مخدری به نام ریتالین؛ تمرکز یا فراموشی؟

اعتقاد به تقویت‌حافظه، افزایش تمرکز و دقت دانشجویان در هنگام درس خواندن به ویژه در شب‌های امتحان با ریتالین، در سال‌های اخیر منجر به گرایش برخی دانش آموزان و دانشجویان به مصرف این قرص شده است.

در همین رابطه محمد حسن طالبی روانشناس بالینی و مدرس آموزش خانواده درباره مصرف قرص ریتالین در شب امتحان با هدف افزایش تمرکز در مطلبی نسبت به تبعات مصرف این دارو به دانش‌آموزان و خانواده‌ها هشدار داده است.

او در این مطلب عنوان کرده است: ریتالین یا متیل فندایت جز دسته دارو‌ها و مشتقات آمفتامین‌ها است، اصلی‌ترین دلایل تجویز آن توسط متخصصان برای کودکان بیش فعال و دارای نقص توجه است و آن هم زمانی استفاده می‌شود که بیش فعالی به نوعی به خود و دیگران و نقص توجه به رشد کودک آسیب وارد کند.

اما نگرانی ما از این جهت است که طبق صحبت‌های سخنگوی وزارت بهداشت مصرف ریتالین در دوره امتحانات میان دانش آموزان برای افزایش توجه و بیداری‌های شبانه برای درس خواندن ۴.۵ درصد است که این آمار تقریبا فاجعه است.

اما چرا در مورد عوارض خطرناک این دارو صحبت نمی‌شود؛ دانش‌آموزان باید بدانند که آمفتامین‌ها به شدت وابستگی ایجاد می‌کنند. بخشی از عوارض خطرناک این دارو عبارتند از: اعتیاد، حتی بعد از مصرف کوتاه مدت، بیخوابی، بیقراری، پرخاشگری زیاد و خشم، سرگیجه، تهوع، بی اشتهایی، درد معده و مشکلات گوارشی، حالات روان پریشی و جنون، ضربان قلب و فشار خون و وابستگی به دارو.

نکته قابل ذکر این است طبق نظر متخصصان دارویی زمانی پس از مصرف این دارو سیگنال‌های مغز در یک طیفی شروع به یادگیری و توجه می‌کند و بر اثر کاهش این سیگنال‌ها (زمانی که دوز دارو در خون پایین می‌آید) یادگیری نیز کاهش می‌یابد و به نوعی تبدیل به فراموشی می‌شود و حتی داشته‌های قبلی نیز امکان بازآوری ندارد و به نوعی فرد به فراموشی موقت و پاک‌شدن اطلاعات حافظه کوتاه مدت دچار خواهد شد.