تصويري از فردو
اما در شرايط بسيار بد اقتصادي آمريکا و درحالي که ميزان فقر و بيکاري هر روز در اين کشور افزايش مي‌يابد، چه دليلي دارد "پنتاگون" چنين پروژه گران قيمتي را اجرا کند که احتمال عملياتي شدن آن بسيار ضعيف است. نکته ديگري که در اين ميان به چشم مي‌خورد، اين است که گفته مي‌شود بمب 400 ميليون دلاري سنگرشکن آمريکا تنها ويژه "نيروگاه‌هاي هسته‌اي ايران" بويژه "تاسيسات فردو" ساخته شده است.
البته توانايي‌هاي دفاعي و مقاومتي ايران تا حدي افزايش يافته که فردو را به يک سايت غير قابل نفوذ تبديل کرده است. اينکه آمريکا چنين هزينه‌اي را صرف تنها ساختن يک بمب مي‌کند، نشان از قدرت بالاي دفاعي ايران و پيشرفت علمي کشور در زمينه‌هاي سازه‌هاي بسيار مقاوم است.
بمب سنگرشکن چيست؟ "Bunker Buster"
بمب سنگرشکن نوعی بمب است که
برای تخریب اهداف مقاوم شده زیرزمینی همچون پناهگاه‌ها و سنگرهای زیرزمینی و همچنین تاسیسات بتونی مدفون
شده در عمق سطح زمین استفاده می‌شود. "فیوز
انفجاری" این بمب، طوری طراحی شده است که به هنگام برخورد با هدف، به
لایه‌های گرانیت و فولاد محافظ اطراف تاسیسات اتمی نفوذ می‌کند.
تاريخچه بمب‌هاي سنگر شکن
در "جنگ جهاني دوم"، "بارنز واليس" "Barmes Wallis"، مخترع "بمب جهنده" "bouncing Bomb" دو بمب طراحي کرد که از نياکان بمب‌هاي سنگرشکن کنوني به حساب
مي‌آيند؛ بمب 5 تني "پسر قدبلند" ""Tallboy و بمب 10 تني "زلزله" "earthquake".
بمب‌هاي پسر قدبلند و زلزله
اين بمب‌ها از طراحي آيروديناميک فوق‌العاده‌اي بهره مي‌برند، زيرا قسمت عقب آنها پروانه‌اي تعبيه شده بود که باعث چرخش بمب مي‌شد. زمان شليک بمب از ارتفاع هفت هزار متري، چرخش بمب باعث فراتر رفتن سرعت آن از سرعت صوت مي‌شد.
بمب‌هاي زلزله و قدبلند، مجهز به فلزي بسيار مقاوم بودند که مانع تخريب بمب در اثر اصابت به سطح سخت مي‌شد و بمب داخل زمين فرو مي‌رفت.
گرچه مي‌توان اين بمب‌ها را از خانواده "بمب‌هاي بتن‌شکن" امروزي قلمداد کرد اما تئوري اصلي بمب زلزله پيچيده‌تر از نفوذ به داخل سطح سخت بود. بمب‌هاي زلزله براي اصابت مستقيم به هدف طراحي نشده بودند، بلکه زير هدف نفوذ کرده و در شالوده ساختمان موج عظيمي ايجاد مي‌کردند. سپس با انفجار بمب، حفره‌اي عظيم در زير ساختمان ايجاد شده که باعث فروريختن ساختمان مي‌شد.
در ادامه به بمب سنگرشکن ويژه آمريکا اشاره خواهد شد.
بمب سنگرشکن ("Massive Ordnance Penetrator" ("MOP"
"Massive Ordnance Penetrator" یا"MOP" یک بمب عظیم 14 تني است و فیوزهای قابل تغییری دارد که قابلیت نفوذ آن در دل زمین را به حداکثر افزایش می‌دهد. این بمب به سیستم راهنمایی مجهز است که دقت آن را افزایش می‌دهد و همچنین تجهیزات بسیار مدرنی دارد که ادعا مي‌شود از توانایی تخریب "تاسیسات اتمی اورانیوم فوردو" برخوردار است.
