تعدادی از کلینیک‌ها در آمریکا و برخی کشورها این روش بحث‌برانگیز انتقال خون را که به تازگی مطرح شده است، انجام می‌دهند.
اما سازمان غذا و داروی آمریکا به تازگی اعلام کرده مدارک بسیار اندکی برای اثبات اثربخشی این عمل وجود داشته و ایمنی این روش نیز هنوز به تایید نرسیده است.
در واقع پلاسمای خون به تنهایی برای انتقال، مورد تایید بوده و برای افرادی که خون زیادی از دست داده‌اند، بیماری‌های کبدی دارند، جراحی قلب داشته‌اند یا میزان برخی پروتئین‌های مهم در خونشان کم است، حیاتی است. این پروتئین‌ها به لخته شدن خون و جلوگیری از خون‌ریزی کمک می‌کنند. اما برای درمان بیماری‌های دوران پیری مانند آلزایمر و پارکینسون به تایید نرسیده‌اند.
با افزایش سن، حجم و کیفیت خون فرد کاهش می‌یابد و به همین ترتیب سطوح پروتئین‌های خون نیز کم می‌شود.
متخصصان دانشگاه استنفورد برخی اثرات ضد پیری و برگشت‌پذیری آلزایمر را به هنگام تزریق خونِ موش‌های جوان به موش‌های پیرتر مشاهده کرده‌اند اما هنوز در تلاشند تا دریابند که پروتئین‌ها یا دیگر فرآورده‌های خون انتقال یافته چه تاثیری روی موش‌ها دارند.
اما این روش هنوز به مرحله آزمایش‌های انسانی نرسیده و سازمان غذا و داروی آمریکا آن چه را که در برخی کلینیک‌ها انجام می‌شود، تایید نکرده و اعلام کرده این روش حتی ممکن است خطراتی در پی داشته باشد.
بنا بر گزارش دیلی میل، این نوع از تزریق می‌تواند حجم زیادی از پلاسما را وارد بدن فرد کرده که خطرات قابل توجهی از جمله عفونت‌ها، حساسیت‌ها، مشکلات تنفسی و قلبی و دیگر خطرات را به همراه دارد.