تهديدات دربيانات فرمانده معظم كل قوا :
دشمن را نتوان حقير و بيچاره شمرد :
آيا وقتى كه يك قدرت سيطرهجو براى عقب نشاندن روحى و روانى يك ملت و شكستن اعتماد به نفس او، اينطور ناكام ميشود، آيا ساكت ميماند؟
جواب اين است كه نه، ساكت نميماند؛ دنبال راههاى جديد ميگردد.
چون او دنبال راههاى جديد ميگردد، ما بايد به فكر شيوههاى جديد باشيم .
ما بايد محاسبهى راههاى جديد دشمن را بكنيم؛ بدانيم امكانات او، امكانات كمى نيست. من بارها گفتهام: دشمن را نتوان حقير و بيچاره شمرد .
سخنراني در استان يزد
. من و شما، جوان اين مملكت، دانشجوى اين مملكت، مسئول اين مملكت، استاد اين مملكت بايد بداند كه دشمن از چه راهى وارد خواهد شد؛ پيش بينى كند.
اگر پيشبينى كرديد، آن وقت پديدههائى كه در جامعه پيش مىآيد، اينها را ميشناسيد.
وقتى شما ميدانيد كه فرضاً سيلى در راه است، يا طوفانى در راه است، پديدههاى پيش از حدوث سيل يا طوفان وقتى در زندگى شما اتفاق مىافتد، اين لحظات پيش از سيل يا طوفان را ميشناسيد و عاملش را ميدانيد.
وقتى نميدانيد، اين عوامل براى شما ناشناخته است. گاهى انسان به آن عوامل نادانسته كمك ميكند. اين است كه اين بحث را براى ما جدى ميكند.
بيانات مقام معظم رهبری در شهر ابرکوه يزد
• . خوشبختانه ملت ما اين احساس را هم دارند. اين زنده بودن، اين بانشاط بودن، اولين اثرى كه ميگذارد اين است كه طراحان توطئههاى جهانى را از اينكه بتوانند اين ملت را شكست بدهند، مأيوس ميكند.
• بهترين راه براى عقبنشاندن دشمن، اظهار آمادگى است.
• آن ملتى كه آمادگى خود را، حضور خود را، عزم راسخ خود را در همهى ميدانها به نمايش ميگذارد، دشمن را از نفوذ در خود و غلبهى بر خود مأيوس ميكند.
• در مقابل افكار جهانى و نگاههاى جهانى، ملت ايران در هيچ مسئلهاى، بايد اظهار ضعف و عقبنشينى نكند.
• هرگونه انفعال در مقابل دشمن، دشمن را تشجيع ميكند به اينكه توقع بيشترى را مطرح كند، يك قدم جلو بيايد.
بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در ديدار مسئولان و كارگزاران نظام 31/6/86
• البته تهديد ميكنند. تهديد اهميتى ندارد. اين را من به شما عرض بكنم:
• اولاً، تهديد تازگى ندارد؛ ما بعد از جنگ تا حالا - از سال 67 تا حالا - مرتباً تهديد شديم به حملهى نظامى. اگر به حافظهتان مراجعه كنيد، كسانى كه در جريانات هستند، ميدانند.
• بنده تقريباً بيش از همه تهديدها را ميدانم؛ چون گاهى اوقات يك چيزهائى به ما منتقل ميشد كه به ديگران هم منتقل نميشد.
• دائماً ما تهديد داشتيم.
• نميگوئيم اين تهديدها به طور قطع تحقق پيدا نخواهد كرد؛ ممكن هم است تحقق پيدا كند؛ بكند؛ اثر اين تهديدها اين است كه ما را آمادهتر ميكند.
• ثانياً، آن كسانى كه تهديد ميكنند، اين را بايد فهميده باشند، حالا هم بفهمند؛ تهديد نظامى ايران و تعرض نظامى به ايران به صورت بزن و در رو، ديگر ممكن نيست. هر كس تعرضى بكند، بشدت عواقب آن تعرض دامنگير او خواهد شد.
• ثالثاً، اينهائى كه تهديد ميكنند، مقصودشان اين است كه تو دل مسئولان را خالى كنند؛ تو دل مردم را خالى كنند. من عرض ميكنم: تو دل كسى خالى نميشود با اين حرفها؛ نه مسئولان، نه آحاد ملت. ولى اين اثر را دارد كه مسئولان را به تقويت آمادگيها سوق ميدهد؛ چون مسئولان وظيفه دارند احتمالات ضعيف را هم مورد نظر قرار بدهند.