"سنگرشکن" "GBU-57A/B" موشک 14 تني هدايت شونده نيروي هوايي آمريکا است که به بمب سنگرشکن معروف است. اين بمب نسبت به همتاهاي خود که تنها 2 تن هستند بسيار بسيار بزرگ‌تر و ويرانگرتر است.
در سال 2002 شرکت آمريکايي "Northrop Grumman and Lockheed Marii"به دنبال ساخت بمبي 314 تني بودند که بتواند در اعماق زمين نفوذ کند. اما هزينه صدها ميليون دلاري و مشکلات فني اين بمب، اين شرکت را مجبور به ترک پروژه کرد.
کارشناسان اين بمب را مادر بمب‌هاي دنيا ناميده‌اند
"وزارت دفاع آمريکا" در تحقيقي که از ميزان خرابي و قدرت بمب‌هاي سنگرشکن در "جنگ عراقگ انجام داد، متوجه شد ميزان نفوذ و قدرت تخريب اين بمب‌ها بسيار پايين بوده است. از اينرو، "پنتاگون" با همکاري "سازمان کاهش تهديد دفاعي" "DTRA"، پروژه "بمب سنگرشکن" "MOP "را آغاز کرد.
طراحي و توسعه اين بمب در "پژوهشگاه نيروي هوايي آمريکا" انجام شده و "شرکت هوايمايي بويينگ"، آزمايشات نهايي آن را انجام داده است.
بمب‌افکن رادارگريز B-2
هوايماي b-52 در حال افکندن بمب MOP در آزمايش سال 2009
گفتني است که اولين آزمايش اين بمب غول‌پيکر در 14 مارس سال 2007 در
تونلي متعلق به سازمان کاهش تهديد دفاعي آمريکا موسوم به DTRA"" در شهر "نيومکزيکو" انجام شده است.
در اکتبر سال 2009، پنتاگون، کمک 80 ميليون دلاري براي تسريع پروژه "Massive Ordnance Penetrator" از "کنگره" درخواست کرد تا آخرين مرحله آزمايش سنگرشکن 14 تني در سال 2012 با موفقيت انجام شود.
بمب سنگرشکن MOP چگونه کار مي‌کند؟
بمب سنگرشکني که ادعا مي‌شود قرار است نيروگاه فردو را منفجر کند، مي‌تواند تا عمق 60 متري زمين نفوذ کند.
عمق نفوذ MOP
پروسه شليک بمب به اين صورت است که بعد از شليک، جنگنده نوعي "انرژي ليزري" از خود ساطع مي‌کند که منعکس‌کننده سطح هدف است. بمب وارد مخروط "انرژي منعکس" شده مي‌شود و به دنبال متراکم‌ترين "اشعه ليزر" مي‌گردد. سپس به سمت هدف حمله مي‌کند. اين بمب سنگرشکن، قدرت و سختي خود را براي نفوذ به داخل سطح ترکيب کرده و تا قبل از لحظه انفجار حدود 200 فوت وارد زمين مي‌شود، سپس "فيوز تاخير" که در عقب بمب وجود دارد، کلاهک را در عمق شصت متري منفجر مي‌کند.
نمودار شليک بمب سنگرشکن GBU57
گفتني است، از نوامبر سال 2011، 16 بمب سنگرشکن در اختيار نيروي هوايي آمريکا
قرار گرفته است.
"مشخصات فني" Massive Ordnance Penetrator
طول: 6.2 متر
قطر: 0.8 متر
وزن: 14 تن
کلاهک: 2.4 تن مواد منفجره قدرتمند
قدرت نفوذ: 61 متر
هواپيمايي که فردو را بمباران خواهد کرد!!
هواپيماي بمب‌افکن B-2 در کنار B-57 تنها هواپيمايي است که مي‌تواند بمب‌هاي سنگرشکن را حمل و شليک کند.
