پایگاه تحلیلی لوب لاگ در گزارشی درباره نامه اخیر سناتورهای آمریکایی به باراک اوباما برای اعمال تحریمهای بیشتر علیه ایران نوشت: این اقدامات تحت تاثیر لابی‌های اسرائیلی در آمریکا طراحی می‌شود.
پایگاه خبری لوب لاگ در مقاله ای درباره آنچه که از آن به عنوان دیپلماسی نامه ها در آمریکا یاد میکند نوشت؛ کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل (آیپک) اخیرا نامه‌ای را به امضای اعضای خود از جمله سناتور باب مندنز و سناتور لیندسی گراهام رساند که از باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا می‌خواهد اقدامات سختگیرانه ای علیه حسن روحانی رئیس جمهور جدید ایران اتخاذ کند و سیاستهای مقابله جویانه‌ای در برابر ایران دنبال کند.
براساس این گزارش، لازم به یاداوری است که محمد خاتمی رئیس جمهور اصلاح طلب ایران نیز در بدو روی کار آمدن با تحریمهای شدیدی از سوی کنگره آمریکا مواجه شد. در 19 اوت 1997، تنها یک هفته بعد از مراسم تحلیف خاتمی، بیل کلینتون رئیس جمهور وقت آمریکا همه فعالیت‌های تجاری و سرمایه گذاری شرکت‌های آمریکایی در ایران را ممنوع کرد.
این تحریمها باعث شد که تندروهای ایران در اتخاذ مواضع ضد آمریکایی خود فرصت بیشتری بدست آورند و همچنین تضمینی شد برای اینکه خاتمی و طرفدارانش نتوانند تغییری در شرایط سیاسی و اقتصادی مردم ایران ایجاد کنند. به دنبال انتخاب محمود احمدی نژاد در سال 2005، دهها نامه، قطعنامه و لایحه تحریم ضد ایرانی از طرف کنگره تصویب شد.
در آخرین نامه که 76 سناتور به باراک اوباما نوشتند آمده است؛ ما معتقدیم که 4 عنصر استراتژیک برای حل این مساله مورد نیاز است؛ ارسال یک پیام صریح و روشن که آمریکا اجازه نخواهد داد ایران به سلاح هسته‌ای دست پیدا کند، نشان داده اراده آشکار برای باز بودن مذاکرات، حفظ و تشدید تحریمها، تهدید به استفاده از زور که ایران آن را باور کند یعنی ما باید آماده اقدام باشیم و ایران هم باید آن را باور کند.
امضا کردن یا نکردن چنین نامه‌هایی تأثیرهای عملی ناچیزی دارد، اگر چه باید گفت آیپک و سایر گروه‌های لابی در آمریکا مطمئنا چنین نامه‌هایی را رصد می‌کنند، اما تبعات سیاسی اجتناب از انجام آن می‌تواند هیاهوهای زیادی به دنبال داشته باشد. زمانیکه چاک هیگل نامزد پست وزارت دفاع شد مخالفان او به نامه‌های ضد ایرانی که او در سنا امضا نکرده بود اشاره می‌کردند.
این اتفاق درباره بسیاری از رقبای سیاسی دیگر نیز در آمریکا رخ داده است، جاییکه افراد برای تحت فشار قرار دادن رقبای خود به تعداد امضاهای ضد ایرانی یکدیگر رجوع می‌کنند.
اما این استنباط که هر سناتوری که نامه‌های آیپک را امضا نکند مخالف تحریمهای فلج کننده علیه ایران است و نامه‌های بعدی را هم امضا نخواهد کرد اشتباه است. بسیاری از سناتورهایی که نامه اخیر را امضا نکردند در گذشته از تحریمها حمایت کردند و در آینده نیز این کار را انجام خواهند داد مگر اینکه انگیزه‌های سیاسی آنها را متقاعد به اقدام متفاوتی کند.
باراک اوباما بارها و بارها با چنین نامه‌هایی مواجه بوده است و چقدر مضحک است که اوباما به این نامه آخر اعتنا کند، تسلیم کنگره شود و درست در زمانی که رئیس جمهوری جدید ایران پیشنهاداتی برای یک دوره بهتر در روابط ایران و آمریکا ارائه کرده است، تحریمهای سختگیرانه تری علیه ایران امضا کند.