گرایش نسل جدید به مد و تجمل گرایی در نوع پوشش، از مهمترین آفات خطرناک محسوب می شود و در این میان خانواده به عنوان اولین و مهمترین نهاد اجتماعی، می تواند تاثرات بسزایی در کاهش این آسیب فراگیر ایفا کند.
به گزارش پایداری ملی، مباحث مربوط به مد گرایی در پوشش جزو موضوعات اصلی فرهنگی جامعه محسوب می شود. خانواده به عنوان رکن اصلی جامعه، همواره در تعیین تکلیف و سرنوشت فرزندان نقش بسزایی داشته است. از نگاه بیشتر کارشناسان، نقش خانواده در گرایش جوانان به مدگرایی بسیار مهم و تاثیرگذار است.
بدون شک اگر خانواده به درستی و بر اساس داده های منطبق بر فرهنگ اخلاق مدارانه عمل نماید، می تواند جامعه ای موفق را در آینده پایه گذاری نماید و خانواده ها شناخت اصلی و باور های اخلاقی فرزندان خود را پایه گذاری خواهند کرد.
فرزندان در ابتدا در خانواده با مباحث فرهنگی آشنا می شوند و تصویر ذهنی آینده خود را در نهاد خانواده ترسیم می کنند.
همواره کسانی که در خانواده از آموزش های تربیتی مناسبی بهره مند بوده اند در جامعه نیز افرادی موفق و اثرگذاری شده اند. بر عکس اگر این نقش در خانواده به خوبی شکل نگیرد و فرزندان دچار چالش و بحران شوند در آینده دچار مشکلات متعددی خواهند بود و برای جامعه نیز مشکل ساز خواهند شد.
به هر شکل اثرات روانی و تربیتی که در خانواده بر روی هر فرد گذاشته می شود در نهایت در جامعه ظهور و بروز خواهند کرد. از نظر روانشناسی ثابت شده که بسیاری از رفتار های فردی از درون خانواده بروز پیدا کرده و تا پایان عمر در وی وجود خواهد داشت.
بر اساس نظریه هربرت اسپنسر سه مولفه اصلی یعنی خود، وراثت و محیط، شخصیت هر فرد را تشکیل خواهد داد.
بیشتر نظریه پردازان اعتقاد دارند که نقش وراثت در درجه اول قدرت تاثیر گذاری در شکل گیری شخصیت هر فرد قرار دارد. پس از آن نقش وارد نقش محیط خواهیم شد و بعد از آن خود یا اراده.
محیط عامل تعیین کننده در شخصیت هر فرد بوده که مهمترین بخش آن خانواده است. در واقع خانواده مهمترین عنصر محیط بوده و نقش بسزایی در شخصیت فرزندان خواهد گذاشت.
در جوامعی به مانند ایران که مذهب و اصول اخلاقی حاکم است این عنصر اهمیت بیشتری پیدا می کند. ارزش ها و باور های مذهبی و عرفی از همان ابتدا به فرزندان آموزش داده می شود البته بسیاری از این آموزش ها به صورت غیر ارادی و غیر مستقیم صورت می پذیرد.
فرزندان در خانواده به رفتار والدین خود توجه کرده و از آن الگو برداری می کنند. به طور مثال اگر والدین اهل عبادت و رعایت مسائل شرعی و اخلاقی باشند، فرزندان نیز الگو برداری کرده و به مانند آنها عمل خواهند کرد. خانواده باید با درک درست از نیازهای فرزندان به آنها کمک نموده و در انتخاب مسیر زندگی کمکشان کند. خانواداه در نظام اسلامی به عنوان کانون اصلی و هسته مرکزی اجتماع بوده و به دلیل همین اهمیت باید از هوشیاری و پویایی کاملا خوبی برخوردار باشد.
والدین باید با فرزندان خود به خصوص دختران که نیاز های عاطفی بیشتری داشته و زمان طولانی تری را در منزل سپری می کنند، روابطی مبتنی بر احترام و علاقه برقرار کنند. محبت و دوستی با فرزندان در تنظیم روابط در خانواده حرف اول را می زند.
نسل جوان ما تشنه یادگیری و موفقیت است. همه نهاد های اجتماعی از جمله خانواده و مدرسه باید شرایط را به سمتی پیش ببرند تا جوانان احساس آرامش و ارزشمندی کنند. دختران اگر با مفاهیم عمیق اسلامی آشنا شوند آنگاه خود به سمت ساده زیستی و دوری از مدگرایی روی آورده و از مدهای غربی فاصله خواهند گرفت. از طرفی دیگر باید به خانواده ها هم آموزش داد و برای تعالی آنها نیز فعالیت کرد.