پايگاه خبري آتلانتيک، در گزارشي با عنوان هواپيمايي که ايران را
بمباران خواهد کرد، به خصوصيات بمب‌افکن B-2 آمريکايي پرداخته است.
هزينه کل پروژه ساخت بمب‌اکفن‌هاي B-2 بيش از 44 ميليارد دلار اعلام شده است. b-2 داراي دو کابين خلبان بوده و حدود 21 فروند از اين هواپيما در اختيار نيروي هوايي
آمريکا است.
به خاطر شکل بوم رنگي آن، B-2 مي‌تواند از نگاه سايت‌هاي موشکي هوا به زمين درو کند. اين بمب‌افکن غول‌آسا مي‌تواند به اندازه يک اسکادران جت جنگنده بمب افکني کند.
در ادامه اين گزارش به نيروگاه‌هاي هسته‌اي ايران و بويژه فردو اشاره شده است. اين پايگاه خبري مي‌نويسد در صورت جنگ احتمالي و حمله به نيروگاه فردو، نيروي هوايي آمريکا از بمب‌افکن b-2 استفاده خواهد کرد.
ويژگي‌هاي کلي B-2
خدمه: دو خلبان
طول: 21 متر
پهناي بال: 52.4 متر
ارتفاع: 5.18 متر
وزن خالص: 71.700 کيلوگرم
وزن باردار: 152.200 کيلوگرم
ظرفيت سوخت: 75.750 کيلوگرم
عملکرد
سرعت بيشينه: 1.010 کيلومتر در ساعت
سرعت کروز: 900 کيلومتر در ساعت
برد: 11.100 کيلومتر
چگونه ايران مي‌تواند با جنگنده رادارگريز آمريکايي مقابله کند؟
کارشناسان نظامي پيش‌بيني‌‌هاي متعددي از واکنش ايران نسبت به حمله جنگنده‌هاي b-2 آمريکايي انجام داده‌اند. برخي معتقدند در صورت حمله آمريکا به ايران، مقامات نظامي آمريكايي و صهيونيستي سعي مي‌كنند در همان مرحله اول حمله و قبل از آغاز شروع جنگ الكترونيكي توسط هواپيماهاي اخلالگر از طريق نقاط كور راداري تا جايي كه مي‌توانند بمب افكن‌هاي ضد رادار F-117 و بمب‌افكن‌هاي رادار گريز B-1,B-2 را در كانال‌هاي امن به سمت اهداف خودشان هدايت نمايند. افرادي هم در زمين، با استفاده از تجهيزات پيشرفته، هواپيماها را با گذر از نقاط کور راداري هدايت کنند.
اماپيش‌بيني مي‌شود، اين نقاط كور راداري يك تله مرگبار بوده كه بصورت
كاملا حساب شده قرار گرفته‌اند تا هواپيماهاي دشمن را به راحتي به سمت يك منطقه بي
بازگشت راهنمايي نمايند.
لاشه يک فروند B-2
درحالي که بارها صلح‌آميز بودن فعاليت‌هاي هسته‌اي ايران ثابت شده است و تاکنون هيچ مدرکي دال بر انحراف برنامه هسته‌اي ايران ارائه نشده، در طي سال‌هاي گذشته کشورهاي غربي با استناد به گزارش‌هاي غيرمستند و هدف‌مند، قصد دارند به هر صورتي که شده، ايران را از حق مسلم خود محروم کنند.
همزمان با فشارهاي ديپلماتيک و اعمال تحريم‌هاي غيرمنصفانه عليه ايران، مقامات غربي و صهيونيستي همواره بر طبل جنگ کوبيده و ادعا کرده‌اند " تمامي گزينه‌ها" روي ميز است.