• من نگاه ميكنم به سالهاى گذشته - مثلاً سال 75 يكى از سالهائى بود كه تهديد نظامى در زمان كلينتون بشدت جديت پيدا كرد - و مىبينيم تهديدها موجب شد مسئولان ما در بخشهاى گوناگون فنىِ نظامى كارهاى نو و جديدى را انجام دادند؛ آمادگيهاى بيشترى پيدا كردند. هر دفعه كه تهديد بشود، يك آمادگى بيشترى به وجود مىآيد.
• اثرش خالى كردن تو دل مردم و مسئولان نيست؛
• اما اثرش آمادهسازى بيشتر كشور هست. بنابراين به ضرر ما تمام نميشود.
• رابعاً، اين تهديدها نشان ميدهد كه ليبرال دموكراسى از لحاظ منطق دستش بكلى خالى است.
• حالا با صدام كه اينها مواجه ميشدند، ميگفتند حملهى نظامى كرده، درست هم ميگفتند؛ به ايران حمله كرده بود، به كويت حمله كرده بود. اما همه ميدانند كه جمهورى اسلامى به كسى حمله نكرده، انگيزهى حمله به كسى را هم ندارد؛ اهل تعرض نيست.
• حضور جمهورى اسلامى، حضور منطق است، حضور فكر است، حضور انگيزهى معنوى است. اينها دستشان در اين صحنه بكلى خالى است؛ نميتوانند مقابله كنند.
• اين مسئله نشاندهندهى اين است كه دستگاه حكومتى و سياسىِ برخاسته و چيده شدهى بر اساس ليبرال دموكراسى اينقدر دستش خالى است كه مثل آدم بيسوادى است كه وقتى در مقابل يك آدم فاضل قرار ميگيرد و او مجابش ميكند، چارهاى ندارد جز اينكه از بازوهايش استفاده كند و مشتش را گره كند! خوب، پيداست هيچى ندارد؛ معلومات ندارد. اين نشاندهندهى تهيدستى اينهاست
تهديد دشمن در بيانات مقام معظم رهبری (86/3/31)
سابقه تهديد
• تازگی ندارد و ما پس از جنگ تا به حال مرتب تهدید شده ایم
هدف تهديد
• خالی کردن دل مردم و مسئولان کشور
علت تهديد
• خالی کردن دست لیبرال دموکراسی از منطق
• حضور جمهوری اسلامی حضور منطق، فکر و انگیزه معنوی است.
اثر تهديد
• سوق دادن مردم و مسئولین به تقویت آمادگی ها
• مسئولین وظیفه دارند احتمالات ضعیف را هم در نظر بگیرند.
عواقب تهديد
• هر کس تعرضی بکند عواقب آن به شدت دامنگیرش خواهد شد
• تعرض نظامی به ایران به صورت بزن و در رو ممکن نیست!
توصيه در برابر تهديد
• تقویت آمادگی ها به خصوص که مسئله انتخابات هم مطرح است
• 1- وسیله قرار دادن انتخابات برای افزایش قوت و اقتدار ملی.
• 2- نا امید کردن دشمنان.
• 3- عزت روزافزون اسلام.
نوع جنگ جديد
• تقابل دولتهای سلطه گر و وابسته با ملتها
• در دنیا یک جنگ عظیم و چالش بزرگ برپاست. جنگ اراده ها، عزمها و سیاستها است.
توصيه در برابر تهديد
• شناخت دقیق از دشمن
• اهتمام کامل و پرهیز از سهل انگاریها.
• پرهیز از تکمیل پازل دشمن حتی با حرف.
تهديد : ( جدي گرفتن تهديد )
• تهديد را كاملاً جدي بگيريد، يعني به هيچ وجه در محاسبات خودتان از جديت تهديد پائين نياييد، منتها تهديد جدي معنايش حتمي نيست، هيچ حتميتي وجود ندارد.
• ممكن است رفتار ما آن را تشديد و تسريع كند و طرف را تشويق كند و بالعكس ممكن است آن را تأخير بياندازد يا منتفي سازد. اما در جدي بودنش ترديد نبايد كرد. الآن هم همين اعتقاد را دارم.
• تهديد آمريكا جدي است.
• ما سياست بازدارندگي را تأييد ميكنيم درست هم هست ولي اگر بخواهيم در اين جا سياست بازدارندگي را عمل كنيم، حتماً بايد از موضع اقتدار باشد و الا هيچ موضع تسليم و زبوني موجب بازدارندگي نخواهد شد و بايد درك واقعي موقعيت را نمود.
