به گزارش پایداری ملی، بررسی‌های رویترز نشان می‌دهد میزان تولید نفت کشورهای عضو اوپک در ماه جولای به کمترین میزان ۸ ساله خود رسیده است. دلیل این کاهش پایبندی کشورهای عضو به طرح کاهش تولید نفت است.
بر اساس طرح کاهش عرضه نفت کشورهای عضو اوپک و غیراوپک توافق کردند برای ثبات قیمت در بازار تولیدشان را روزانه ۱.۲ میلیون بشکه کاهش دهند.
۱۴ عضو اوپک در ماه جاری روزانه ۲۹.۴۲ میلیون بشکه نفت صادر کرده‌اند که این رقم نسبت به ماه ژوئن ۲۸۰ هزار بشکه کاهش دارد و کمترین میزان از سال ۲۰۱۱ تا کنون محسوب می‌شود.
بررسی‌های رویترز نشان می‌دهد که عربستان به طرح کاهش تولید نفت کاملا پایبند است و حتی بیش از میزان تعهداتش تولید نفت را کاهش داده است.
*چالش اوپکی ها برای آمریکا
اوپک طرح کاهش تولید نفت را در ماه جاری دوباره تمدید کرد و در حقیقت چالشی برای آمریکا که به دنبال افزایش عرضه و کاهش قیمت در بازار است، ایجاد کرد.
پیش از این آمریکا بارها از عربستان و هم پیمانانش خواسته بود تا به دنبال افزایش قیمت نفت نباشند. اما تاکنون به این خواسته ترامپ توجهی نشده است.
کشورهای عضو اوپک و حتی عربستان اعلام کرده‌اند منافع این کشورها بر خواسته آمریکا ارجحیت دارد.
علیرغم عرضه کم نفت اوپکی‌ها قیمت نفت از بیشترین رقم خود در سال ۲۰۱۹ که ۷۵ دلار در ماه آوریل بود به ۶۵ دلار کاهش یافته است که دلیل این کاهش بیشتر نگرانی از آهنگ کند رشد اقتصادی جهانی است.
کشورهای عضو اوپک و روسیه و دیگر غیر اوپکی‌ها موسوم به اوپک پلاس در ماه دسامبر توافق کردند که تولید نفت را از ماه ژانویه روزانه ۱.۲ میلیون بشکه کاهش دهند که در این میان سهم اوپکی‌ها ۸۰۰ هزار بشکه و سهم غیراوپکی‌ها ۴۰۰ هزار بشکه است. در این توافق ایران، لیبی و ونزوئلا مستثنی شدند.
در ماه جولای ۱۱ عضو اوپک پایبندی ۱۶۳ درصدی به تعهدات کاهش تولید نفت داشتند. مفهوم آن این است که بیشتر از آنچه تعهد داده بودند عمل کردند. قرار است این تعهد تا مارس ۲۰۲۰ ادامه یابد.
بر اساس بررسی‌های رویترز بیشترین کاهش عرضه نفت از سوی عربستان بوده است، تولید عربستان ۹.۶۵ میلیون بشکه در روز بوده که از سهم ۱۰.۳۱ میلیون بشکه‌ای خود کاهش داشته است.
رویترز می‌نویسد که عرضه نفت ایران نیز که در آوریل ۲۰۱۸ به رقم ۲ و نیم میلیون بشکه در روز رسیده بود کاهش جدی دارد.
سازمان کشورهای صادرکننده نفت یک کارتل بین‌المللی نفتی است که متشکل از کشورهای الجزایر، ایران، عراق، کویت، لیبی، نیجریه، قطر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، اکوادور، آنگولا، ونزوئلا و کنگو است. مقر بین‌المللی اوپک از بدو تأسیس در سال ۱۳۳۹ در ژنو بود و در سال ۱۳۴۴ به شهر وین در کشور اتریش انتقال یافت.
۱۲ سپتامبر ۱۹۶۰ کشورهای صادرکنندهٔ نفت با هدف محافظت از منافع خود اقدام به تأسیس سازمان واحدی موافقت کردند که به اختصار «اوپک» نامیده شد. این توافق در پایان مذاکرات نمایندگان این کشورها در بغداد حاصل شد.
هدف اصلی این سازمان به این شرح است: «هماهنگی و یکپارچه‌سازی سیاست‌های نفت کشورهای عضو و تعیین بهترین راه برای تأمین منافع جمعی یا فردی آنها، طراحی شیوه‌هایی برای تضمین ثبات قیمت نفت در بازار نفت بین‌المللی به منظور از بین بردن نوسانات مضر و غیر ضروری؛ عنایت و توجه ویژه به کشورهای تولیدکننده نفت و توجه خاص به ضرورت فراهم کردن درآمد ثابت برای کشورهای تولیدکننده نفت؛ تأمین نفت کشورهای مصرف‌کننده به صورت کارآمد، مقرون به صرفه و همیشگی؛ و بازده مناسب و منصفانه برای آنهایی که در صنعت نفت سرمایه‌گذاری می‌کنند.»