در راستاي اين تهديدات پوشالي، غرب و رژيم صهيونيستي، بارها سخن از حمله به نيروگاه‌هاي هسته‌اي ايران بر زبان آورده‌اند و "تاسيسات اتمي فردو" مرکز ثقل بحث‌هاي "آمريکا" و "اسراييل" بوده است. بنا به اذعان بسياري از کارشناسان و رسانه‌هاي غربي، نيروگاه فردو به يکي از مسائل اصلي مقامات سياسي و جنگي آمريکا تبديل شده است، به‌طوري که تاکنون ميلياردها دلار براي راه‌هاي نفوذ به داخل فردو هزينه کرده است.
در حالي که راه‌هاي "جاسوسي" و "خراب‌کاري" در فردو تاکنون جواب نداده‌اند، آمريکا راه سومي را نيز پيگيري مي‌کند که احتمال وقوع آن بسيار ضعيف است. آخرين راه نفوذ به يکي از پيچيده‌ترين و مستحکم‌ترين تاسيسات هسته‌اي دنيا، نابود کردن نيروگاه فردو است.
طبق بررسي‌هاي کارشناسان نظامي آمريکايي، به دليل "موقعيت جغرافيايي فردو" و تمهيدات دفاعي بسيار قوي آن، هيچ راهي براي نفوذ به اين نيروگاه وجود ندارد. از آنجايي که گفته مي‌شود نيروگاه فردو در ميان رشته کوه‌هاي نزديک قم و در عمق 80 متري زمين قرار دارد، نمي‌توان اين تاسيسات را با بمب‌هاي معمولي و حتي قدرتمند سنگرشکن هدف قرار داد.
"وزارت دفاع آمريکا" نيز با بودجه‌اي ميليارد دلاري به دنبال ساخت بمبي بوده است که شايد بتواند به نيروگاه هسته‌اي فردو آسيب برساند.
حاصل تلاش سازمان‌هاي نظامي آمريکا بمب سنگرشکن چندصد ميليون دلاري به نام Massive Ordnance Penetrator شد که به تازگي آن را بهينه‌سازي کرده‌اند.
اما از زمان آغاز ساخت بمب سنگرشکن ويژه فردو، ترديدهاي بسياري ميان کارشناسان نظامي آمريکا مبني بر توانايي اين بمب ايجاد شده است، به‌طوري که بسياري از آنها اعتقاد دارند به دليل عدم شناخت کافي از موقعيت جغرافيايي فردو و ساختار بسيار مستحکم و پيچيده اين نيروگاه، نمي‌توان به موفقيت بمب سنگرشکن ميلياردي آمريکا اميد بست.
اين نيروگاه و راه‌هاي نفوذ به آن به يکي از دغدغه‌هاي اصلي مقامات نظامي آمريکا تبديل شده است. اين نيروگاه در ميان کوه و در اعماق زمين به طرز بسيار پيچيده‌اي قرار دارد که اطراف آن را "سامانه‌هاي موشکي" بسيار پيشرفته‌اي احاطه کرده‌اند.
به گفته يک مقام آمريکايي، پنتاگون اعتقاد دارد سلاح‌هاي مرسوم در برابر فردو کاري از دست‌شان بر نيامده و تنها يک سلاح اتمي است که اگر آمريکا بخواهد اين نيروگاه را به طور کلي نابود کند از آن استفاده خواهد کرد.
اين مقام در ادامه ضمن اشاره به سرسختي فردو مي‌گويد: وقتي شما تاسيساتي را در دل کوه ايجاد مي‌کنيد براي ويران کردن آن بايد کوه را جابجا کرد.
سال گذشته،"لئون پانتا"، "وزير دفاع سابق آمريکا" در مصاحبه با "وال استريست ژورنال" در رابطه با بمب‌هاي
سنگرشکن مي‌گويد: در حال کار بهينه‌سازي MOP هستيم،
اما باز هم نمي‌توان از موفقيت صد در صدي اطمينان داشت.
بنابر اين گزارش، بزرگ‌ترين "بمب غيرهسته‌اي آمريکا" توانايي نابود کردن سنگرهاي امنيتي اطراف نيروگاه‌هاي هسته‌اي اين کشور بويژه فردو را ندارد.
