۱۸ اسفند ۱۳۹۹ - ۱۵:۰۱
کد خبر: ۶۳۵۰۶
دبیر شورای عالی امنیت ملی گفت: متاسفانه برخی از دولتمردان ما تلاش می کنند به جای تمرکز بر اجرای وظایفشان و وقت گذاری کافی و موثر، با توئیت نویسی برنامه هایشان را به پیش ببرند.
به گزارش پایداری ملی، علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی در مصاحبه با خبرگزاری ایسنا، اظهاراتی داشته است که بخش‌های مهم آن را می خوانید.

دولت‌ها ضعف علم و عمل خود را گردن رسانه ملی می‌اندازند

- دولت‌های مختلف در کشور ما به دلیل بی برنامگی و ضعف علمی و عملی در حوزه ایجاد ادراک نسبت به کارآمدی خود، همواره رسانه ها بویژه رسانه ملی را متهم به کم کاری یا سیاسی کاری در زمینه معرفی دولت کرده اند، در حالی که مشکل اصلی همانطور که اشاره کردم به فقدان الگوی ارتباطی اختصاصی دولت ها برمی گردد.

- اگرچه رسانه ها نقشی کلیدی در ادراک سازی در جامعه دارند، اما اگر این نقش در حوزه معرفی واقعیت های مربوط به کارآمدی دولت ها مبتنی بر الگوی اختصاصی برآمده از فرآیندهای کاری دولت ها نباشد، نمی‌تواند تامین کننده خواست و نیاز دولت ها باشد.

کارآمد نشان دادن دولت بواسطه دلارهای نفتی نمایش کارآمدی است

 نکته حائز اهمیت دیگر  در حوزه کارآمدی این است که مشخص کنیم که دنبال دولت نفتی کارآمد هستیم یا دولت غیرنفتی کارآمد؟ دولت نفتی کارآمد در ذهن مخاطب دولتی است که بتواند خوب نفت بفروشد و خوب کالا وارد کند. اصولا دولت های ما در شرایطی موفق هستند که نفت فروخته و کالا وارد کنند و این راحت ترین کاری است که دولت ها می توانند انجام دهند.  

کارآمدی دولتی که نفتی است با دولت غیرنفتی متفاوت است و من کارآمدی دولت ها در جمهوری اسلامی را تا حالا  کارآمدی نفتی می دانم البته برای تغییر این شرایط  تصمیم گرفته و از اول انقلاب شعار داده ایم که از نفت جدا شویم ولی واقعیت این است که با حداقل سرعت این کار را انجام می دهیم.

واقعیت این است که کسب درآمد صد دلاری حاصل از صادرات محصولات غیر نفتی اعم از تولیدات واحدهای مختلف تولیدی و صنعتی یا حتی خدمات فنی- مهندسی به مراتب  سخت تر از کسب صد دلار حاصل از فروش نفت است.

به نظر من کارآمد نشان دادن دولت با استفاده از دلارهای حاصل از فروش نفت خام بیشتر نمایش کارآمدی است و ارزش خاصی ندارد.

دولت های ما تاکنون ترجیح دادند مسیر آسان و بی دغدغه که فروش سرمایه های خدا داده کشور است را برای تامین درآمد در پیش بگیرند و کمتر بدنبال فعال سازی ظرفیت های ارزشمند دیگر در کشور بوده اند. 

زمانی که تولید رونق بگیرد دولت می تواند از درآمد حاصل از اخذ مالیات از واحدهای تولید بودجه مورد نیاز برای اداره کشور را بدون نیاز به درآمدهای نفتی تامین کند.

یکی از اهداف  انقلاب نیز کاهش وابستگی  به فروش نفت و تقویت ظرفیت های داخلی برای رونق اقتصاد ملی بوده که به اعتقاد من تاکنون نمره قابل قبولی در این خصوص کسب نکردیم. نمی توانیم بگوییم در تحقق این هدف  شکست خورده ایم، ولی به اندازه کافی موفق نبوده ایم.

