پژوهشی جدید نشان می‌دهد تغییرات اقلیمی با افزایش نابرابری اقتصادی در سطح جهان، کشورهای فقیر را فقیرتر و کشورهای ثروتمند را غنی‌تر کرده است.
به گزارش پایداری ملی، تغییرات آبوهوایی برندگان و بازندگانی داشته است؛ به‌طوری‌که نروژ در میان برنده‌ها و نیجریه در میان بازنده‌ها قرار گرفته است. دو پروفسور از دانشگاه استنفورد تأثیر افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای را بر نابرابری جهانی بررسی کردند و مقاله‌ی کارشناسی‌شده‌ی آن‌ها به نتایج مهمی دست یافت.
دمای جهانی از زمان عصر صنعتی حدود یک درجه‌ی سانتی‌گراد افزایش یافته و پژوهش مذکور با هدف ارزیابی تأثیر این افزایش بر اقتصادهای جهانی و شکاف ثروت جهانی انجام شده است. کشورهای فقیر بازنده‌ی این ماجرا بوده‌اند؛ اما درمقابل، کشورهای ثروتمند، بهویژه کشورهایی که طی ۵۰ سال گذشته میزان زیادی گاز گلخانه‌ای تولید کرده‌اند، از گرمایش زمین منتفع شده‌اند.
در چند دهه‌ی اخیر، نابرابری بین کشورها روند نزولی داشته و درصورتی‌که تغییرات اقلیمی وجود نداشت، این روند بسیار سریع‌تر می‌شد. طبق برآوردها، درآمد سرانه‌ی فقیرترین و ثروتمندترین کشورهای دنیا بدون وقوع تغییرات اقلیمی ۲۵ درصد بیشتر می‌شد. مقاله‌ی فعلی براساس پژوهشی از مارشال بورک، اقتصاددان استنفورد، نوشته شده است. او در پژوهش خود دریافت دمای هوا از حد میانگین گرم‌تر و این موضوع به کاهش رشد اقتصادی در کشورهای فقر و افزایش این رشد در کشورهای ثروتمند منجر شده است؛ زیرا ثروتمندترین کشورهای دنیا در عرض‌های جغرافیایی خنک‌تر قرار دارند؛ درحالی‌که کشورهای فقیر در محدوده‌ی خط استوا هستند و افزایش اندک دمای هوا می‌تواند برای تولید محصولات و سلامت انسان‌ها و بهره‌وری نیروی کارشان مخرب باشد. نوا دیفن‌باخ، دانشمند علوم اقلیمی و دکتر بروک برای ارزیابی میزان گرم‌ترشدن کشورهای دنیا از سال ۱۹۶۰ تاکنون بهویژه در اثر تغییرات اقلیمی، ۲۰ مدل آبوهوایی را بررسی کردند. سپس آن‌ها تخمین زدند درصورتی‌که افزایش دما اتفاق نمی‌افتاد، عملکرد اقتصادی هریک از کشورها چگونه بود.