بر اساس آزمايشات اوليه اين بمب چندين ميليون دلاري، کارشناسان اعتقاد دارند که سنگرشکن نمي‌تواند به ديواره فولادي تاسيسات هسته‌اي ايران نفوذ کند. اين کارشناسان دليل اين امر را عمق زياد تاسيسات هسته‌اي و استحکام سازه‌هاي محافظتي اين نيروگاه‌ها است.
پايگاه تحليلي "گلوبال‌ريسرچ" در گزارشي ضمن اذعان به ساختار ضد بمب فردو، بيان مي‌کند آمريکا به دنبال چاره‌اي براي نفوذ به فردو است.
بنابراين گزارش، پنتاگون 330 ميليون دلار به شرکت هواپيمايي بويينگ بابت ساخت 20 بمب سنگرشکن پرداخت کرده تا در صورت جنگ احتمالي از آنها براي نابود کردن تاسيسات فردو استفاده کند.
اين گزارش درباره نيروگاه فردو مي‌نويسد: اين نيروگاه در اعماق زمين ايجاد و در تونل‌هاي پر پيچ و خم ساخته شده است که اين توانايي را به اين تاسيسات مي‌دهد تا پيدا کردن و نابود کردن آن کاري بس دشوار باشد. گفته مي‌شود صدها مايل از چنين تونل‌هايي وجود داشته باشند که با ماشين‌هاي غول‌آساي حفاري ساخته شده‌اند. طراحي اين تاسيسات به گونه‌اي است که نمي‌توان تشخيص داد تاسيسات هسته‌اي در کدام محل وجود دارند يا کدام محل تنها انبار خالي است.
حتي اگر ورودي نيروگاه هم مشخص باشد، گستردگي و مساحت آن مشخص نيست. حتي اگر به سايت حمله شود، ضخامت صخره‌هاي کوه، فردو را نسبت به بمب‌هايي مانند MOP ايمن مي‌کند.
شانس موفقيت حمله هواپيماهاي B-2 با بمب سنگرشکن ناچيز است
به گزارش "رويترز"، يک مختصص امور نظامي در گفتگو با رويترز اعلام کرده
است شانس موفقيت حمله هواپيماهاي b-2 و B-52 بويينگ و حمل بمب‌هاي
سنگرشکن آمريکا ناچيز است.
اين کارشناس آمريکايي در ادامه مي‌افزايد نيروگاه فردو تقريبا در 80 متري زمين واقع شده و دسترسي به آن
تقريبا غير ممکن است.
آيا آخرين تخم مرغ شانسي آمريکا خالي خواهد بود؟
به عقيده بسياري از
کارشناسان، تنها بمب سنگرشکن آمريکا ممکن است بتواند نيروگاه فردو را هدف
بگيرد. اما بنا بر نظر همين کارشناسان نمي‌توان به بمب سنگرشکن MOP نيز
اطمينان کرد.
آستين لانگ، استاديار دانشکده روابط عمومي و بين‌الملل دانشگاه کلمبيا اعلام کرده است که سنگرشکن ويژه آمريکا نمي‌تواند مسئله فردو را حل کند.
مارک فيتزپاتريک کارشناس امور ايران در "موسسه بين‌المللي مطالعات استراتژيک لندن"، فردو را در مقايسه با ديگر نيروگاه‌هاي ايران بسيار پيچيده‌تر و مستحکم‌تر دانسته و مي‌گويد: به خاطر عمق تاسيسات، فردو تقريبا غير قابل نفوذ است.
"رابرت هنسون" "Robert Henson"، سردبير "مجله سلاح‌هاي هوايي" نيز اذعان کرده است فردو به گونه‌اي ساخته شده است تا در برابر تجاوزهاي مستمر مقاومت کند. ما مطمئن هستيم که با حملات هوايي نمي‌توان فردو را از پا در آورد.
