وزیر امور خارجه گفت: قدرت جمهوری اسلامی در این است که گفتمان دیگری را به جهان معرفی کرده است؛ گفتمانی که مبنای قدرت، مشروعیت، امنیت، پیشرفت و استقلال خود را مردمش می داند نه یک قدرت خارجی.
به گزارش پایداری ملی، محمدجواد ظریف روز چهارشنبه در همایش بزرگداشت روز جهانی حقوق بشر اسلامی و کرامت انسانی که در مرکز همایش های صداوسیما برگزار شد، افزود: ما هیچ وقت امنیت نمی خریم و هیچ وقت امنیت نمی فروشیم زیرا امنیت، پیشرفت و مشروعیتِ خود را از مردم می گیریم.
وی ادامه داد: آنها(غربی‌ها) ما را تحریم می‌کنند؛ البته تحریم لغت غلطی است و نباید از آن استفاده کنیم زیرا تحریم در لغت به معنای ابزار اجرای قانون است.آنچه آنها انجام می دهند تروریسم است و هدف تحریم ها مردم و انسان ها هستند.
وزیر امور خارجه گفت: گروهی از کشورها آینده و امنیت خود را در گروی وابستگی می بینند و امنیت را قابل خریداری تصور و فکر می‌کنند با پرداخت پول و خرید اسلحه می توانند امنیت خود را حفظ کنند و از تاریخ نیز درس نمی گیرند. هم آنکه دوست خود را تبدیل به دشمن و او را محکوم، تحریم و متهم به نقض حقوق بشر کرده و هم آن طرف که دید پول برایش امنیت نمی آورد.
ظریف اضافه کرد: مگر عربستان 75 میلیون دلار در اختیار رژیم صدام قرار نداد که علیه ایران مبارزه کند و مردم ایران را به خاک و خون بکشد؟ چرا نفهمید پول، امنیت نمی آورد و بعد از این، صدام همان سلاح را علیه عربستان به کار برد. آنها هنوز هم امید دارند که رژیم صهیونیستی که 70 سال است خانه برادران و خواهرانشان را اشغال کرده و امروز گنبد آهنین‌اش نمی‌تواند حتی در برابر موشک های حماس مقاومت کند، در برابر دریوزگی‌شان از آنها حمایت کند.
وی ادامه داد: چه تفاوتی است میان رژیم صهیونیستی که امروز هزینه ورودش را به جامعه بین‌المللی می‌پردازید. امروز برای آنکه رژیم صهیونیستی را توجیه کنید، کنفرانس ورشو تشکیل می‌دهید و میلیاردها خرج می‌کنید ولی کسی در آن کنفرانس حاضر نمی‌شود چون دنیا به افول این گفتمان توجه می‌کند؛ افول گفتمان حذف، زورمداری، قانون‌گریزی، یکجانبه‌گرایی، ترجیح منافع یک گروه بر منافع جمع و افول گفتمان وابستگی.
رئیس دستگاه دیپلماسی افزود: اینها یک گفتمان و نگرش نسبت به انسان، روابط اجتماعی، روابط بشری و روابط بین‌المللی است.
وزیر امور خارجه افزود: دیروز هفتاد و چهارمین سالگرد بمباران هیروشیما و هفتاد و چهارمین سالگرد استفاده از سلاح هسته ای در طول تاریخ بود؛ سلاح هسته ای، سلاح کشتار جمعی و غیرنظامیان است. تفکری که معتقد است برای حتی خاتمه دادن به یک جنگ می‌تواند صدها هزار انسان را به نابودی بکشاند.
ظریف ادامه داد: امروز هم وزیر خارجه‌اش اعلام می‌کند مردم ایران باید تصمیم بگیرند که آیا نان می‌خواهند یا ادامه سیاست های کنونی. این، همان سیاست است و تفاوتی در آن نگرش و دیدگاه به وجود نیامده است. آیا این مردم از نظر شما حقوق و کرامت انسانی دارند؟
وی با بیان اینکه تروریسم یعنی استفاده از ابزار زورمدارانه برای تحمیل روش‌های سیاسی مورد نظر، افزود: پمپمئو می‌گوید ما آن قدر بر مردم ایران فشار وارد می کنیم و امیدواریم خودشان دولتشان را تغییر دهند. اگر این تروریسم نیست پس چیست؟ تروریسمی که 82 میلیون انسان را هدف قرار داده و قرار است با فشار اقتصادی مردم ایران را از منابع و امکانات خود محروم کند.
ظریف تصریح کرد: این سیاستی است که گفتمانش بر مبنای تحمیل، حذف، کشورگشایی و قانون گریزی است. گروهی هم هستند که با تکیه بر این گفتمان می خواهند پیشرفت، اقتدار و سربلندی بخرند. آیا نوکری با سربلندی یکی است؟
طبق فتوای رهبر معظم انقلاب از سلاح های هسته ای استفاده نمی کنیم
ظریف افزود: وحشت از ایران به خاطر سلاح هسته ای و حضور منطقه ای نیست بلکه از گفتمان و نگرش ماست. گرچه براساس فتوای رهبر معظم انقلاب از سلاح های هسته ای استفاده نمی کنیم اما هر توانی را که نیاز باشد برای تقویت این گفتمان ایجاد می کنیم. از حرف و ارائه نظر ما می‌ترسند تا اجازه ندهند ما با مردم‌شان صحبت کنیم زیرا از گفتمان و نگرش ما هراس دارند.
