به گزارش پایداری ملی، هیچ شکی وجود ندارد که طی دهه گذشته تقویت نفت شیل آمریکا تاثیر قابل توجهی بر بازارهای نفت جهان گذاشته است. افزایش تولید نفت آمریکا سلطه اوپک بر قیمت نفت را حداقل به طور موقت از بین برد.
حوزه پرمین مسئول بیشتر افزایش تولید آمریکا در سال‌های اخیر بوده است. طی 8 سال گذشته شاهد رشد بی سابقه تولید در پرمین بودیم. از اوت 2011 تا امروز، تولید نفت حوزه پرمین چهار برابر شده است . تولید در این حوزه در اوایل سال جاری به 4 میلیون بشکه در روز رسید.
ولی اخیراً برخی گزارشات حاکی از کند شدن رشد تولید شیل آمریکاست. با توجه به اطلاعاتی که اداره اطلاعات انرژی آمریکا از شش حوزه آنادارکو ، آپالاچیا، بیکن، ایگل فورد، هاینس اویل، نیوبرارا و پرمین به دست آورده، تولید نفت همچنان به طور سالانه افزایش داشته است.
ولی اگر به افزایش سالانه تولید طی چند سال گذشته نگاهی بیندازیم، متوجه کند شدن قابل توجه رشد تولید می شویم .این کندی رشد مخصوصا در حوزه پرمین دیده می شود. اخیراً تخمین می زنند تولید سالانه در پرمین بیش از نصف سطح سال گذشته باشد. از زمان اوج تولید پرمین در سال گذشته ، رشد تولید با کاهش سریعی مواجه بوده است.
اگر این روند ادامه یابد ،استراتژی کاهش تولید اوپک به نتیجه می رسد . با کاهش تولید شیل آمریکا ،اوپک آماده بازپس گیری سهم خود از بازار است.
نقش تعیین کننده را در این سناریو رشد جهانی تقاضا دارد. آژانس بین‌المللی انرژی اخیراً رشد تقاضای جهانی در 2019 را پایین آورده و 1.1 میلیون بشکه در روز اعلام کرده است. آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی کرده بود رشد تقاضا در 2019 ، 1.5 میلیون بشکه در روز باشد. این آژانس بعد پیش‌بینی خود از رشد تقاضا را به خاطر کندی رشد اقتصاد چین تا 1.2 میلیون بشکه در روز کاهش داد.
اوپک مطمئناً ارقام تقاضای جهانی نفت و تولید نفت آمریکا را از نزدیک کنترل میکند.هردوی آنها در حال کاهش هستند و هرکدام که اول سقوط کند ،تعیین کننده قیمت نفت در آینده است.