آشنایی با تسليحات ضد بشری الكترومغناطيسی ارتش آمريكا

بسياري از پديده هاي طبيعي توسط سازمان هاي نظامي و امنيتي آمريكا مورد سوء استفاده قرار گرفته و به ابزاري عليه بشريت تبديل شده است. امواج كوتاه و همچنين امواج راديويي در آزمايشگاه هاي ارتش آمریکا به سلاحي تبديل شده است كه كارشناسان از آن به عنوان "آخرين اسلحه" بشر ياد مي كنند. این تجهیزات فصل جدیدی در عدم رعایت حقوق بشر و بی احترامی به انسانیت توسط سیاستمداران آمریکا باز کرده است.
در اين ميان امواج نيز از اين سوء استفاده مصون نمانده و با دست كاري قابليت هاي موجود در آن به اسلحهاي ترسناك و گاهي مرگبار عليه انسان تبديل شده است. گاهي اين تسليحات را "سلاح هاي غير كشتاري" مي نامند. اين سلاح ها هم بر جسم و هم بر روان انسان تاثيرگذار هستند. نوعي از آن كه بر حالات رواني انسان تاثير مي گذارد در شكنجه ها، بازجويي ها، كنترل ذهن، تاثير بر توده اي از مردم معترض، ايجاد استرس و تنش رواني جمعي و... كاربرد دارد. انواع ديگر كه جسم انسان و يا اهداف غير زنده را هدف قرار مي دهد به ترتيب به سوزاندن، آزارهاي پوستي و تخريب و انفجار مي پردازد.

تخريب دستگاه هاي الکتریکی

آن دسته از تسليحات الكترومغناطيسي كه بر عليه سيستم هاي الكتريكي عمل مي كنند؛ درواقع از كار اشعه هاي گاماي حاصل از انفجار اتمي تقليد مي كنند. در حقيقت بدون اين كه يك انفجار اتمي رخ دهد؛ پرتوهاي خطرناك توليد شده و عيله اهداف به كار گرفته مي شود كه مي تواند تمامي قطعات الكترونيكي را از هر نوعي؛ مانند كامپيوترها، خودروها، و هر دستگاهي كه داراي اين قطعات باشد را از كار بياندازد. اين پديده هنگامي در سال 1962 كشف شد كه در اثر آزمايش يك انفجار اتمي در اقيانوس آرام، قطعات الكترونيكي موجود در جزاير هاوايي به كلي از كار افتادند. سپس ارتش تحقيقاتي را در مورد تاثير اين امواج در دو بخش موجودات زنده از جمله انسان و اهداف غيرجاندار همچون تاسيسات و قطعات آغاز كرد و با پيوند دادن اين آزمايش ها به موارد قبلي به نسل جديدي از تسليحات دست يافت كه از جبهه هاي جنگ تا شورش ها و اعتراضات خياباني كاربرد دارد.

آزمايش تاثير امواج بر انسان در ارتش آمريكا

اين تسليحات با سرعت نور عمل مي كنند، مي توانند كشنده باشند و افراد را در حد شكنجه آزار دهند. اما افكار عمومي از وجود چنين ابزاري آگاهي ندارند زيرا كه اين تسليحات به صورت پنهاني عمل كرده و هيچگونه شاهد فيزيكي از خود به جاي نمي گذارند. از سال 1976 به بعد اين تسليحات توسط ارتش آمريكا بر روي انسان آزمايش شد. اين انسان هاي بخت برگشته در صورت زنده ماندن از دسترس عموم دور نگه داشته شدند و يا اعتبار ادعاهاي آنها به شدت تخطئه شد و در نتيجه ارتش توانست بدون مانع نگران كننده اي به آزمايش هاي خود ادامه دهد.

 آخرين اسلحه

تسليحات هسته اي مقادير فراواني پرتوهاي يونيزه شده با فركانس بالاتر از نور مرئي منتشر مي كنند. انرژي اين پرتوها قادر به شكستن پيوندهاي شيميايي است. پرتوهاي يونيزه همچنين عامل ايجاد بيماري سرطان در انسان نيز مي باشد. ارتش آمريكا پرتوهاي غير يونيزه كه فركانس كمتري از نور مرئي داشته و در حالت عادي براي بشر مضر نمي باشند را نيز تبديل به اسلحه اي عليه بشريت كرده است. امواج كوتاه و همچنين امواج راديويي كه در تلفن هاي موبايل و ارتباطات بي سيم كاربرد دارند؛ در آزمايشگاه هاي اين ارتش به سلاحي تبديل شده است كه كارشناسان از آن به عنوان "آخرين اسلحه" بشر ياد مي كنند. تصور كنيد در اثر استفاده از اين اسلحه تمامي قطعات الكترونيكي موجود در يك شهر بزرگ بسوزند و از كار بيافتند. با قطع شدن همه ارتباطات، از جريان خارج شدن نيروگاه هاي برق و در نتيجه رها شدن تمامي فعاليت هاي زندگي امروز، جامعه فلج خواهد شد.

