در این نقشه، داده‌ها با استفاده از کارتوگرام شش‌ضلعی-مانندی مجسم شده‌اند که در آن، اندازه هر کشور بر اساس جمعیتی اینترنتی‌اش خلق می‌شود و هر شش‌ضلعی نمایانگر یک سوم میلیون (حدود ۳۳۰ هزار) کاربر اینترنتی است.«مارک گراهام» و «استفانو دو ساباتا» از موسسه اینترنت آکسفورد اعلام کرده‌اند کشورهایی با تعداد جمعیت کمتر از این رقم از این نقشه حذف شده‌اند و این موضوع شامل تعدادی از کشورهای آفریقایی مانند چاد و نیجر است.
سایه‌بندی هر کشور منعکس‌کننده میزان نفوذ اینترنتی‌اش است و سایه‌های تیره‌تر نشان‌دهنده سطوح بالاتر استفاده اینترنتی در جمعیتی خاص است. این بدین معناست که تعدادی از کشورها ممکن است بزرگ‌تر به نظر برسند زیرا بخش بزرگی از مردم آن‌ها از اینترنت استفاده می‌کنند اما در مقایسه با جمعیت کلی، ممکن است این نفوذ ممکن پایین باشد.
بانک جهانی تعداد کاربران اینترنتی و اتصالات اینترنتی را از سال ۱۹۹۶ در هر کشور رهگیری کرده و این بخشی از «پروژه شاخص‌های حکومتی سراسر جهان» است. داده‌های این بانک نشان می‌دهد ۴۲ درصد کاربران اینترنتی در آسیا و در کشورهای چین، هند و ژاپن ساکن‌اند و این کشورها میزبان جمعیت اینترنتی بیشتری نسبت به مجموع کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی هستند.
اکثر کشورهای امریکای لاتین دارای ضریب نفوذ بیش از ۴۰ درصد هستند و تمامی این قاره میزبان کاربران اینترنتی به اندازه تعداد کاربران موجود در آمریکا است. طی سال‌های گذشته، تقریبا تمامی کشورهای شمال آفریقا جمعیت کاربران اینترنتی‌شان را دو برابر کرده‌اند و الجزیره در این میان یک استثنا به شمار می‌آید. با این حال بیش از نیمی از کشورهای آفریقایی زیر بیابان صحرا دارای نفوذ اینترنتی کمتر از ۱۰ درصد هستند.
ایسنا