سبکی، یکبارمصرف بودن و هزینه اندک تولید سه ویژگی مهمی به شمار میآیند که در ساخت این پهپادها بهخوبی به چشم میآید.
محققانی که این پروژه را بهپیش میبرند آیندهای را متصور میشوند که در آن پهپادهای موردنظرشان در دستههای پرتعداد دقیقاً شبیه حرکت و پرواز دستهجمعی جیرجیرکها، پیچیدهترین عملیات جاسوسی جهان را هدایت میکنند. در حقیقت آنها عنوان «روباتهای جنگجوی آینده» را برای این فناوری جدید برگزیدهاند.
این پهپادها فاقد موتور بوده و تنها از ۱۰ بخش متحرک تشکیلشدهاند.
محققان استفاده از آنها را اینگونه برنامهریزی کردهاند که تعداد زیادی از آنها از سیستم پروازی نظیر هواپیما یا بالن رهاشده و با قرار گرفتن در جریان هوا خود را به منطقه موردنظر برسانند.
پنتاگون در نظر دارد تا هر یک از این پهپادها با صرف ۱۰۰ دلار در حجم انبوه تولید شود هرچند هزینه فعلی تولید آنها یک هزار دلار است.
ساختار این فناوری جدید بهگونهای است که قابلیت حمل حسگرهای کوچک و سبک را دارد تا با استفاده از آنها اطلاعات مختلف نظر از اهداف موردنظر جمعآوری شود.
همچنین امکان استفاده از حسگرهای ویژه تشخیص تسلیحات شیمیایی نیز در این پهپادها وجود دارد.