حقوق بشر و تسليحات الكترومغناطيسي

در اين جا به توانايي هاي كنوني ارتش آمريكا براي استفاده از قطعات الكترومغناطيسي جهت آزار، ايجاد رعب و وحشت و كشتن افراد مي پردازيم و به زيرپاگذاري حقوق بشر در نتيجه آزمايش و استفاده از اين تسليحات اشاره مي كنيم. ناديده گرفتن حقوق بشر و آزادي افكار در سازمان هاي نظامي و امنيتي آمريكا چيز جديدي نيست و سابقه تاريخي طولاني دارد. تحقيقاتي نيز كه هم اكنون از طرف بخش هاي دولتي آمريكا بر روي تسليحات الكترومغناطيسي انجام مي گيرد؛ گام جديدي در اهانت به همان حقوق بشر مورد ادعاي خود نظام آمريكاست.
در طي دهه هاي پنجاه و شصت ميلادي در قرن بيستم، جستجو براي يافتن تجهيزاتي كه بتوانند رفتار، احساسات و قوه شناخت انسان را تحت تاثير قرار دهند؛ در دستور كار سيا قرار گرفت. با استفاده از يافته هاي روانشناختي در مورد نوع بشر به عنوان يك موجود اجتماعي و توانايي دستكاري محيط يك فرد از طريق جداسازي، مواد مخدر و هيپنوتيزم، دانشمندان آمريكايي تحقيقات گسترده اي را براي ساختن ابزارهاي بهتري جهت كنترل رفتار انسان انجام دادند.
اين تحقيقات شامل استفاده از انرژي الكترومغناطيسي هدايت شده به صورت بي سيم بود كه تحت سرپرستي بخش "جنگ افزار اطلاعاتي" و "تسليحات غير كشتاري" مديريت مي شد. در طي چندين دهه تخصيص بودجه هاي كلان قابليت هاي تكنولوژيك جديدي به وجود آمد كه با ساخت تجهيزات الكترومغناطيسي مختلف امكان اثرگذاري بر احساسات انسان ها، ايجاد پريشاني افكار و القاي درد شديد و كشنده به وجود آمد. هم اكنون ارتش آمريكا و آژانس هاي اطلاعاتي امنيتي اين كشور، اين تسليحات جديد وحشتناك را در اختيار دارند. تسليحاتي كه قبلا در آزمايش هاي وسيع و مخفي كارايي خود را بر روي انسان (چه در درون آمريكا در آزمايشگاه هاي ارتش و چه در بيرون آن كشور، در زندان ها و سياه چال هاي پنهاني) نشان داده اند و مي توانند حتي هنگام اعتراض هاي بزرگ و آشوب هاي شهري نيز كاربرد داشته باشند.

خواندن امواج مغزي و كنترل ذهن، تضاد آشکار با حقوق بشر

در سال 1959، سال بي سلز (Saul B. Sells) كه پرفسور روانشناسي اجتماعي بود؛ به سيا پیشنهاد داد ک دقيق ترين دستگاه الكتروآنسفالوگرافي را براي آنها بسازد. دستگاهي كه قابليت تجزيه و تحليل و ثبت امواج مغزي را داشته باشد. به وسيله اين دستگاه سيا مي توانست بدون دخالت خواست خود فرد، فكر او را تشخيص دهد.

در 1960 طرح به تصويب سيا رسيد و هدف هاي ديگري نيز به آن اضافه شد كه شامل تكنيك هايي براي فعال سازي انسان به وسيله ابزار الكترونيكي دوردست بود. اين طرح به عنوان بخش 119 پروژه MKULTRA تعريف شد. MKULTRA برنامه رسواي كنترل ذهن سيا بود. اسناد مربوط به همكاري سلز با سيا در آرشيو امنيت ملي آمريك موجود است. جان ماركز (John Marks) نويسنده كتاب "تحقيق در مورد كانديداي منچوري: سيا و كنترل ذهن" در اين كتاب اسناد مربوطه را آورده است.

