محور اصلی داستان «روزهای صفر» ویروس استاکس‌نت است، اولین سلاح سایبری که علیه تشکیلات هسته‌ای ایران مورد استفاده قرار گرفت؛ اما ادعا میشود این ویروس مخرب، یک قطعه بسیار کوچک در پازل بزرگ حمله سایبری آمریکا به ایران است.
در فیلم مستند «روزهای صفر» که اخیراً منتشر شده است ادعا میشود که آمریکا سیستمی کاملاً محرمانه دارد و می‌تواند به وسیله آن قبل از اینکه رسماً جنگ شروع شود و بمب یا موشکی پرتاب شود تمام زیرساخت ایران را نابود کند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که هرچند وقوع چنین اتفاقی غیر ممکن نیست، ولی با توجه به ساختار زیرساخت‌های ایران، امکان وقوع آن در یک عملیات وجود ندارد. بر کسی پوشیده نیست که اگر ایالات متحده توان چنین کاری داشت حتی لحظه‌ای درنگ نمی‌کرد و به آن اقدام می‌نمود. لذا می‌توان با قاطعیت گفت این فیلم که بازتاب گسترده‌ای نیز در رسانه‌های جهانی داشته است با هدف جنگ روانی علیه مردم و ایجاد اختلال در دستگاه محاسباتی مسئولین ایران ساخته و منتشر شده است.
در این فیلم برای اولین بار اطلاعاتی در مورد این سیستم فوق سری به نام «نیترو زئوس» به نمایش گذاشته شد و بعد از آن طی مصاحبه‌هایی که نیویورک تایمز با مأموران اطلاعات و ارتش ــ که دست اندرکار این سیستم هستند ــ انجام داد، جزئیات بیشتری در اختیار عموم قرار گرفت.
در فیلم «روزهای صفر» یک مأمور ناشناس سازمان ملی اطلاعات آمریکا (NSA) می‌گوید «ما صدها میلیون و بلکه میلیاردها دلار برای این سیستم خرج کرده‌ایم. ما درون شبکه‌های ایران بودیم، منتظر و آماده ایجاد اختلال و از کار انداختن و نابود کردن سیستم‌ها و اطلاعاتشان به وسیله حمله‌های سایبری. در مقام مقایسه با این نیترو زئوس، استاکس‌نت تنها یک عملیات جزئی بود. نیترو زئوس راهبرد اصلی ما برای به راه انداختن یک جنگ کامل سایبری است.»
البته بعدها مشخص شد که گوینده این جملات ــ که در طول فیلم چهره و صدای او مخدوش شده است تا شناسایی نشود ــ درواقع یک بازیگر بوده است؛ اما آن‌چه می‌گوید اطلاعاتی است که توسط NSA و CIA در اختیار کارگردان فیلم قرار گرفته است.
محور اصلی داستان «روزهای صفر» ویروس استاکس‌نت است، اولین سلاح سایبری که علیه تشکیلات هسته‌ای ایران مورد استفاده قرار گرفت؛ اما گیبنی ــ کارگردان فیلم ــ ادعا می‌کند که در طی تحقیقاتش برای ساخت فیلم به این نتیجه رسیده که این ویروس مخرب، یک قطعه بسیار کوچک در پازل بزرگ حمله سایبری آمریکا به ایران است.
فیلم مدعی است که نیترو زئوس خیلی بیشتر از استاکس‌نت پیش رفته است و به مقامات آمریکایی این امکان را می‌دهد که به بخش مدیریت و کنترل مرکزی ایران حمله کند و جلوی برقراری ارتباط آن را با نقاط مختلف کشور بگیرید. اگر استاکس‌نت توانست با موفقیت یک پنجم سانتریفیوژهای ایران را از بین ببرد، نیترو زئوس می‌تواند چندین برابر خرابی به بار بیاورد.
مأمور تقلبی مذکور در فیلم ادامه می‌دهد «وقتی شما سیستم برق‌رسانی یک کشور را از کار بیاندازید مثل یک برق رفتن ساده با زدن یک دکمه دوباره وصل نمی‌شود. و اگر کشور نتواند برق را دوباره وصل کند و یا آب را تصفیه کند، طی چند هفته عده زیادی خواهند مرد.» نکته جالب اینکه سال‌ها است بسیاری از مقامات دولتی آمریکا نگران هستند که روزی چیزی شبیه به نیترو زئوس، ایالات متحده را هدف قرار دهد.
بسیاری از متخصصان امنیت سایبری در نقاط مختلف جهان، بعد از تماشای این فیلم اعلام کرده‌اند که بخش قابل توجهی از اطلاعاتی که این فیلم در مورد هک کردن و از کار انداختن زیرساخت‌های یک کشور ارائه می‌دهد اغراق‌آمیز است؛ اما استاکس‌نت ثابت کرده که چنین حملاتی در آینده امکان‌پذیر خواهد.
با اطمینان می‌توانیم بگوییم که چنین حملاتی تا سال‌ها ممکن نخواهد بود، ولی با توجه به پروژه‌های دیجیتال عظیمی ــ مانند اینترنت اشیاء ــ که منجر به اتصال تمام اشیاء و ابزارهای مورد استفاده ما به شبکه جهانی میشود، وقوع چنین حملاتی در آینده‌ای نه‌چندان دور ممکن و بسیار محتمل است. لازم است مسئولین و سیاست‌گذاران کشور از امروز، پا به پای توسعه و نوسازی زیرساخت‌های کشور، زیرساخت‌های دفاعی و امنیتی مورد نیاز را نیز توسعه دهند تا حملاتی این‌چنینی گریبان‌گیر مردم ایران اسلامی نگردد.