ضرورت جهاد علمی در دانشگاه ها

امروز موضوعاتی وجود دارد که می تواند مورد بحث در محیط های دانشجویی واقع شود و همین زمینه های شور و نشاط گوناگون علمی و اجتماعی را به وجود آورد؛ یکی اش مساله «حماسه اقتصادی» است.

خب، حماسه اقتصادی یک عنوان است، به کار رفت؛ درباره حدود این عنوان می شود فکر کرد، بحث کرد؛ راهکارهای رسیدن به این حماسه را می شود بحث کرد. محیط های دانشگاهی و دانشجویی می توانند در این زمینه فعال باشند.

اینها جزو بحث هایی است که می تواند سرنوشت کشور را تغییر دهد. البته حماسه اقتصادی یک مساله زودگذر نیست؛ اینجور نیست که حالا ما چند ماه حماسه اقتصادی به راه بیندازیم و به نتایجی دست پیدا کنیم؛ نه، حماسه اقتصادی یک عنوان و یک تیتر برای یک حرکت بلندمدت است که می تواند در سال 92 شروع شود و باید هم شروع شود.

یا فرض بفرمائید «اقتصاد مقاومتی». خب، عنوان «اقتصاد مقاومتی»، عنوان مهمی است. البته کار شده، تعریف شده، بحث شده، سیاستگذاری شده - در مراکزی که برای سیاستگذاری است - منتها جای بحث دارد: اقتصاد مقاومتی یعنی چه؟ در زمینه مسائل اقتصادی کشور، چه جور مقاومتی مورد نظر است؟ دانشگاه به عنوان یک کار علمی، یک موضوع علمی، چقدر می تواند به این قضیه بپردازد؟ اینها همه می تواند موضوع بحث های دانشجویی قرار بگیرد.

یا مساله «سبک زندگی» - که بنده سال گذشته در سفر بجنورد آن را مطرح کردم و مورد استقبال هم قرار گرفت - مساله مهمی است. بحث درباره مسائل سبک زندگی، اظهارنظر، موافقت، مخالفت، در مواد گوناگون؛ اینها بحث هایی است که دانشگاه را زنده و بانشاط نگه می دارد.

اینجور بحث های مهم و ناظر به واقعیت ها، خون در رگ های این پیکره ی عظیم جاری می کند. اینها غیر از بحث های رایجی است که ما دیده بودیم و زمان جوانی ما معمول بود.

ما آن وقت ها به این بحث ها می گفتیم بحث های روشنفکری، که هیچ ناظر به واقعیت نبود؛ ساعت ها می نشستند بحث می کردند، یک چیزی را یکی اثبات می کرد، دیگری نفی می کرد؛ هیچ نتیجه ای هم نداشت، هیچ ناظر به واقعیت های اجتماعی هم نبود؛ اما این ها بحث هایی است که همه اش ناظر به مسائل اجتماعی است.

... بنابراین یک صحنه مهم نشاطی که برای دانشگاه ها لازم است، همین صحنه مسائل سیاسی و اجتماعی و مسائل ناظر به واقعیت های زندگی است که این ها را شما می توانید بحث کنید، پخته کنید، سنجیده کنید، اینها را بر مدیریت های کشور عرضه کنید و به عنوان فرآورده های علمی و فکری برای نظام اسلامی به جا بگذارید.

خود شماها چند صباح دیگر در بخش های مختلف کشور جزو مدیرانید؛ از اینها باید استفاده کنید و امروز هم باید استفاده شود.

یک عرصه دیگر، عرصه علم است؛ نشاط علمی. من به شما عرض بکنم؛ امروز یکی از نیازهای اساسی و درجه یک کشور، نیاز علمی است.

اگر چنانچه ما توانستیم در عرصه علمی، پیشرفت هایی را که تا امروز بحمدالله به دست آمده است، با همین سرعت دنبال کنیم، هم در زمینه مشکلات اقتصادی، هم در زمینه مشکلات سیاسی، هم در زمینه مشکلات اجتماعی، هم در زمینه مسائل بین المللی، مطمئناً گره گشائی های بزرگی خواهد شد.

علم مسئله بسیار مهمی است. در این حدود ده سال، یازده سال گذشته، در این زمینه خیلی کار شده؛ لیکن بعد از این هم باید کار شود؛ کار مضاعف شود. من عقیده ام این است که کار علمی در دانشگاه و در کشور باید جهادی باشد؛ کار علمی جهادی انجام بگیرد.

* از بیانات رهبر انقلاب در دیدار دانشجویان در ششم مرداد 1392