اعلاميه جهاني حقوق بشر اذعان مي دارد كه هر فردي حق آزادي تفكر و بيان نظر و عقيده خود را دارد. به اين معنا كه انسان حق غير قابل سلبي براي تفكر، دريافت حقايق و تصميم گيري دارد. با اين حال، تكنولوژي تسليحات الكترومغناطيسي اين حق بديهي را هدف قرار داده و به تاثير بر احساسات فردي و يا دسته جمعي افراد، قدرت تفكر مستقل و تجزيه و تحليل آنها و در نتيجه تصميم گيري درست را از ايشان سلب مي كند كه كاملا در تضاد با حقوق بشري است كه نظام سلطه آمريكا از آن به عنوان ابزار تهديدي بر عليه ملت هاي ديگر استفاده مي كند.
با استفاده از اين تجهيزات ممكن است به يكباره جمعي از افراد كه مثلا بر عليه جنگ اعتراض مي كنند؛ احساس سوزشي در كل بدن خود داشته باشند و همزمان اصوات شديدا آزاردهنده اي در گوش خود حس كنند كه هيچ منبع خارجي براي آن نمي بينند. چنين احساساتي موجب گسيختگي در كار مغز خواهد شد و در نتيجه افراد از وضعيت عادي خارج شده و از اعتراض خود دست خواهند كشيد و هيچ توجيه منطقي هم براي اين اتفاق در دست نخواند داشت. چنين ابزارهايي هم اكنون در اختيار ارتش و نهادهاي امنيتي آمريكا بوده و بودجه هاي بيشتري نيز براي گسترش و تقويت اين ابزارها تخصيص داده مي شود.

روش کار تسليحات و تجهیزات الكترومغناطيسي

عملكرد تسليحات الكترومغناطيسي، آني، كاملا دقيق و پايدار است. پرتوهاي انرژي الكترو مغناطيسي پالس هاي جهت دهي شده اي هستند كه مي توانند بسته به شرايط تقويت يا تضعيف شوند و براي كشتار يا ايجاد سراسيمگي تنظيم شوند. خصیصه و نقطه قوت اصلي تمامي اين تسليحات در اين است كه هدف (انسان و يا اشياء) شانسي براي فرار از حمله ندارد زيرا كه پرتوهاي گسيل شده از سوي اين تجهيزات با سرعت نور حركت كرده و در بعضي فركانس ها قادر به نفوذ از وراي ديوارها نيز مي باشد. اين پرتوها مي توانند افراد را كور كنند، پوست را بسوزانند و يا احساسات خاص آنها مانند عصبانيت، افسردگي، حالت گيجي و حتي ميل جنسي افراد را به شدت تحريك كنند.

امواج حامل انرژي توليد شده توسط این تجهیزات طول موج هاي ميليمتري دارند كه قادرند تا چهار ميلي متر در بدن انسان نفوذ كنند و مولكول هاي آب موجود را آشفته كرده و درنتيجه گرما توليد كنند. تاثير اين حالت چنان خواهد بود كه افراد قطعا كاري را كه در حال انجام آن هستند متوقف خواهند كرد. توليد و راه اندازي اين تجهيزات فقط به برق نياز دارد و هيچ آزمايش شيميايي يا پرتابي (مانند آنچه كه در مورد موشك ها انجام مي گيرد) نياز ندارند. در نتيجه حساسيت هاي بين المللي را نيز بر نمي انگيزند و در يك سكوت كامل توسعه يافته و در اختيار نظاميان قرار مي گيرند.

استفاده از این نوع تجهیزات علیه مردم عراق

گزارش هايي وجود دارد كه حاكي از استفاده از اين تجهيزات در جنگ عيله مردم عراق است كه ساده ترين نوع آنها ابزارهاي ليزري براي كورسازي موقت افراد در ايست هاي بازرسي بوده است. به علاوه پروژه داروغه (Project Sheriff) نيز از طرح هاي مطرح در مورد استفاده از تسليحات الكترو مغناطيسي در شهرهاي عراق بود. در اين طرح بر روي خودروهاي نظامي آمريكا تجهيزاتي نصب مي شد كه امواج ميكروويوي را انتشار مي داد كه باعث مي شد افراد بر روي پوست خود احساس سوختگي كنند. اين تجهيزات از نوع _سيستم هاي ممانعت كننده فعال_ هستند كه با صرف بودجه اي بالغ بر 51 ميليون دلار طي 11 سال توسط محققين نيروي هوايي طراحي شده و كمپاني رايتون (Raytheon Co.) آنها را ساخته است.