در همين راستا، "سم گاردينر"، سرهنگ بازنشسته "نيروي هوايي آمريکا" که
متخصص رزمايش‌هاي نظامي است ضمن اشاره به مبهم بودن اطلاعات درباره فردو و اينکه
"سازمان‌هاي اطلاعاتي آمريکا" اخبار چنداني از فردو در دست ندارند مي‌گويد: درباره
"نطنز" مي‌توان حدس‌هايي زد و با استفاده از اطلاعات ماهواره‌‌اي عمق غني‌سازي در
اين نيروگاه را حدس زد، اما فردو هنوز ناشناخته است.
نمي‌توان حدس زد، "اتاق غني‌سازي فردو" کجاست؟ چقدر عمق دارد؟ تونل در کدام سمت قرار دارد؟
"جان کاچران" "John Cochrane" تحليلگر امور دفاعي در لندن اعتقاد دارد شايد با تعداد زيادي سنگرشکن بتوان فردو را نابود کرد، اما هزينه اين بمب‌ها بسيار بالا بوده و حتي نمي‌توان تشخيص داد کجا را بايد هدف قرار داد.
صنعت بتن‌سازي پيشرفته ايران در برابر بمب سنگرشکن مقاومت خواهد کرد
سال گذشته مجله "The economist"، در گزارشي ايران را از معدود کشورهايي معرفي مي‌کند که مي‌تواند سخت‌ترين بتن‌ها را بسازد که مي‌تواند با بمب‌هاي سنگرشکن مقابله کند.
بنابر اين گزارش، ايران يک منطقه زلزله‌خيز است، بنابراين، دانشمندان اين کشور توانسته‌اند تا کنون محکم‌ترين مصالح ساختماني در جهان را بسازند. به علاوه، ايران مي‌تواند از اين مصالح مي‌تواند در حفاظت از نيروگاه‌هاي هسته‌اي اين کشور از بمب هسته‌اي آمريکا استفاد کند.
به نوشته این هفته‌نامه انگلیسی، نتیجه مطالعه‌ای که "دانشگاه تهران" در سال 2008 منتشر شد، به توانایی بتن هوشمند برای مقاومت در برابر موشک‌های فلزی اشاره دارد. این مطالعه نشان می‌دهد بتنی که در ساختار خود حاوی نسبت بالای الیاف فولادی است، به بهترین نحو ممکن عمل می‌کند. نتیجه مطالعه دیگری که به سال 1995 باز می‌گردد، نشان می‌دهد اگر چه مقاومت فشاری بتن با اضافه کردن الیاف پلیمری تنها به میزان اندکی افزایش می‌یابد، اما مقاومت ضربه‌ای آن تا هفت برابر بهبود می‌یابد.
"اکونومیست" در ادامه مي‌نويسد: "مهندسانی که بمب‌های سنگرشکن را طراحی کرده‌اند، بدون شک به این نکته توجه نکرده‌اند و از داده‌های سری خود برای طراحی بمب‌ها استفاده کرده‌اند. در طول "جنگ اول خلیج فارس" در سال 1991، نیروی هوایی آمریکا دریافت بمب‌های سنگرشکن یک تنی آن نمی‌تواند در برخی از سنگرهای عراقی نفوذ کند. در نتیجه طراحان بمب دوباره مشغول کار شدند و پس از دو نسل بهبود نتایج، حاصل کار آنها بمب 14تنی MOP است که می‌تواند تا 60 متر در بتن‌های معمولی نفوذ کند."
در پایان این مطلب آمده: "با این وجود، حتی این بمب نیز در مقابل مواد محکم‌تر، کارایی کمتری دارد و در بتنی که تنها دو برابر استحکام بیشتری دارد، تنها 8 متر نفوذ می‌کند. بنابراین هیچ کس (حداقل آنهایی که به اطلاعات نظامی طبقه‌بندی شده دسترسی ندارند) نمی‌داند بمب MOP در مقابل بتن‌های فوق مستحکم ایرانی کارایی دارد یا خیر."