
به گزارش پایگاه خبری پایداری ملی، دونالد ترامپ، رئیس جمهور پیشین آمریکا، ظاهراً از یادآوری دوران همهگیری کووید-۱۹ احساس ناخوشایندی دارد. در سال ۲۰۲۰، شیوع ویروس کرونا نقش قابل توجهی در تغییر موازنه قدرت در انتخابات ریاست جمهوری ایفا کرد و به پیروزی جو بایدن و دموکراتها منجر شد. سیاستهای دوران ترامپ، از جمله تردید او در مورد واکسیناسیون و رویکرد وزارت بهداشت وقت آمریکا، باعث جان باختن هزاران نفر شد. در آن زمان، ترامپ بارها چین را متهم به انتشار ویروس با هدف تضعیف کمپین انتخاباتیاش کرد. اکنون در سال ۲۰۲۵، زمزمههای بازگشت کرونا دوباره در فضای سیاسی-اجتماعی آمریکا شنیده میشود، هرچند هنوز اثری از پاندمی فراگیر نیست. با این حال، مواضع کنونی رابرت اف. کندی جونیور، وزیر بهداشت دولت ترامپ، در قبال واکسیناسیون، چالشهای جدی برای رئیس جمهور آمریکا ایجاد کرده است. رویکرد وزارت بهداشت مبنی بر تکیه بر “مصونیت گلهای” به جای پیشگیری و درمان فعال، زنگ خطر مرگ و میر بیشتر را در صورت وقوع پاندمی جدید به صدا درآورده است.
جنجال در کنگره بر سر کووید-۱۹
اظهارات اخیر رابرت اف. کندی جونیور در مورد کووید-۱۹ و عدم اطلاع دقیق او از آمار قربانیان کرونا در آمریکا، موجی از انتقادات را برانگیخته و خاطره تلخ دوران پاندمی را زنده کرده است. در یک جلسه استماع پرحاشیه در سنا، سناتورها، کندی را به دلیل تلاشهای سیاسی برای محدود کردن دسترسی به واکسنهایی که خود ترامپ زمانی آنها را دستاوردی بزرگ قلمداد میکرد، تحت فشار قرار دادند. این وضعیت نشان میدهد که سیاستهای فعلی کندی حتی با ادعاهای پیشین ترامپ در مورد واکسن همخوانی ندارد. سناتور بیل کسیدی در کمیته مالی سنا، رویکرد کلی کندی نسبت به توزیع واکسن را زیر سوال برد. در طول این جلسه، کندی تردیدهای خود را نسبت به واکسن کووید تکرار کرد و مدعی شد که “دادههای بالینی کافی” برای حمایت از تزریق واکسن به افراد سالم وجود ندارد. او تنها واکسیناسیون را برای سالمندان بالای ۶۵ سال و افراد دارای بیماریهای زمینهای توصیه کرد. این در حالی است که بسیاری از متخصصان بهداشت عمومی معتقدند واکسیناسیون به طور قابل توجهی خطر ابتلا به کووید شدید را حتی در جوانان و افراد سالم کاهش میدهد.
وقتی کووید-۱۹ برای کندی اولویتی ندارد
نکته قابل توجه دیگر در جلسه سنا، بیاطلاعی وزیر بهداشت ترامپ از آمار جانباختگان کووید-۱۹ در آمریکا بود. کندی عملاً اهمیت جان باختن یک میلیون آمریکایی یا نقش واکسنها در نجات جان میلیونها نفر را نادیده گرفت و استدلال کرد که دادههای موجود “جامعیت لازم” را ندارند.
این دیدگاهها حتی برخی از جمهوریخواهان برجسته، از جمله سناتور جان باراسو، را نیز آزرده خاطر کرد. باراسو، که خود پزشک است، ابراز نگرانی کرد و گفت: «ما باید واکسیناسیون عمومی را الگویی از نبوغ سلامت و نمادی از همکاری بخش دولتی و خصوصی قرار دهیم، نه اینکه آن را انکار کنیم یا کماهمیت جلوه دهیم.»
در مواجهه با این انتقادات، کندی موضعی متناقض اتخاذ کرد و گفت: «قصد دارم اعتماد به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها و واکسنها را بازگردانم. استقبال کم از واکسنهای کووید نشان میدهد که این اعتماد باید احیا شود.»
درخواست استعفای کندی
از سوی دیگر، سناتورهای دموکرات و جمهوریخواه معتقدند اطلاعات کندی در مورد حمایت عمومی از واکسیناسیون ناقص است، زیرا آمار نشان میدهد که اکثر آمریکاییها، چه در دوران اوج پاندمی و چه اکنون، از واکسیناسیون حمایت میکنند. پیام واضح است: اگر پاندمی جدیدی رخ دهد، میلیونها شهروند آمریکایی به دلیل رویکرد کندی و مقامات ارشد بهداشتی، در معرض خطر جدی قرار خواهند گرفت. برخی سناتورهای جمهوریخواه، مشابه اکثریت دموکراتها، خواهان استعفای کندی هستند و معتقدند حضور او در راس حوزه سلامت، فجایع بیشتری را رقم خواهد زد. ترامپ فعلاً در این باره سکوت کرده، اما با توجه به اختلافات بین برخی سناتورهای همحزبی ترامپ و کندی، استعفای قریبالوقوع او دور از انتظار نیست.
اعلان جنگ به نظام سلامت جهانی
مهمتر از این، مواضع کندی و مقامات وزارت بهداشت آمریکا میتواند بر رویکرد جهانی در مقابله با پاندمیهای آینده تأثیر بگذارد. در دوران کرونا، ترامپ با خروج از سازمان بهداشت جهانی، نقش «بازدارندهای» در برابر سیاستهای جهانی ایفا کرد. این اقدام باعث شد تا بسیاری از رأیدهندگان مستقل در انتخابات ۲۰۲۰، به دلیل همین موضوع، ترجیح دهند به بایدن و دموکراتها رأی دهند. رهبران حزب جمهوریخواه از تکرار این سناریو نگران هستند، بهویژه با احتمال وقوع پاندمی جدید. در چنین شرایطی، کندی و وزارت بهداشت آمریکا به نقطه ضعف جمهوریخواهان تبدیل خواهند شد. حتی ممکن است این نارضایتی به برخی رای دهندگان جمهوریخواه در ایالاتی مانند آریزونا و جورجیا نیز منتقل شود. با این حال اصلیترین خطر رویکرد دولت کنونی آمریکا نسبت به مسئله واکسیناسیون (در قبال پاندمیهای احتمالی پیش رو) را نباید در ابعاد سیاسی، بلکه باید در ابعاد مربوط به سلامت و بهداشت جهانی مورد توجه و تحلیل قرار داد. موضوعی که میتواند نقش فرماندهی سازمان بهداشت جهانی و عملگرایی این سازمان نسبت به مسئولیتهای خود در دوران شیوع بیماریهای فراگیر را کاهش دهد.