4182 نفر از اعضای هیأت علمی رسمی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی کشور طی نامه‌ای به حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان نسبت به افت علمی کشور هشدار دادند.
متن کامل این نامه در ذیل آمده است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
«العلم سلطان من وجده صال و من لم یجده صیل علیه» امام علی(ع)
محضر محترم ریاست جمهوری اسلامی ایران، حضرت حجت‌الاسلام و المسلمین جناب آقای دکتر حسن روحانی
سلام علیکم
با عرض احترام و ادب و آرزوی توفقیات الهی برای حضرتعالی و اعضای محترم هیأت دولت در خدمت به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و تحقق اهداف والای انقلاب اسلامی با حمایت و همکاری همه قوا و اقشار جامعه تحت رهبری‌های حکیمانه مقام معظم رهبری، مطالب و پیشنهادات کوتاه و مهمی را در خصوص فعالیت علمی، پژوهشی، فناوری، نوآوری و نهایتاً توسعه فعالیت‌های شرکت‌های دانش‌بنیان در چارچوب اقتصاد مقاومتی برای شکوفایی و اقتدار ملی با تکیه بر خیل عظیم و مشتاق اساتید و محققین دانشگاهی به همراه دانشجویان مقاطع مختلف، بخصوص تحصیلات تکمیلی و همچنین سایر ظرفیت‌های ملی در این حوزه به استحضار می‌رساند. انشاءالله مورد عنایت و بهره‌برداری حضرتعالی و همکاران محترم قرار گیرد.
اهمیت علم و فناوری و پژوهش‌های مرتبط با آن برای همه کشورها و بطور خاص برای کشور عزیز ما امر واضحی است که نیاز به بیان یا اثبات ندارد. آنچه در این خصوص مورد سؤال است اولویت و چگونگی آن می‌باشد.
شاید به دلیل برخی نیازهای روزمره و بعضاً اضطراری بنظر رسد که فعالیت‌های علمی جایگاهی ندارد و وقتی مشکلات برطرف شد به مسائل علمی پرداخته خواهد شد! حاکمیت چنین نگاهی در بنگاه‌های اقتصادی که عمدتاً منافع کوتاه مدت را می‌بینند شاید مورد قبول باشد ولی برای کشوری که دارای آرمان‌های والا و مشخصی است و علم از ارزش‌های بنیادین و مکتبی آن است قطعاً قابل قبول نیست.
رشد خیره کننده تولیدات علمی کشور در 10-12 سال اخیر و دستاوردهای فناورانه در برخی از حوزه‌های مهم مثل هسته‌ای، هوافضا، نانوفناوری، دفاعیة‌پزشکی و سلامت، عمرانی، نفت و گاز و ارتقای توانمندی صنعتی در اکثر حوزه‌های رایج دنیا با وجود تحریم‌های گسترده که از ابتدای انقلاب وجود داشته است نشان دهنده ظرفیت و استعداد بی‌نظیر کشور بریا دستیابی به قله‌های علم و فناوری دنیا است و این هدف به لطف و عنایت الهی برای ملت بزرگ ایران دست یافتنی است.
رهبر معظم و فرزانه انقلاب اسلامی حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (مدظله العالی) با هوشمندی کامل و بصیرت بی‌نظیر و با تکیه بر آموزه‌ها و تعالیم اسلامی همیشه بر تأثیر علم و فناوری در پیشرفت همه جانبه کشور و تحقق اهداف والای انقلاب اسلامی تأکید داشته‌اند، بنحوی که قدرت و اقتدار ملی را بر سه محور عمده فرهنگ، علم و اقتصاد بیان نموده‌اند.
