وی با تبیین جایگاه انگیزه و اندیشه در هنر افزود: کاری که به عهده هنر و هنرمندان است البته محدود است بخشی از انسان با اندیشه اداره می‌شود که حوزه و دانشگاه متولّیان این بخش‌اند بخشی هم با انگیزه اداره می‌شود که رهبران هنرمند و هنردوست متولّی این کارند. استاد برجسته حوزه علمیه قم ادامه داد: مسئله انگیزه را با فکر نمی‌شود رهبری کرد, چه اینکه مسئله اندیشه را هم خیلی با هنر نمی‌شود هدایت کرد. حرف اول در عمل را انگیزه می‌زند؛ یعنی بخش اراده, نیّت, اخلاص, تصمیم, قصد. خیلی از موارد است که انسان به چیزی جزم دارد ولی از جزم کاری ساخته نیست [بلکه] از عزم کار ساخته است.
وی با اشاره به این مطلب که بخش انگیزه, اراده, تصمیم, نیّت و اخلاص را هنر به عهده دارد، افزود: هنر, کار اساسی که دارد آن کلید اساسی دست هنر است که این متولّی انگیزه را، یا نگذارد به بند کشیده بشود یا اگر به بند کشیده شده کم کم این بندها را یکی پس از دیگری باز کند، دست و پای دل را باز کند تا او بتواند خوب تصمیم بگیرد. اینکه می‌بینید کسی حالا یا شعر آئینی یا غیر آئینی اشک می‌ریزد اشک برای آن انگیزه است نه برای اندیشه, علم که آدم را نمی‌گریاند اینکه می‌گریاند این عاطفه است و انگیزه است و عزم است.
آیت‌الله جوادی آملی در فراز دیگری از فرمایشات خود با تقسیم هنر به هنر نازل و متنزل گفت: هنر نازل بیش از محدوده خیال را تعریف نمی‌کند، لذت زودگذری دارد یا تأثیر زودگذری دارد اما هنر متنزّل از جای بلند آمده، دست آدم را می‌گیرد بلند می‌کند و به بالا می‌برد. وی بیان کرد: فرق هنر نازل و هنر متنزّل همان فرقی است که برای مثال بین اشعار منوچهری دامغانی و اشعار مرحوم حافظ است.ما یک شعر نازل داریم یعنی از همین‌جا برخاست یک شعر متنزّل داریم که از جای بلند آمده پایین, این هنر یک معنای عقلی را خوب فهمیده بعد این را پایین آورده در محدوده متخیّله از متخیّله داده به خیال از آ‌نجا داده به حس شده یک غزل چون از بالا آمده این مثل یک طناب آویخته است به انسان می‌گوید این طناب را بگیر و برو بالا این انسان و جامعه را عاقل می‌کند.
وی با توصیه به هنرمندان در تولید هنر متنزل گفت: هنر آن است که متنزّل باشد از جای دیگر بیاید نه از حس به خیال و از خیال به حس نظیر بعضی از این فیلم ها که پیامی ندارد این مثل دیوان شعر دامغانی است او خیلی هنرمندانه شعر می‌گوید انسان را متحیّر می‌کند [اما] پایانش می‌بینیم یک خمر است و یک مدح سلطان.
این مرجع تقلید با بیان این مطلب که رسانه‌های گروهی باید دلیل مردم باشند نه دلاّل, خاطر نشان کرد: رسانه های گروهی و سینماها باید دلیل مردم باشند نه دلاّل؛ بسیاری از این رسانه‌های گروهی، گاهی دلاّلی می‌کنند یعنی می‌بینند چه کسی پول بیشتری می‌دهد چه کسی خدمات بیشتری ارائه می‌کند, این نمی‌تواند جامعه را زنده نگه بدارد اما اگر جامعه را راهنمایی بکند و دلیل باشد، در این صورت حرف‌های متنزّل را می‌زند.
وی راهکار اسلامی شدن سینماو دیگر هنرها را مورد اشاره قرار داده ، گفت: برای اینکه سینماهای ما, هنرهای ما، اسلامی بشود یک سواد درس‌خوانده کامل می‌خواهد یا آدم خودش داشته باشد یا از یک دانشمند یاد بگیرد (یک) بعد از اینکه این را یاد گرفت در عاقله خودش بپروراند (دو) بعد بدهد به متخیّله (سه) بعد خروجی‌اش می‌شود هنر دینی (چهار) می‌شود هنر متنزّل.
آیت الله جوادی آملی با توصیه بر تولید محصولات فاخر جهانی در حوزه هنر بیان داشت: هنرمند، یک وقت هنرمند محلّی است یک وقت هنرمند منطقه‌ای است و یک وقت هنرمند بین‌المللی. ما اگر بخواهیم حرف‌هایمان به خارج برسد و با این ماهواره‌ها، با این اینترنت‌ها، مقابله بکنیم باید هنرمند بین‌المللی باشیم, وگرنه هنرمند محلّی مشکل را حل نمی‌کند.
تسنیم