلام کردم به لحاظ نیروی انسانی، امکانات و تجربه عملی، ظرفیت خوبی برای مشارکت در این پویش داریم.»

«4، 5 روز قبل که مشارکت ما در پویش طوفان همدلی قطعی شد، من به دوستان جهادی و بسیجی‌ام و مادرم هم به دوستان هیئتی‌اش خبر دادیم و جمع خوبی برای دوخت ماسک دور هم جمع شدیم. علاوه‌براین با دوستان چند کارگاه هم آشنا بودم و آن‌ها هم تا شنیدند، پای کار آمدند. یکی از این کارگاه‌ها که زنان سرپرست خانوار در آن مشغول تولید روتختی بودند، سفارش‌های خودشان را کنار گذاشتند و شروع به تولید ماسک کردند. برای جذب نیروی داوطلب هم فراخوان دادیم تا هرکس می‌تواند، با چرخ خیاطی‌اش به ما ملحق شود. بعضی‌ها با چرخ‌هایشان آمدند و بعضی دیگر، چرخ‌هایشان را فرستادند و نیروهای داوطلب پشت آن چرخ‌ها نشستند.»

خانم جهادگر 28 ساله البته تاکید می‌کند همه فعالیت‌ها در کارگاه دوخت ماسک، بعد از مرحله ضدعفونی‌کردن کلید خورد: «خانواده من از یک سال قبل، یک کارگاه تولیدی کوچک خانگی با 2، 3 چرخ در یکی از طبقات خانه‌مان راه‌اندازی کرده‌اند. از وقتی موضوع مشارکت در پویش طوفان همدلی مطرح شد، تمام وسایل مربوط به آن تولیدی را جمع کردیم و بعد از ضدعفونی کامل فضای کارگاه، کار دوخت ماسک را در آن شروع کردیم.با توجه به اهمیت رعایت بهداشت در تولید ماسک، همه نیروهای حاضر در کارگاه ما با حساسیت زیاد، مسائل بهداشتی را مراعات می‌کنند. آن‌ها لباسشان را تعویض کرده و با لباس تمیز وارد کارگاه می‌شوند، دستهایشان را پس از شست‌وشو، ضدعفونی می‌کنند و در حین کار هم دستکش به دست دارند. در هر ساعت هم دوباره دست‌هایشان را می‌شویند یا ضدعفونی می‌کنند. ماسک‌ها در نهایت، توسط گروهی از دوستان ما اتو می‌شوند و البته در مرحله آخر و قبل از استفاده در بیمارستان هم تمام این ماسک‌ها استریل می‌شوند.»

«درباره مشارکت بانوان دهه 60 در تدارکات پشت جبهه و کارهای بزرگی که با همدلی انجام می‌دادند، زیاد شنیده‌بودم. یک مدل از این کارها را در اردوهای جهادی تجربه کرده‌بودم اما پویش طوفان همدلی فرصتی فراهم کرد تا آن حس و حال کارهای پشت جبهه بانوان در دهه 60 را در نزدیک‌ترین شکلش تجربه کنم. حالا در گوشه و کنار محله‌ها، در مساجد و پایگاه‌های بسیج، کارگاه‌هایی به صورت خودجوش شکل گرفته و کوچک و بزرگ در آن مشغول کار و خدمت بدون چشمداشت برای رزمندگان خط مقدم مبارزه با کرونا هستند.»

