زمین‌هایی که از سوی فلسطینی‌ها به یهودیان فروخته شد شامل ۱.۸ درصد کل فلسطین تاریخی می‌شود.
به گزارش پایداری ملی، صاحبان اندیشه صهیونیزم پیش از آنکه جنبشی با این نام تأسیس کنند، از قرن 17 میلادی در اندیشه ایجاد «وطن قوم یهود» بوده اند. این اشخاص که در میان آنها شخصیت های مشهوری چون اسحاق نیوتن و ژان ژاک روس نیز مشاهده می شوند یهودیان را به مهاجرت به فلسطین تشویق می کردند. اواسط قرن 19 میلادی کسی چون موشه مونتفیورِه به خرید زمین در فلسطین روی آوردند اما این جریان فردی بود و همه گیر نشد.
تأسیس جنبش صهیونیزم، آغاز اشغال فلسطین
با تأسیس جنبش صهیونیزم در سال 1897 در نخستین کنگره این جنبش در شهر بال سوئیس این فکر از یک اندیشه محض به یک طرح آماده اجرا تبدیل شد. 20 سال بعد از برگزاری اولین کنگره صهیونیزم، انگلستان یک سند رسمی برای یهودیان به وجود آورد که منشأ تأسیس رژیم صهیونیستی شد. این سند رسمی اعلامیه «بالفور» نام داشت. در این اعلامیه انگلستان رسماً متعهد شد به یهودیان برای ایجاد وطن قومی یهود کمک کند. این سند، اقدامات مخفی انگلستان را علنی و رسمی کرد. سه سال بعد انگلستان با دسیسه هایی که در منطقه انجام داد با اجیر کردن برخی مدعیان قدرت در میان عرب ها آنها را علیه حکومت عثمانی شوراند. سال 1919 انگلستان با آنکه با فرانسه برای تقسیم منطقه، توافقی به نام سایکس- پیکو را امضا کرد، اما فرانسه را در میان راه جاگذاشت و در جامعه ملل خود را به عنوان سرپرست فلسطین معرفی کرد. انگلستان از سال 1920 قیمومت فلسطین را برعهده داشت.
قیمومت؛ مقدمه ای برای تأسیس رژیم صهیونیستی
شواهد تاریخی دوره حضور انگلستان در فلسطین نشان می دهد قیمومت انگلستان بهانه ای برای مقدمه چینی و زمینه ساز تشکیل رژیم صهیونیستی بوده است. در تمام دوره حضور انگلیسی ها اقدامات فلسطینی ها سرکوب می شد و امتیازات فراوانی به صهیونیست ها داده می شد. میزان مهاجرت یهودیان و امتیازاتی که انگلیسی ها به یهودیان می دانند سبب قیام ها و اعتراضات مردمی فراوانی شد. قیام موسای نبی یا بیست، قیام یافا، قیام دیوار براق، قیام نخل سبز، انتفاضه اکتوبر 1933، جنبش عزالدین قسام، انقلاب بزرگ 1936تا 1939، جنگ قسطل بخشی از این قیام ها بودند.
در این مسیر رهبران بزرگی چون سید کاظم الحسینی، الحاج امین الحسینی، عبدالقادر الحسینی و شیخ عزالدین قسام دراین مسیر به شهادت رسیدند.
خرید زمین
یهودیان در دوره قیمومت انگلستان از راه های مختلفی اقدام به خرید زمین کردند:
راه نخست، زمین هایی که متعلق به اقلیت یهودی ساکن در فلسطین بود. این زمین ها بالغ بر 65 هزار هکتار می شد. در این زمینه جریان فراماسونی موجود در فلسطین که توسط دولت اتحاد و ترقی در ترکیه هدایت می شد اقدام به خرید زمین کرد که زمین های خریداری شده توسط این جریان ماسونی نیز بخشی از این 65 هزار هکتار را شامل می شد. یکی از این ماسون ها سیدضیاءالدین طباطبایی، کودتاچی 28 مرداد 1332 بود که زمین ها را از فلسطینی هایی که به یهودیان زمین نمی فروختند، خریداری کرده، این زمین ها را به یهودیان منتقل می کردند.
راه دوم، از طریق دولت قیمومت انگلستان بود. دولتی که انگلستان در فلسطین ساکن کرد 66.5 هزار هکتار زمین را در اختیار جنبش صهیونیزم قرار داد. این زمین های زمین ها و ساختمان های دولتی بود که از دوره عثمانی اماکن دولتی و حاکمیتی محسوب می شد و می باید در اختیار دولت فلسطینی آینده فلسطین قرار می گرفت.