وی تاکید کرد: قدر این نگرش، گفتمان و جهت گیری را باید دانست. چرا خانم هاشمی را زندان کردند؟ چکار کرده بود؟ جز مشارکت در برنامه تلویزیونی که آنها ادعای آزادی مطبوعات دارند چه گناهی کرده بود؟ چون مبنای امنیت، پیشرفت و توسعه سیاسی و اقتصادی خود را بر مبنای مردم گذاشتیم هر چه کردند، ما جلوتر رفتیم. البته به طور حتم وظیفه ما این است که این فشار را کم کنیم و هر چه کم کاری کردم در برابر ملت عذرخواه هستم.
ظریف اضافه کرد: گفتند صدام می تواند از انواع سلاح ها علیه شما استفاده کند و یک رژیم بین المللی کنترل صدور تسلیحات را درست کردند. این کمیته نامش برای منع صدور تسلیحات بود اما در اصل فقط ایران را تحریم کردند و بانیان نظام کنترل تسلیحات از کمک به عراق کم نگذاشتند.
وی گفت: در جنگ تحمیلی ما برای دفاع از خودمان یک وسیله درست نداشتیم اما مقاومت کردیم و جنگ تمام شد. امروز دارای سلاح هایی هستیم که خودمان می سازیم. شکایت می کنند که چرا سلاح می سازید. مگر توقع دارید امنیت‌مان را به شما واگذار کنیم. اگر به شما واگذار می کردیم که امنیت نداشتیم.
وزیر امور خارجه افزود: یک راکتور هسته ای برای ایران در دهه 50 میلادی بر اساس طرح آیزن هاور ساختند. در آن زمان برای این راکتور سوخت 90 درصد در نظر گرفتند. بعد از انقلاب به 20 درصد تبدیل کردند و در سال 90 میلادی به ما گفتند نمی توانید از ما اورانیوم غنی سازی 20 درصد بخرید. خواستیم از یک کشور دیگر بخریم مانع شدند. خیال کردند ما چشم می گوییم چون عادت به این گفتمان دارند.
ظریف تصریح کرد: علت اینکه از ما دلخور هستند این است که این گفتمان را نپذیرفتیم. خیال کردند ایران هم چشم می گوید. اگر چشم می گفتیم که الان اینجا نبودیم.
حقوق بشر را ضرورت امنیت ملی خود می دانیم
وی گفت: البته دوست داریم همکاری کنیم و نشان دادیم که حاضر به همکاری هستیم. نشان دادیم که دنبال درگیری نیستیم اما نمی توانیم گفتمان خود را تغییر دهیم. گفتمانی که حقوق بشر را فقط یک وظیفه الهی نمی داند بلکه حقوق بشر را ضرورت امنیت ملی خود می دانیم چون امنیت خود را با وابستگی فراهم نکردیم و امنیت ملی ما وابسته به همین مردم است.
غرب باید بعد از قتل قاشقچی مطلقا سکوت کند
ظریف اضافه کرد: حقوق بشر برای ما اصالت ذاتی دارد و ابزار نیست. حق الناس بودن رای مردم و ولی نعمت بودن مردم اصالت دارد نه مانند فراموش شدن قتل قاشقچی. به نظر من بعد از قتل قاشقچی غرب باید مطلقا سکوت کند.
وزیر امور خارجه گفت: روی ایران فشار می آورند و می خواهند فروش نفت را صفر کنند. امروز اعلام می کنیم که ما غذای مردم خود را تامین خواهیم کرد و شما فردا به ما ایراد خواهید گرفت که چرا اینگونه غذای مردم را تامین کردید اما همینجا می گویم که مشکل از شماست.
وی ادامه داد: اجازه نمی دهیم مردم بی غذا و بی دارو باشند. شما علی رغم دستور صریح دیوان بین المللی دادگستری افراد را به جرم خرید قطعات هواپیمای غیر نظامی زندان می کنید. همین چند روز پیش یک ایرانی را در یکی از کشورهای اروپایی فقط به این اتهام که برای ایران تلاش کرده است قطعات هواپیمای غیرنظامی بخرد زندانی کرده اند تا به آمریکا بفرستند.
ظریف گفت: غذای مردم خود را تامین می کنیم زیرا یاد گرفتیم نمی توانیم با اتکای به شما پیش برویم. ما خواهان تعامل سازنده هستیم اما بر اساس گفتمان خودمان و اگر گفتمان خود را از دست بدهیم، هویت مان را از دست داده‌ایم.