رستمی در پست خود منتشر کرده است:
روز گذشته در خدمت جمعی از اساتید و دانشمندان هسته‌ای بودم. به جز دو نفری که موی خود را در صنعت هسته‌ای کشور سفید کرده بودند، باقی جوانان تازه نفسی بودند که به قول استاد پیشکسوتشان از بهترین‌های این رشته هستند. یکی از آن‌ها از جوانترین استاد تمام‌های ایران است و به تنهایی کار‌هایی کرده که تعجب دنیا را برانگیخته است، آن هم در نه شرایط عادی بلکه در شرایط تحریم (یاد شهید شهریاری بخیر)
کم‌کم که پای درد دل‌ها باز شد از برخی کاستی‌ها و حتی فشارها، گلایه کردند و گفتند قرار بود لااقل دستمان در تحقیقات باز باشد، اما الان حتی برای سرفصل‌های آموزشی هم خط و نشان می‌کشند.
یکی از اساتید قدیمی به توان علمی دانشکده اشاره کرد. از اینکه کار‌هایی در دانشکده ارایه شده که در دنیا بی‌نظیر است. وقتی کشور‌های قوی در حوزه هسته‌ای هم نتوانستند ورود کنند، گروه‌های کوچک چند نفره، اما جوان ما، کار‌هایی کردند که گروه‌های ۶۰ نفره روسی با تجهیزات و امکانات فوق العاده نتوانستند جلو ببرند.
امیدوارند، اما می‌گویند برخی می‌خواهند این شریان‌های امید را بخشکانند. می‌خواهند و می‌توانند که ادامه دهنده راه شهریاری استاد شهیدشان باشند، اما با برخی خود تحریمی‌ها مواجه شدند.
بازدید بازرسان آژانس انرژی اتمی از دانشگاه‌ها را امری خنده‌دار و عجیب می‌دانند، چرا که اساسا ماهیت فعالیت‌های علمی و دانشگاهی، شفاف و عمومی است؛ البته شاید هدف واقعی؛ تحقیر دانشمندان ما و بهانه‌جویی‌های پس از بازدید است.
آنطور که فهمیدم با وجود مشکلات، اساتید عزیز ما امیدوارند و معتقدند اگر تنگنا‌ها برطرف شود می‌توانند به روز‌های پرفروغ هسته‌ای پیش از برجام بازگردند.