به گزارش پایداری ملی،معاون وزیر ارتباطات معتقد است در موارد محدود استفاده از اینترنت اشیاء باید برای کمک به کسبوکارها، مقرراتزدایی شود و در مقابل در حوزههای حیاتی که دادههای کلان کشور هستند، باید مقرراتگذاری اتفاق بیفتد.
امیرحسین دوایی با اشاره به سطوح فعالیت در زمینه اینترنت اشیا بیان کرد: در لایه اول بخشهای اپراتوری چه ثابت و چه موبایلی، در بستر مخابراتی امکاناتی را فراهم میکنند. یکی از کاربردهای اینترنت اشیاء میتواند در کاربردهای محلی و محدود و مخاطبان کم باشد و تجربه شده تا چالشهای آن مشخص شود. بخشی از کارها به زیرساختهای حیاتی کشور مثل برق و آب و مسائل دیگر در ترافیک و ردیابی افراد برمیگردد که مسائل حساستری است.
وی ادامه داد: سیاست وزارت ارتباطات احتمالا این خواهد بود که برای موارد حساستر، مجوزهای خاص صادر کند. ممکن است به همین اپراتورهای موجود اجازه فعالیت دهد، در ازای اینکه از آنها استانداردهایی را بخواهد و تکالیفی را حکم کند که به حفظ حریم خصوصی افراد و حفظ دادههای ملی برمیگردد. اگر کسی بخواهد وارد حوزههای حساس شود، حتما باید راهحلهای امنیتی این استانداردها را پاسخگو باشد، چه از نظر حریم شخصی، چه حفظ داده، چه حفظ حریم سازمانی، حق بهرهبرداری از این دادهها باید مشخص شود.
معاون فناوری و نوآوری وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با بیان اینکه مساله رسیدگی به وضعیت مقرراتگذاری در حوزه اینترنت اشیا به وزارت ارتباطات، شورای عالی فضای مجازی و مجلس شورای اسلامی مربوط است، افزود: در موارد کوچک استفاده از اینترنت اشیا و آنهایی که محدود هستند، سعی بر این است که مقرراتزدایی شود تا کسبوکارها راه بیفتد. در مقابل در حوزههای حیاتی حتما باید مقرراتگذاری شود، زیرا موضوع دادههای کلان و حیاتی کشور مطرح است.
دوایی همچنین خاطرنشان کرد: دادههای حیاتی مانند اطلاعات آب، برق، گاز، زیرساختهای پدافند غیرعامل از مسائلی است که اینترنت اشیاء نمیتواند بدون چالش به آنها وارد شود. باید مقرراتگذاری و برای آن متولی تعیین کرد. اگر کسی اپراتور شود، باید همه مسوولیتهای قانونی آن را بر عهده بگیرد. در آن صورت به آنها تکالیف محول شده و مجوز نیز داده میشود. اما در مواردی که این حساسیت وجود ندارد باید آزاد گذاشت تا این کسب و کار راه بیفتد.
وی در پایان با بیان اینکه اینترنت اشیاء در دنیا جوان است و همه جا چالش امنیت وجود دارد، گفت: بقیه دنیا هم مشابه همین وضعیت را دارند و یک استرس جهانی است. بنابراین ما نباید کاری کنیم که محل آزمایش دنیا شویم و کشورها بگویند چون چالش امنیتی را نمیتوانیم در کشور خودمان بررسی کنیم، پس به ایران نگاه کنیم که رگولاتوری ندارد و همه سعی و خطای خود را با دادههای مردم ایران انجام دهیم.