صنعت دفاعی موفق است چون در آنجا کسی باندبازی نمی‌کند

متاسفانه تاثیر رایزنی های سیاسی در تدوین برنامه های کشور  قابل توجه است. این نقیصه مهم باعث می‌شود که منابع محدود کشور نیز بر اساس اولویت ها توزیع نشود.

در جاهایی که دیسیپلین وجود دارد و باند بازی نیست به وضوح می بینیم که توجه به  اولویت ها بسیار بهتر بوده است. سوالی که بارها مطرح شده و هدف آن نیز مقایسه میان پیشرفت های شگفت آور در بخش دفاعی و فاصله معنی دار آن با شرایط حاکم بر بخش غیر دفاعی بوده است از همین نشئت گرفته است. اینجا مطرح می شود که واقعا چراصنعت  دفاعی کشور به اولویت هایش می رسد ولی سایر حوزه ها  در این بخش با مشکلات عدیده روبرو هستند؟

واقعیت این است که در حوزه نظامی، منابع به خوبی در مسیر تامین اولویت ها مدیریت می شود. در این حوزه اولویت‌ها در سازو کاری تعریف شده و بدون اثر پذیری از رویکردهای سیاسی و جناح بندی و...تعیین می شود و همه ظرفیت‌ها و منابع برای تحقق آن بسیج‌ می شود، در این حوزه کسی دچار باندبازی نمی‌شود و انتصاب مدیران، عمدتا بر اساس تخصص و تجربه صورت می گیرد.

 موضوع فشار خارجی بر روی پروژه های بخش دفاع کمترین اثر را دارد که به دو عامل مشخص مربوط است. اول اینکه هیچیک از پروژه های بخش دفاعی  بر اساس استفاده مستقیم از فناوری، قطعه، ماده اولیه و...  خارجی تعریف نمی شود و دوم تفاوت رویکرد کارشناسان و صنعتگران بخش دفاعی در داخلی سازی نیازمندی های پیشبرد پروژه است. یا این عوامل تاثیر حداقلی دارد.

رییس جمهور اختیارات بسیار زیادی دارد

در ادوار مختلف شاهد بوده ایم که اختیارات فراقوه ای و ویژه نیز به رییس جمهور اعطا شده اما بازهم انتقاد همیشگی در مورد کافی نبودن اختیارات مطرح شده است. در کشور ما حدود اختیارات ارکان مختلف کشور کاملا روشن است و رییس جمهور نیز اختیارات بسیار زیادی دارد. اگر معنی اختیار کافی این است که همه اختیارات ارکان کشور در اختیار رییس جمهور قرار بگیرد طبیعتا این اتفاق به دلیل قانونی نبودن هیچگاه رخ نخواهد داد و البته به صلاح کشور هم نیست.

دولت ها در اجرای وظیفه خدمت به میلیون ها ایرانی و حل معضلات اجتماعی، فرهنگی، تحصیلی، اقتصادی، معیشتی و ارتقای جایگاه بین المللی، افزایش ارزش پول ملی و کنترل و کاهش تورم اختیارات مبسوطی دارند و از سوی ارکان کشور حمایت می‌شوند. 

برخی دولتمردان به جای انجام وظیفه توئیت‌نویسی می‌کنند

متاسفانه برخی از دولتمردان ما تلاش می کنند به جای تمرکز بر اجرای وظایفشان و وقت گذاری کافی و موثر، با توئیت نویسی برنامه هایشان را  به پیش ببرند.

وقایع سال ۹۸ در کنار برخی ناهماهنگی های اجرایی و سوء مدیریت ها، باز هم ضعف در نحوه ارتباط با جامعه و اقناع مخاطبان خودش را نشان داد و این بار موجب شکل گیری بحران امنیتی برای کشور شد.

گاهی یک تصمیم مناسب و ضروری به دلیل نداشتن راهبردها و سیاست های رسانه ای تبدیل به ضد خودش می شود. لازم بود در مورد قیمت بنزین هم، کار با مشارکت برنامه ریزی شده رسانه ها و مردم اجرا می شد.

گزارش خطا
ارسال نظرات
نام
ایمیل
نظر