نسلی که تنهاست!

صدای هلهله و شادی همراه با عطر اسفند در کوچه می‌پیچد، خواهر کوچک عروس، دنباله لباس توری عروس را گرفته و خواهر بزرگ داماد روی سرشان نقل می‌پاشد.عروس و داماد زندگی مشترکشان را آغاز می‌کنند و امید دارند که در روزهای سخت آینده همیشه کسانی هستند که وقت دلتنگی، هنگام دست تنگی و هزاران روز سخت دیگر در کنارشان باشند و با کمک و راهنمایی‌هایشان گره‌های ظاهراً کور زندگی را باز کنند.
بچه‌ها که به دنیا می‌آیند، نیاز به تعاملات و رفت و آمد‌ها بیشتر می‌شود. کودک برای رشد و بالندگی نیاز به دوست و همبازی هم سن و سال خود دارد و این نیاز با افزایش سن بیشتر و بیشتر می‌شود تا جایی که در دوران نوجوانی روابط و دوست خواهی اجتناب‌ناپذیر می‌گردد.
این مسأله ممکن است علت‌هایی داشته باشد که گاه منطقی و گاه کاملاً غیر منطقی است، اما هرچه هست این تصمیم فقط یک پیامد در پیش رو دارد: «تنهایی نسل آینده». بررسی این پدیده نیازمند پژوهش و بررسی دقیق است و به طور اجمالی می‌توان به بررسی برخی از دلایل این پدیده پرداخت:
 با توجه به اینکه مراقبت‌های دوران بارداری و زایمان در بهترین مراکز به صورت رایگان انجام می‌گیرد اگر خانواده‌ها دست از تجمل‌گرایی در خرید سیسمونی و مراسم‌های خاص بردارند، تولد نوزاد آن چنان هزینه بالایی به آنان تحمیل نمی‌کند، کما اینکه به تجربه نشان داده شده که تولد فرزند به یاری خداوند متعال باعث افزایش رزق و روزی در زندگی نیز می‌‌شود.
 تنها تصویر ارائه شده از نمایش فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی ما در خصوص بارداری، عق زدن‌ها و استفراغ‌های مکرر و از زایمان جیغ و داد زدن‌های وحشتناک است و آموزش‌های تخصصی در این مورد در هیچ جای نظام آموزشی ما از مدرسه تا دانشگاه تعریف نشده است.
امیدواریم نهادهای فرهنگی و اجتماعی قبل از اینکه خیلی دیر شود به فکر راه حل فوری والبته تخصصی برای این مشکل بزرگ باشند تا شاهد تنهایی نسل آینده نباشیم.