به گزارش پایداری ملی، لوایح پیشنهادی دولت موسوم به FATF که ۱۸۸ کشور دنیا آنرا پذیرفته اند بزودی در مجلس به رای گذاشته میشود. "FATF" یا گروه ویژه اقدامات مالی، سازمان بیندولتی است که سیاستها و استانداردهای مبارزه با پولشویی را وضع میکند و ارتقاء میدهد. تمرکز آن بر جرایم پولشویی، تامین مالی تروریسم، و دیگر تهدیدها برای سیستم مالی جهانی است.
از یک سو عدم
پذیرش آن توسط ایران ممکن است تبعاتی داشته باشد، ولی از سوی دیگر در صورت
تصویب مجلس و تائید شورای نگهبان (احتمال ضعیف) ایران باید فعالیتهای مالی
با حزب الله را (تحت عنوان مبارزه با تروریسم) متوقف کرده و به اعضای ناظر
این گروه (من جمله عربستان و اسرائیل) که آزادانه به داعش کمک مالی
میکردند گزارش دهد. ضمنا در شرایطی که ایالات متحده از برجام خارج شده است
و تحریمهای سنگین اقتصادی را بر ایران وضع نموده، با پذیرش این لوایح
هرگونه دور زدن تحریمها توسط ایران به عنوان جرم و تهدیدی برای سیستم مالی
جهان محسوب میگردد.
آن هم در شرایطی که فرجام چنین قراردادهایی
برای ما تجربه شده است یک وقت است که اولین قرارداد بین المللی ایران است
جای آزمودن دارد. نکته جالب توجه این است که ۴ سال قبل و در هنگام بحث و
گفتگوها پیرامون تصویب برجام از وزیر امور خارجه پرسیده شد که اگر شخصی
مثل ترامپ رئیس جمهور آمریکا شود سرنوشت برجام به کجا میرسد که گفت: این
یک قرارداد بین المللی است و هیچ شخصی نمیتواند آن را زیر پا بگذارد، اما
امروز فرجام برجام به اینجا رسیده است که با خروج آمریکا از برجام، دور
جدیدی از مذاکره با کشورهای اروپایی برای تضمین منافع ایران در برجام آغاز
شده و این در حالیست که شرکتهای معتبر اروپایی مانند توتال فرانسه و BP
انگلیس با خروج آمریکا از برجام، قراردادهای رسمی خود با ایران را نیمه
کاره رها کرده و در حال ترک ایران هستند.
مکرون فرانسوی صراحتا
اعلام نموده که منافع شرکتهای فرانسه به تصمیم مدیران شرکت وابسته است نه
به نتیجه مذاکرات. یعنی اتحادیه اروپا اختیاری برای تضمین منافع ایران
ندارد و امیدوار است در مذاکرات جدید امتیازات یکطرفه (محدودیت موشکی و...)
از ایران بگیرد. عملا با خروج ایالات متحده تکلیف برجام مشخص است و
رایزنیهای دیپلماتیک صرفا برای اقناع افکار عمومی به جهت منطقی جلوه دادن
خروج ایران از یک تعهد بین المللی است.
در چنین شرایطی اصرار برخی
از مسئولین برای پیوستن به (FATF) جای تعجب دارد و در این اوضاع جمله به
یادماندنی مدرس در مجلس این بود که «اکنون اگر قرار است از بین برویم چرا
با دست خود سند نابودی خود را امضا کنیم؟»