راه سوم، خرید زمین از طریق فئودال های لبنانی و سوری بود. فلسطین پیش از قیمومت انگلستان بخشی از قلمرو عثمانی بود که شامل سوریه، لبنان، اردن، فلسطین، ترکیه و بخشی از عراق می شد. فئودال ها و ملاکان زمین دار و ثروتمندی که به فلسطین تعلق خاطری نداشتند و عِرق ملی در آنها وجود نداشت و به دنبال ثروت و ملک در هرجایی ساکن می شدند. از سوی دیگر با تقسیم قلمرو عثمانی پس از فروپاشی آن امپراتوری که به 3 بخش، فلسطین، لبنان و سوریه و شرق اردن تقسیم شده بود زمین های بسیاری از این فئودال ها در مرزبندی هایی قرار گرفته بود که آنها دیگر به آن دسترسی نداشتند لذا با پیشنهادهای اغواکننده ای که آژانس یهود و جنبش صهیونیزم به آنها می داد به راحتی زمین هایی را که در اختیار داشتند به آنها می فروختند. صهیونیست ها از این طریق 60.6 هزار هکتار زمین به دست آوردند.
راه چهارم، خرید از خود فلسطینی هایی بود که با انگیزه های متفاوت زمین های خود را علناً به صهیونیست ها فروختند. این افراد از سوی فلسطینی ها خائن معرفی می شدند و بسیاری از آنها از سوی ملت فلسطین اعدام انقلابی شدند. اسامی خانواده هایی که در این بخش و بخش سوم یعنی فئودال ها زمین های خود را به صهیونیست ها فروختند در اسناد تاریخی فلسطین ثبت شده و موجود است. صهیونیست ها از این طریق نیز 30 هزار هکتار زمین خریداری کردند. یعنی فلسطینی ها فقط 30 هزار از کل 2.7 میلیون هکتار زمین فلسطین، معادل 1.8%، را به یهودیان فروختند.
در مجموع اراضی خریداری شده از 4 روش فوق حدود 220 هزار هکتار از زمین های فلسطین را شامل می شد. مجموع اراضی فلسطین 2.7 میلیون هکتار است که رقم فوق حدود 8% کل فلسطین را شامل می شود. در کتاب «فروش زمین شایعه یا واقعیت» این رقم با کمی تفاوت حدود 6% کل فلسطین ذکر شده است.
خیانت انگلستان
زمانی که انگلستان از سوی جامعه ملل به عنوان قیم فلسطین معرفی شد در سندی که برای این قیمومت نوشته شد موظف شد طی 10 سال شرایط را برای برپایی حاکمیتی فلسطینی برای فلسطینیان فراهم کند. در حقیقت از سوی جامعه ملل به دلیل آنکه پس از جنگ جهانی اول و فروپاشی امپراتوری عثمانی، شرایط تأسیس دولت و حاکمیت برای فلسطینی ها فراهم دیده نشد، این نهاد بین المللی انگلستان را موظف کرد تا این شرایط را طی یک دوره 10 ساله فراهم کند. اما انگلیسی همانگونه که در اعلامیه بالفور به یهودیان قول داده بودند، سند جامعه ملل را تنها وسیله ای برای حاکمیت قرار دادند و طی 28 سال قیمومیت، شرایط را برای تأسیس وطن قوم یهود آماده کردند.
زمانی که صهیونیست ها تصمیم به تأسیس یک دولت جعلی در فلسطین گرفتند، طی یک اقدام هماهنگ شده، انگلیسی ها شبانه با کشتی های خود فلسطین را ترک کردند و تمام امکاناتی را که در اختیار داشتند در اختیار صهیونیست ها قرار دادند. انگلیسی ها که با ساز و برگ نظامی به فلسطین آمده بودند و حاکم انگلیسی فلسطین هم در تمام دوره قیمومیت یک فرمانده نظامی بود حتی سلاح ها و تجهیزات جنگی خود را نیز با خود نبردند و تمام آنها را برای صهیونیست ها باقی گذاشتند.
قتل و کشتار برای غصب بقیه فلسطین
از زمانی که صهیونیست ها، رژیم جعلی صهیونیستی را رسما اعلام کردند، روند جدیدی برای به دست آوردن بقیه زمین های فلسطین آغاز شد. قتل و غارت و کشتار فلسطینی ها روشی بود که صهیونیست ها آن را پیش گرفتند. کشتارهای وسیع موجب شد میلیون ها فلسطینی از ترس جان خود زمین های خود را رها کنند و از سرزمین مادری خود به جاهای دیگر پناه ببرند.
جمع بندی
براساس آمار موجود که همگی در اسناد ملی فلسطین موجود بوده و این آمار از دفاتر رسمی ثبت به دست آمده است، فلسطینیان با درک موقعیتی که برای آنها ایجاد شده بود، هرگز زمین های خود را به یهودیان نفروختند. تنها 1.8% زمین ها مستقیما توسط فلسطینی ها به صهیونیست ها فروخته شد. بقیه زمین هایی که از طریق فئودال ها، جریان ماسونی و یهودیان قدیمی ساکن فلسطین در اختیار صهیونیست ها قرار گرفت نیز شامل کمتر از 7% کل فلسطین می شود.
آنچه از آن روز به عنوان کل فلسطین در اختیار صهیونیست ها قرار گرفته است زمین هایی است که از طریق قتل، غارت و کشتار به دست صهیونیست ها افتاده است.
حال قضاوت با شما است: فلسطینی ها زمین های خود را فروختند؟