وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران یوم الارض یا همان روز سرزمین فلسطین را نمادی از مقاومت منطقه توصیف کرد که نیاز به زنده نگه داشتن دارد.
به گزارش پایداری ملی، وزارت امور خارجه در بیانیه خود به مناسبت یوم الارض (30 مارس)، تاکید کرد این روز در تاریخ و فرهنگ مبارزاتی و مقاومت فلسطینیان نقطه عطفی است که نقش مهمی در زنده نگه داشتن مقاومت آنها در برابر اشغالگری های رژیم صهیونیستی داشته و دارد و از سال 1976 که برای نخستین بار بذر آن در سرزمین های اشغالی کاشته شد.
این بیانیه افزود خون های بی گناه زیادی از این مردم مظلوم در پربارتر کردن درخت تنومند مقاومت، نثار آن شده است و در نتیجه، یوم الارض همچنان بخش لاینفکی از زندگی سیاسی و مبارزاتی مردم مظلوم فلسطین است که در اعتراض به خشونت، تبعیض نژادی، مصادره زمین، ویران سازی روستاها و آواره شدن فلسطینی ها شکل گرفته و تداوم یافته است.
بر اساس این بیانیه، اقدامات یک سال گذشته رئیس جمهور آمریکا در به رسمیت شناختن بیت المقدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی، انتقال سفارت آمریکا به آن و آخرین مورد، یعنی به رسمیت شناختن جولان اشغالی بعنوان بخشی از رژیم جعلی و نامشروع صهیونیستی و در نهایت تلاش برای عملی کردن طرح خود موسوم به «معامله قرن»، این حقیقت را بیش از پیش آشکار کرده که مقاومت و پایمردی فلسطینیان در برابر رژیم صهیونیستی، مسیری درست است که یوم الارض یکی از نمادهای آن است و مقاومت منطقه نیازمند زنده نگه داشتن آن است؛ علاوه بر آن، اقدامات دولت آمریکا در نقض قطعنامه های شورای امنیت و برخلاف اصول و حقوق بین الملل برای حمایت از رژیم صهیونیستی، که موجب برانگیختن مخالفت بخش قابل توجهی از جامعه بین المللی شد، بی ثمر بودن تلاش های برخی از کشورهای عرب منطقه برای عادی سازی روابط با این رژیم را ثابت می کند و نشان داد تلاش آشکار و پنهان در برقراری مناسبات با این رژیم، هیچ کمکی به احقاق حقوق فلسطینیان و پایان اشغال سرزمین های عربی-اسلامی ندارد و باید از این خیال خام دست بردارند.
این بیانیه در نهایت تاکید کرد که جمهوری اسلامی ایران در راستای دفاع از آرمان فلسطین، ضمن محکومیت شدید اقدامات جنایتکارانه رژیم صهیونیستی و جانبداری بی منطق و کاملا خلاف اصول و حقوق بین الملل آمریکا از این رژیم، بر این باور است که استقرار صلح پایدار و عادلانه در منطقه تنها با ادامه مقاومت تا رفع کامل اشغال فلسطین، بازگشت کلیه آوارگان به سرزمین خویش، تعیین نظام آینده فلسطین براساس همه پرسی با حضور کلیه ساکنین اصلی آن و در نهایت تشکیل دولت یکپارچه فلسطین به پایتختی بیت المقدس، میسر خواهد بود.