از عوامل خطر ایجاد بیماری، به‌ویژه سرطان، هیچ عاملی همچون استعمال دخانیات اعم از سیگار، قلیان و تریاک نیست که بتواند در ایجاد عارضه دخالت و کمک کند. به طور معمول استعمال دخانیات را ۳۰ درصد علت مرگ می‌دانیم و یک سوم سرطانی‌ها نیز به نحوی از استعمال دخانیات رنج می‌برند.
در بین عوامل خطر، تنها دخانیات است که هیچ بهره‌ای به انسان نمی‌رساند و ۱۰۰ در صد زیان بار است!
سایر عوامل همچون مصرف چربی و قند ممکن است بهره مختصر و اندکی داشته باشند، اما هیچ بهره‌ای را در دخانیات نمی‌توان پیدا کرد! این عامل مضره و کشنده در بسیاری از کشور‌ها مورد حمایت دولت‌ها بوده و هست؛ آن هم به بهانه اقتصاد آزاد (بازار) و یا درآمد‌های نامناسب حکومتی!
کشندگیِ این عامل خطر، به حدی بالا است که سازمان ملل متحد نتوانست در قبال افکار عمومی تاب بیاورد و در کنوانسیون ژنو، همه دولت‌ها را مکلف کرد تا برای کنترل مصرف دخانیات تلاش کنند.
در آن جلسات، جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک کشور فعال عامل تدوین این کنوانسیون بود و دولت‌های انگلستان، آمریکا فرانسه و کوبا مصرانه با این کنوانسیون مخالفت کردند.
اما امروز آنچه می‌بینیم رعایت دقیق کنوانسیون ژنو به ویژه در کشور‌های غربی است و عدم اجرای آن در ایران و سایر کشور‌های مشابه!
آنچه در کنوانسیون ژنو تصویب شد، نهایتاً تحت عنوان قانون جامع کنترل دخانیات در مجلس شورای اسلامی نیز به تصویب رسید و دولت‌ها مکلفِ شرعی و حقوقی در اجرای آن شدند، اما وضعیت مقبول نیست.
در طول سال‌های بعد از تصویب قانون، میزان تولید محصولات دخانی در داخل و واردات آن از خارج، چه به صورت رسمی و چه به صورت قاچاق افزایش پیدا کرده است و این مغایر قطعی قانون است.
دستگاه‌های تولید سیگار که در بعضی کشور‌ها به دلیل رعایت همان قانون بین المللی مجبور به امحا بودند به ایران فروخته شدند تا سیگار بیشتری تولید کنند و انسان‌های بیشتری را مبتلا کنند.
در طول سال‌های بعد از تصویب این قانون، میزان مبتلایان به استعمال دخانیات اعم از قلیان و سیگار افزایش یافته است و به نظر می‌آید که فرهنگ مصرف تغییر کرده و قبح استعمال قلیان حتی در بین افراد فامیل و در کنار بزرگان کم شده و یا از بین رفته است.
تلاش مردانه و جهادی لازم است تا مصرف دخانیات را همچون کشور‌های غربی که برایمان سیگار تولید می‌کنند کم کنیم، آن‌ها توانستند، نه تنها مصرف دخانیات را کنترل کردند بلکه آن را کاهش دادند.
این تلاش جهادی و مردانه درخواست ملت ایران است؛ تا افتخار آن نصیب کدام یک از دولت‌ها شود.