گزارش تحلیلی؛
تمهیدات نیروهای مقاومت سوری برای آغاز عملیات آزادسازی شمال سوریه موجی از ترس و نگرانی را در اردوگاه آمریکا و صهیونیسم حاکم ساخته است.
به گزارش پایداری ملی، مدتهاست که جبهه شمالی سوریه آبستن حوادث و تحولات مختلفی است که از جمله آنها می‌توان به آماده شدن نیروهای مقاومت سوری برای کلید زدن عملیات آزادسازی این محور اشاره کرد. از جمله دیگر تحولات کنونی محور شمالی سوریه نیز تحرکات مشکوک ایالات متحده آمریکا در این محور است.
در حال حاضر بیش از ۹۵ درصد از مساحت خاک سوریه به کنترل نیروهای مقاومت سوری درآمده و این محور شمالی است که به آخرین سنگر تروریست‌های تکفیری در سوریه تبدیل شده است؛ محوری که نیروهای مقاومت قصد دارند آن را از لوث تروریسمِ تکفیری آزاد کرده و بدین ترتیب، آخرین ضربه را بر پیکره تکفیری‌ها وارد آورند. این تحولات در حالی اتفاق می‌افتد که ایالات متحده آمریکا و رژیم صهیونیستی به شدت از آنچه که در محور شمالی می‌گذرد احساس نگرانی می‌کنند چراکه می‌دانند تسلط مقاومت بر این محور، قدرت آن را دوچندان می‌کند.
درهمین راستا، یگان موشکی و توپخانه ارتش سوریه از مدت‌ها پیش به‌صورت مستمر در حال هدف قرار دادن مواضع گروه تروریستی «جبهه النصره» در اطراف شهر «سراقب»، روستا و شهرک‌های «الخوین، سکیک، سرجه، ام رجیم، التمانعه، ام خلاخیل، الخوین، اللوبیده و التح» واقع در جنوب و جنوب شرقی استان ادلب است و تاکنون ده‌ها تن از آنها از جمله شمار زیادی از سرکردگانشان به هلاکت رسانده‌اند؛ تعداد زیادی از انبارهای سلاح، پایگاه‌ها و خودروهای نظامی تروریست‌ها نیز در این حمله‌ها منهدم شده‌اند.
هم‌زمان با حمله‌های ارتش علیه مواضع تروریست‌ها در محورهای مختلف ادلب، ده‌ها تن از عناصر گروه تروریستی «جبهه النُصره» به‌منظور گسترش نفوذ خود در منطقه و ناامن کردن خط قطار «دمشق_حلب»، حمله گسترده‌ای را علیه ایستگاه‌های دفاعی نیروهای سوری در ورودی شهرک «الخوین» آغاز کردند. در همین حال، پایگاه‌ها و انبارهای گروه‌های تروریستی «جیش العز و حزب الترکستانی» در اطراف شهر «اللطمانه» واقع در شمال استان حماه نیز از حمله‌های موشکی، توپخانه‌ای و جنگنده‌های ارتش سوریه در امان نمانده‌اند و در چند ماه گذشته خسارت سنگینی به آنها واردشده است.
همین تمهیدات ارتش سوریه در محور شمالی موجبات نگرانی آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها از آغاز قریب الوقوع عملیات آزادسازی محور شمالی را فراهم آورده است. آنطور که از شواهد امر پیداست، مقامات ایالات متحده آمریکا به حضور محدود اما تأثیرگذار در خاک سوریه چشم دوخته‌اند و برای تحقق این هدف، طرحی را در نظر گرفته و برای پیاده‌سازی آن برنامه‌ریزی می‌کنند.
آمریکایی‌ها در همین راستا روی نیروهای دموکراتیک کُرد سوری و مناطق شمالی سوریه که محل استقرار آنها محسوب می‌شود، حساب ویژه‌ای باز کرده‌اند. درست به همین دلیل است که اخیراً حرف و حدیث‌های بسیاری پیرامون آمادگی ایالات متحده برای ایجاد منطقه حائل (منطقه امن) در شمال سوریه مطرح شده و حتی «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری آمریکا نیز آن را تأیید کرده است.
در همین راستا «جیمز جفری» نماینده آمریکا در امور سوریه در جریان سخنرانی خود در کنفرانس امنیتی مونیخ با اشاره به تحرکات جدید واشنگتن در شمال سوریه، گفت: «ما نمی‌خواهیم بشار اسد کنترل مناطق شمالی و شمال شرقی سوریه را در دست بگیرد». وی همچنین در ادامه سخنان خود در این خصوص در کمال تعجب مدعی شد: «ارتش سوریه قادر به برقراری صلح و ثبات در محور شمالی نیست و ما این کار را انجام خواهیم داد!»
این سخنان اخیر مقام آمریکایی نشان داد که مسأله ایجاد منطقه حائل در شمال سوریه توسط واشنگتن کاملاً جدی است و ایالات متحده قصد دارد به صورت عملی به پیاده‌سازی چنین طرحی مبادرت ورزد تا بدین‌ترتیب ضمن حفظ حضور نظامی خود در سوریه به صورت محدود و تأثیرگذار، از آخرین برگ برنده خود در این کشور یعنی نیروهای دموکراتیک کُرد سوری استفاده کرده باشد؛ نیروهایی که همواره در طول سال‌های گذشته تحت‌الحمایه واشنگتن بودند و کمک‌های مالی و تسلیحاتی فراوانی از آن دریافت کرده‌اند.