ماموریت های آینده کمپانی رایتون و وزارت دفاع

هم اكنون كمپاني رايتون تلاش دارد تا تجهيزات كوچكتر قابل حمل با تاثر شديدتري بسازد تا در سفارت خانه ها، كشتي ها و ديگر نقاط حساس به كار گرفته شود. رايتون همچنين در حال ساخت سلاحي براي نصب در هواپيماهاي جنگي است كه به محض تشخيص شليك يك موشك، به وسيله امواج الكترومغناطيسي بخش هاي الكترونيكي آن را از كار انداخته و درنتيجه اصابت به هدف را با مشكل مواجه مي كند. قيمت اين سلاح بالغ بر 25 ميليون دلار خواهد بود. مايكل بون (Michael Booen) ژنرال سابق نيروي هوايي ارتش امريكا مديريت بخش تسليحات الكترومغناطيسي كمپاني رايتون را به عهده دارد.

از سوی دیگر محققان وزارت دفاع آمريكا در آزمايشگاه هاي ملي سانديا (Sandia National Laboratories) سيستم ممانعت كننده فعال را آزمايش مي كنند تا از آن براي استفاده در دفع نفوذ احتمالي افراد به مناطق تاسيسات اتمي استفاده كنند. در ادامه به دو نوع از اين سلاح ها كه توسط وزارت دفاع آمريكا ساخته شده است اشاره مي شود:

- سيستم ممانعت كننده فعال (Active Denial System (ADS)) كه همانطور كه گفته شد عيله مردم عراق به كار گرفته شد. در عرصه رسانه اي از آن به عنوان "پرتو سوزان" يا "پرتو دردآور" ياد شده است كه شناخته شده ترين نوع از تسليحات الكترومغناطيسي است. استفاده از آن موجب ايجاد حس سوزش دردناك در پوست مي شود و فرد چاره اي جز گريختن از حيطه عمل اين دستگاه كه تا 500 متر برآورد مي شود را ندارد. در سال 2010 خودروهاي داراي اين سيستم به افغانستان نيز فرستاده شدند.
-ابزارهاي صوتي (Acoustic Hailing Devices (AHD))، اين ابزارها اصوات هشدار دهنده و يا آزار دهنده را در حيطه بسيار گسترده اي پخش مي كنند و در اختيار نيروهاي آمريكايي در عراق (در زمان حضور)، افغانستان و بحرين و نيز ناوگان دريايي آمريكا گذاشته شده است. اين ابزارها قابل نصب بر روي انواع خودروها و كشتي ها هستند.

نوع ديگري از تجهيزات الكترومغناطيسي فراتر از تاثير بر فرد يا تجمعات بوده و داراي پرتوهاي بزرگتر و ويرانگرتري هستند: ليزرهايي كه مي توانند از ده ها كيلومتر دورتر از روي يك كشتي يا از سوي يك هواپيما مناطق و تاسيسات خاصي را هدف گيري كرده و آنجا را به آتش سوزي يا حتي انهدام بكشند. به دليل نبود هيچ اثري از راكت يا مواد منفجره و يا علايم ديگر، ارتش مي تواند به راحتي مسئوليت چنين حمله اي را از خود رد كند.

مسابقه تسلیحاتی جدید

تحركات آمريكا در مورد آزمايش و به كارگيري تسليحات الكترومغناطيسي در حال برهم زدن موازنه قدرت در جهان بوده و به تدريج كشورهاي ديگر نيز خود را نيازمند به در دست داشتن اين نوع تكنولوژي هاي مخرب مي دانند كه خود مي تواند به مسابقه تسليحاتي جديدي در عرصه بين امللي منجر شود. براي مثال در سال 2011 واشنگتن تايمز گزارش داد كه دولت چين براي كسب آمادگي هاي لازم در مواجهه نظامي احتمالي با آمريكا بر سر مسئله تايوان، دستور آغاز تحقيقات بر روی طراحی و ساخت تسليحات الكترومغناطيسي را صادر كرده است.