مرور خاطرات و صحنه‌های همین 2، 3 روز فعالیت در کارگاه تولید ماسک، انگار قند در دل فائزه آب می‌کند که لبخندبرلب ادامه می‌دهد: «این روزها بسیاری از مردم حس و حال خاصی دارند و دلشان می‌خواهد هرطور که می‌توانند، در این جهاد همگانی شرکت کنند. یکی از دوستان ما که داوطلب شده‌بود برای دوخت ماسک، متاسفانه در غم از دست دادن یکی از عزیزانش داغدار شد. او گرچه خودش نتوانست بیاید اما چرخش را فرستاد و یک نفر دیگر توانست با چرخ او کار کند. یک خانم دیگر هم که گرفتار بیماری و کمردرد است، از آنجا که دلش می‌خواست سهمی در این حرکت داشته‌باشد، چرخش را آورد. خودش هم با همان کمردرد، 2 ساعت پای چرخ نشست و چند تایی ماسک دوخت و رفت. خانم‌های جاافتاده و پیشکسوت به جای خود، ما بچه‌های دهه هشتادی داریم که عجیب پای این کار ایستاده‌اند. این بچه‌ها 24 ساعت چشم روی هم نگذاشتند و یک‌سره مشغول دوخت ماسک بودند. با همت همه این دوستان بود که گروه ما در کمتر از 72 ساعت و فقط با 8 چرخ ساده، توانست 7500 عدد ماسک بدوزد.»

شب و روز عید میلاد امام علی (ع) امسال برای دختران و بانوان جهادگر گروه‌های سفیران کوثر نور و فتح حسابی متفاوت بود. آن‌ها این عید بزرگ را دور از خانواده و در کارگاه تولید ماسک، در حال پشتیبانی 24 ساعته از جبهه مبارزه با کرونا پشت سر گذاشتند: «10 نفر در شب و روز عید، چراغ کارگاه را تمام مدت روشن نگه‌داشتند. بعد از نیمه‌شب، 5 نفر تا اذان صبح مشغول دوخت ماسک بودند و بعد، شیفتشان را با 5 نفر بعدی عوض کردند و باز از حوالی ظهر، کار را با تمام نفرات دنبال کردیم.

شب و روز عید، گرچه دائماً مشغول کار بودیم، اما حسابی به ما خوش گذشت. 3 نفر از دوستان، شام شب عید و صبحانه و ناهار روز عید ما را تقبل کردند و از این طریق در این حرکت سهیم شدند. اینجا هرکس با هر میزان از مهارت و توانایی، می‌تواند در کار تولید ماسک سهیم باشد. کسانی بودند که تا قبل از این اصلاً خیاطی نکرده‌بودند اما الان دارند ماسک می‌دوزند. البته کارهای دیگری مثل اتوکردن یا وسط کاری هم داریم که داوطلبان می‌توانند سراغ این کارها بروند.»

«در این چند روز که عکس‌های کارگاه تولید ماسک را در فضای مجازی به اشتراک گذاشته‌ایم، پیام‌های بسیاری از نقاط دور و نزدیک دریافت کرده‌ایم. دوستانی از استان‌های کهگیلویه و بویراحمد، سیستان‌وبلوچستان، کرمان و... پیام داده و پرسیده‌بودند چطور می‌توانند این پویش را در استان و شهر خود راه‌بیندازند. ما هم این دوستان داوطلب را به مجریان اصلی پویش طوفان همدلی معرفی کردیم تا راهنمایی‌های لازم را در این زمینه دریافت کنند و به این پویش ملحق شوند.»

فائزه مسعودی اما از فرصت حسن استفاده را می‌کند و در پایان خطاب به علاقه‌مندانی که مشتاق مشارکت در این پویش دوست‌داشتنی هستند، می‌گوید: «هر گروهی حتی متشکل از 3، 4 نفر که امکان فراهم کردن یک فضای کار مناسب و چرخ خیاطی به تعداد کافی دارند، می‌توانند #طوفان_همدلی را در فضای مجازی جست‌وجو کرده و از طریق تماس با شماره تلفنی که در اطلاعیه ذکر شده، با این پویش همراه شوند. 

درواقع لازمه این کار، داشتن یک فضای مناسب برای انجام کار خیاطی است؛ فضایی که بتوان به‌راحتی آن را ضدعفونی کرد و شرایط را برای کار دسته‌جمعی و همدلانه چند نفر در آن فراهم کرد. مردم وقتی در کنار هم قرار می‌گیرند، قدرتمندتر می‌شوند و مشکلات را راحت‌تر پشت سر می‌گذارند. این بار هم مثل همیشه با همدلی مردم، ان‌شاءالله از مشکلات ناشی از شیوع کرونا به سلامت خواهیم گذشت.»