• من توصيه نميكنم كه توان دشمن را غافلانه نديده بگيريد اما توصيه هم ميكنم كه توان دشمن را كودكانه، خيلي بزرگتر از آن هم هست نگيريم و نبينيم ، بفهميم كه دشمن چه دارد و چه كار ميكند.
• امروز از دوران دفاع مقدس به مراتب قويتر و كارآمدتر و پختهتريم هم از لحاظ فكري و هم از لحاظ نظري، هم از لحاظ امكانات سياسي و هم از لحاظ امكانات اقتصادي، اگر اندكي مواظب خودمان باشيم و از خودمان مراقبت كنيم، در زمينههاي انقلابي هم در دنيا از آن وقت خيلي عقب نخواهيم بود.
• ملت ما ملت پير و از كار افتاده بيحال و بيجان نيست ملتي جوان است.
• هفتاد درصد از ملت ما سني زير 35 سال دارند و ملتي جوان با نيرو و با نشاط هستند.
• جنگ نظامي با چنين ملتي براي آمريكا و غير آمريكا صرفهاي ندارد.
• با ملتي كه مردم آن از مرگ نميترسند و در مقابل آن شجاعت دارند نميتوان درافتاد
• ( بازدارندگي مفهومي ندارد ).
• وقتي يك ملت فقط با نيروي نظامي خود نجنگد، بلكه با همه ملت خود جنگيد ، بزرگترين قدرتهاي دنيا را به زانو در ميآورد.
• ما از هيچ جنگي استقبال نميكنيم، اين را همه بدانند.
• اجتناب از جنگ را وظيفه خودمان بدانيم.
لزوم آگاهي و شناخت دشمن :
• افشاي تهديدات دشمنان، مشخص كردن دشمن اصلي و نفي دشمنان موهوم، از پيامهاي مورد نياز افكار عمومي است.
لزوم اطلاع از طرح كلي دشمن :
• اين كه ما بتوانيم « طرح كلي دشمن در مورد خودمان را بدانيم » ، بخشي از توان دفاعي ماست؛ به اين مسئله توجه داشته باشيد.
• ندانستن اينكه دشمن چه در سر دارد و چه ميخواهد بكند، غفلتي است كه ممكن است ما را از امكان برخورد و امكان دفاع محروم كند.
ضد حمله به دشمن :
• نجات از اين دغدغهها و مشكلات يك راه بيشتر ندارد و آن فكر كردن، انديشيدن، ضد حمله فراهم كردن و دشمن را به ستوه آورده است.
• طراحان و برنامهريزان اصلي در آمريكا، در اين مقطع ماجراجويي را به عنوان سياست اصلي و راهبردي خود انتخاب كردهاند و در هر نقطهاي كه از پيروزي خود مطمئن باشند دست به ماجراجويي خواهند زد.
• لذا تنها راه مقابله با تهديدها اين است كه وضعيت داخلي به گونهاي ساماندهي شود كه دشمن از پيروزي خود مطمئن نباشد و زمينه را براي ماجراجويي فراهم نبيند.
• نظامي كه حقيقتاً متكي به مردم است و مردم از آن دفاع ميكنند، در درون خودش مستحكم است.
• رخنههاي گوناگوني كه يك نظام را صدمه ميزند، بسته شده است و هيچ قدرتي نميتواند اين نظام را از بين ببرد … .
• هرگونه عقبنشيني در مقابل دشمن مستكبر و زورگو باعث فشار بيشتر و تشويق او به تعرض و زيادهخواهي است.
• تنها چيزي كه ميتواند كشور ايران و نظام اسلامي را حفظ كند استحكام داخلي و عزم و جزم بر دفاع مشروع و منطقي است.
دفاع همه جانبه :
• ملت و مسئولان نظام اسلامي از هيچ جنگي استقبال نميكنند و اجتناب از جنگ را وظيفه خود ميدانند اما در مقابل دشمن، متحد و يكپارچه از عزت و عظمت خود دفاع خواهند كرد.
پرهيز از غفلت :
• نميتوان گفت كه ايران قطعاً مورد حمله قرار خواهد گرفت اما بايد تأكيد كرد كه تهديدات موجود جدي است. وظايف تمامي مسئولان، نخبگان و تأثيرگذاران جامعه به گونهاي سنگين است كه ما امروز حق نداريم يك اشتباه بكنيم.
• چشم تاريخ رفتار مسئولان، صحنهگردانان و نخبگان ايران است و آيندگان در مورد هر حرف يا سكوت، اقدام، يا بي عملي امروز ما قضاوت خواهد كرد.