چرا با تغییر نام یک خیابان سفارت انگلیس درب اصلی‌اش را بست؟

بابی تنها یکی از جوانان معترض به سیاست های استعماری بریتانیا بود که با برخورد بد مدعیان حقوق بشر در زندان مواجه شد. او وقتی به زندان افتاد تنها می‌خواست برخوردی که با او صورت می‌گیرد مانند یک زندانی سیاسی باشد و از حقوقی برخوردار شود که یک چنین زندانی ای از ان برخوردار است. مثل: پوشیدن لباس غیر زندانی، عدم کار اجباری، حق اجتماع آزاد زندانیان و مطالعه و آموزش، حق ملاقات هفتگی، داشتن نامه و بسته، حق دریافت حکم همانند دیگر زندانیان. اما مارگارت تاچر نخست وزیر وقت انگلیس در حالی که اجازه دادن چنین عنوانی را به آنها نداد، پس از مرگ ساندز اعلام کرد: «آقای ساندز یک مجرم محکوم شده بود. وی تصمیم گرفت که جان خود را از دست بدهد.» تاچر به همین راحتی در مورد مرگ یک انسانی که تنها می‌خواست انگلیسی ها پایشان را از کشورش یعنی ایرلند شمالی جمع کنند، صحبت می‌کند و حتی ادای ناراحت شدن را هم در نمی‌آورد. 

بعدها رهبر انقلاب در یکی از خطبه‌هایشان در نماز جمعه تهران اینگونه از حقوق بشر انگلیسی و مرگ بابی ساندز یاد می‌کنند: «همان سالهای اول انقلاب بنده اسم آوردم از مبارزان ایرلندی که اعتصاب غذا کردند، ۵۰ روز اعتصاب کرد شخصی به نام بابی ساندز که الان به نام او  خیابانی هم در تهران است. همین آقایان انگلیس های طرفدار حقوق بشر و پشتیبان اعتصابات و تحصن ها در نقاط دیگر تماشا کردند؛ مرد! بابی ساندز با اعتصاب غذا پس از ۵۰ روز مرد! اعتنایی به او نکردند.  نفر دوم هم اعتصاب غذا کرد او هم مرد!گمانم نفر سوم و چهارم هم اعتصاب غذا کردند، دو نفر را یادمه. این ادعای حقوق بشر آقایان است، طرفداران حقوق بشر!»