از جمله اهداف ایالات متحده آمریکا نگرانی بی حد و حصر آن از آغاز قریب‌الوقوع عملیات آزادسازی استان «ادلب» در شمال سوریه از لوث تروریست‌های تکفیری «جبهه‌النصره» است. در حال حاضر از استان ادلب به عنوان آخرین ایستگاه جنگ علیه تروریسم در سوریه یاد می‌شود.
نبرد قریب‌الوقوع علیه تروریست‌های تکفیری جبهه النصره در ادلب «جنگ بزرگ» خوانده می‌شود، چراکه کنترل آن توسط نیروهای مقاومت سوری مُهر پایانی خواهد بود بر وجود تروریسم تکفیری در خاک سوریه. «فیصل المقداد» معاون وزیر خارجه سوریه اخیراً در گفتگویی با اعلام اینکه ادلب جزئی جدایی‌ناپذیر از خاک سوریه محسوب می‌شود، گفته بود: «عملیات آزادسازی ادلب به زودی آغاز خواهد شد و این نیروهای مقاومت سوری خواهند بود که کنترل نهایی آن را برعهده خواهد گرفت».
«بشار اسد» رئیس‌جمهوری سوریه نیز در این خصوص گفته است: «آنچه که امروز از جار و جنجال‌های پیش از عملیات ادلب شاهد هستیم به این خاطر است که این عملیات برای آمریکایی‌ها و متحدانشان سرنوشت‌ساز است. واضح است که که پیروزی مقاومت موجب شکست توطئه‌های آمریکا و بازگشت ادلب به آغوش سوریه خطری برای طرح‌های این کشور در منطقه است».
شدت نگرانی آمریکایی‌ها از عملیات قریب‌الوقوع آزادسازی ادلب به حدی است که حتی برخی گزارش‌ها حاکی از آن هستند که رئیس‌جمهوری ایالات متحده به صورت محرمانه درباره هرگونه اقدام نظامی در ادلب، پا را از گلیم خود فراتر نهاده و به سران روسیه و ترکیه هشدار داده است؛ هشدارهایی که البته مقامات روسی آنها را به هیچ انگاشته‌اند.
در واقع، ایالات متحده آمریکا به خوبی می‌داند که در صورت کنترل نیروهای مقاومت سوری بر استان ادلب واشنگتن به عنوان «بازنده بزرگ» جنگ ۸ ساله سوریه شناخته خواهد شد و آخرین امیدهای آن برای کسب اندک پیروزی در این جنگ نیز بر باد خواهد رفت. به همین دلیل است که آمریکایی‌ها قصد دارند با ایجاد منطقه حائل در شمال سوریه به طور کامل بر ادلب و تحرکات نظامی در آنجا اشراف داشته باشند تا در صورت لزوم، در برابر هرگونه عملیات علیه تکفیری‌های جبهه‌النصره کارشکنی کرده و از کنترل ادلب توسط نیروهای مقاومت سوری ممانعت به عمل آورند.
از سوی دیگر، تحرکات جدید ایالات متحده آمریکا در شمال سوریه حاکی از آن است که مقامات این کشور به هیچ وجه از روند کنونی مذاکرات «آستانه» درباره سوریه رضایت ندارند. مذاکرات «آستانه» قزاقستان در سوریه از بهمن ماه سال ۱۳۹۵ و با ابتکار جمهوری اسلامی ایران و روسیه و همراهی ترکیه آغاز شد و تا کنون ۱۱ دور از آن نیز برگزار شده است.
کما اینکه طرف‌های مذکور تاکنون نشست‌های متعددی را در تهران، آنکارا و سوچی به منظور پیگیری نتایج حاصل از سلسله مذاکرات آستانه و نظارت بر روند اجرای آنها، برگزار کرده‌اند. با وجود اینکه روسیه بارها از ایالات متحده آمریکا خواستار پیوستن آن به روند آستانه شد اما مقامات این کشور هیچگاه حاضر به پذیرش چنین درخواستی نشدند و بدین‌ترتیب، آشکارا نشان دادند که مذاکرات آستانه و روند آن مورد تأیید ایالات متحده نیست.
سلسله مذاکرات آستانه درباره سوریه طی ۲ سال گذشته تاکنون دستاوردهایی را نیز برای آرام‌سازی هرچه بیشتر اوضاع در سوریه به دنبال داشته است. مهمترین دستاورد این این مذاکرات، توافق بر سَر تشکیل مناطق کاهش تنش در سوریه بود که نقش مهمی را در کاهش تنش‌ها در بسیاری از نقاط این کشور، ایفا کرد.
توافق بر سَر تفکیک گروه‌های تروریستی از گروه‌های مسلح و مبارزه همه‌جانبه با گروه‌های تکفیری از جمله دیگر دستاوردهای سلسله مذاکرات آستانه محسوب می‌شود که عملاً در نقطه مقابل تلاش‌های مذبوحانه ایالات متحده آمریکا در سوریه قرار می‌گیرد. علت اصلی این مسأله هم آن است که آمریکایی‌ها طی سال‌های گذشته هیچگاه حاضر به همکاری جهت تهیه یک لیست تفکیکی از گروه‌های تروریستی و گروه‌های مسلح در سوریه نشدند تا مانع از کاهش سطح تنش‌ها در این کشور شده باشند.