ایشان در سال‌های اخیر بطور ویژه و گسترده به همه اقشار جامعه، بخصوص به مسئولین نسبت به اهمیت و ضرورت جهاد علمی سفارش کرده و می‌کنند. معظم‌له از ابتدای شروع دولت یازدهم، از جلسه تنفیذ تا موقعیت‌های مناسب بعدی بر این امر و بر حفظ سرعت پرشتاب علمی کشور تأکید داشته‌اند. به عنوان نمونه در حکم اخیر دوره جدید شورای عالی انقلاب فرهنگی فرمودند که: شتاب رشد علمی کشور نباید به هیچ بهانه‌ای حتی اندکی کاهش یابد، بلکه باید روز‌به روز بر آن افزوده شود.
در اسناد بالادستی از جمله قانون اساسی،قانون برنامه پنجم، نقشه جامع علمی کشور، سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی و سیاست‌های کلی علم و فناوری بر پیشرفت همه جانبه علم و فناوری تأکید شده است.
با چنین پشتوانه و الزاما مستحکم قانونی و عقلانی، روند برنامه‌ریزی و اقدامات فعالیت‌های صورت گرفته در این حوزه متناسب با اهداف و سیاست‌ها به نظر نمی‌رسد. کاستی‌های متعددی در زمینه‌های مختلف اعم از سیاست‌گذاری و هدایت فعالیت‌های پژوهشی به سمت نیازهای واقعی کشور، کاربردی نمودن مقالات و پایان‌نامه‌ها، ایجاد مشوق‌ها و سازکارهای اثربخش در ارتباط دانشگاه و صنعت، درگیر نمودن اساتید و دانشجویان تحصیلات کمیلی در طرح و پروژه‌های کاربردی، تصویب و تخصیص اعتبارات مالی برای طرح‌ها و پروژه‌های اساسی و سایر فعالیت‌های پژوهشی، میزان تولیدات علمی، اختصاص منابع موجود به زیرساخت‌ها و فعالیت‌هایی با اولویت دستاوردهای عملی، توسعه و گسترش پارک‌های علم و فناوری و شرکت‌های دانش‌بنیان مستقر در آنها تحریک و تشویق بازار داخلی و خارجی برای دستاوردهای دانشی و فناورانه داخلی، متناسب‌سازی محتوا و شیوه‌های آموزشی با الزامات کاربردی و پژوهش‌های اصیل، تضعیف دوره‌های تحصیلات تکمیلی، پژوهش‌محور، رکورد یا حذف طرح‌های کلان ملی که از نیازها و ضروریات جدی کشور می‌باشد، شایسته‌سالاری و مدیریت حرفه‌ای و جهادی مشاهده می‌شود که آثار منفی آنها به تدریج و در حوزه‌های مختلف مثل تداوم وابستگی به خارجی، بیکاری، حجم زیادی از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی، لطمه به باور و اعتماد ملی، افت رتبه علمی در جهان، عدم تحقق اهداف و چشم‌انداز و جلب توجهات جامعه علمی به مسائل غیرواقعی و حاشیه‌ای آشکار می‌شود.
پیشنهاد مشخص ما اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش علمی کشور این است که با تمرکز و تقویت جهت‌گیری‌های صحیح علم و فناوری در چارچوب تدابیر، قوانین و سیاست‌های مصوب با مشارکت تمام اقشار مرتبط با این حوزه از تولید کننگان علم تا بهره‌برداران و واسطه‌های مربوط، فضای شور و نشاط و پیشرفت همه جانبه علمی را توانی مضاعف بخشیده و این عرصه را تبدیل به عرصه‌ای استثنایی برای پیشرفت کشور قرار گیرد و بر اساس آن فرصت‌های استثنایی را به وجود آورد و با سرعت زیاد وابستگی کشور به درآمدهای حاصل از خام‌فروشی، به خصوص نفت و گاز را قطع کرد و همگان شاهد رونق و شکوفایی هرچه بیشتر کشور با حفظ ارزش‌ها و آرمان‌های آن باشند.
با آرزوی توفیقات روز افزون الهی برای جنابعالی و همکارنتان در هیأت دولت جمهوری اسلامی ایران.
انتهای پیام/