هم‌اکنون در رقابت لیست‌ها و ائتلاف‌های مختلف عراق برای دستیابی به
پست نخست‌وزیری، حیدر العبادی اصلی‌ترین گزینه ایالات‌متحده محسوب می‌شود.
در مسیر انتخاب نخست‌وزیر، سه بلوک در حال رقابت با یکدیگر بوده و با توجه به موقعیت خاص ائتلاف نصر که در میانه دو بلوک قرارگرفته، حیدر العبادی در وضعیت بسیار حساسی قرار دارد.
نخستین بلوک حاصل ائتلاف چهار لیست انتخاباتی «فتح» (به رهبری «هادی العامری»)، «دولت قانون» (به رهبری «نوری المالکی»)، «اراده» (به رهبری «حنان الفتلاوی») و «کفائات» (به رهبری «هیثم الجبوری») است. در بلوک دوم، زمام امور در دست «مقتدی صدر» (به‌عنوان رهبر جریان صدر و بزرگ‌ترین گروه در ائتلاف «سائرون») و «عمار حکیم» (رهبر سازمان سیاسی و فهرست انتخاباتی «الحکمه») قرار داشته و در روزهای اخیر همبستگی خود را با «ایاد علاوی» (فهرست انتخاباتی «الوطنیه») افزایش داده‌اند.
وضعیت این دو بلوک به ترتیبی است که هیچ‌کدام به‌تنهایی نمی‌توانند
فراکسیون اکثریت را در مجلس تشکیل دهند؛ اما در صورت ائتلاف با فهرست
انتخاباتی «نصر» به اکثریت در مجلس دست‌یافته و نخست‌وزیر را معرفی
می‌کنند.
حیدر العبادی نیز سعی می‌کند پست نخست‌وزیری را همچنان حفظ کرده و در صورت قبول این پیش‌شرط توسط هر یک از دو بلوک پیش‌گفته با آنان وارد مذاکره و تعامل شود.
در چنین شرایطی نقش کشورهای خارجی مؤثر در معادلات عراق اهمیت به سزایی دارد؛ زیرا ائتلاف‌های فعلی شکننده بوده و هیچ گروهی دست بالا را در معادلات ندارد تا بتواند رأساً نخست‌وزیر را معرفی کند.
در همین راستا حیدر العبادی گزینه اصلی آمریکا به نظر می‌رسد؛ زیرا اصلی‌ترین خواسته‌های آمریکا یعنی موازنه در روابط خارجی با کشورهای همسایه و ضابطه‌مند کردن نیروهای مسلح ذیل دفتر نخست‌وزیری را با جدیت دنبال می‌کند.
بااین‌حال، نخست‌وزیر فعلی عراق به‌خوبی می‌داند که بعد از حمله به مجاهدین حشد الشعبی در عمق ۳ کیلومتری خاک سوریه، به‌صورت جدی مورد اعتراض و انتقاد سران و بدنه جناح حامی محور مقاومت در عراق قرار دارد و در این وضعیت اصلی‌ترین سرمایه وی «حمایت از آمریکا» می‌باشد؛ لذا برای «تثبیت» حمایت آمریکا از خود تلاش می‌کند.
این وضعیت زمانی تشدید شده که در پی اعتراضات مردمی در شهرهای جنوبی عراق، مرجعیت عالی شیعیان نیز علیه نخست‌وزیر و دولت موضع‌گیری کرده است.
اظهارات حیدر العبادی در مورد همراهی عملی بغداد با تحریم ایران را نیز
باید در همین چهارچوب تحلیل کرد.
او می‌خواهد حمایت آمریکا از خود را تثبیت کند؛ زیرا فاکتورهایی که پیش از این باعث حمایت آمریکا شده بود مانند موازنه در سیاست خارجی میان همسایگان عراق و تلاش برای ضابطه‌مندسازی گروه‌های مسلح و محدودکردن آن‌ها زیر نظر دفتر نخست وزیری یا وزارت دفاع، توسط تعدادی از سیاستمداران عراقی هم قابل پیگیری است. به همین جهت سطح همراهی با آمریکا را یک قدم بالاتر می‌برد تا جناح افراطی‌تر ایالات متحده را به حمایت از خود ترغیب کند.